Πρώτο: Τα μεν των ιδιωτών αμαρτήματα, ουκ εις το
Δηλαδή: Τα σφάλματα των ιδιωτών δεν βαραίνουν το σύνολο αλλά τον ιδιώτη (και το στενό περιβάλλον του), ενώ τα σφάλματα των αρχόντων και αυτών που διαχειρίζονται τα κοινά προκαλούν ζημιά σε όλους.
Δεύτερο:Εάν μεν των ναυτών τις αμάρτη , βραχείαν την βλαβην ηνεγκεν , εαν δο κυβερνήτης αποσφαλή, κοινήν την ατυχίαν εις άπαντας τους εμπλέοντας εποίησεν.
Δηλαδή:Σε ένα ταξίδι με πλοίο, εάν κάνει λάθος ένας ναύτης , προκαλεί μικρή ζημιά. Εάν όμως κάνει σφάλμα ο κυβερνήτης , προκαλεί καταστροφή σε όλους όσοι ταξιδεύουν.
Γνώμες του Δημοσθένη για τις συνέπειες και για την κοινωνία από τα σφάλματα των ιδιωτών και των αρχόντων.
Πολιτειολόγος εις τοις πράγμασιν ο Δημοσθένης, και όχι πολιτικός φιλόσοφος, διατυπώνει τις παραπάνω σκέψεις , και πολλές άλλες για την ομαλή πορεία μιας κοινωνίας .
Τις παραπάνω απόψεις τις ειρωνεύονται και τις περιφρονούν όσοι εμποτίστηκαν με τα καρκινώματα του οποιοιδήποτε δογματισμού. Τις σέβονται όμως όσοι επιδιώκουν την ευημερία και την ασφαλή πορεία μιας κοινωνίας.
Αλήθειες απλές και κατανοητές με γενική και παντοτινή αξία, διατυπωμένες πριν από 2500χιλιάδες χρόνια περίπου. Κορυφαία έκφραση του Ελληνικού Πνεύματος για τις ευθύνες και τις συνέπειες σε μια κοινωνική στάση, δράση και λειτουργία του απλού πολίτη αλλά και του άρχοντα.
Παράδειγμα: Το λάθος του δημότη και του πολίτη της χώρας γενικότερα κάνει ζημιά στον ίδιο και το περιβάλλον του. Το λάθος όμως του Δημάρχου και των συνεργατών του βλάπτει όλο το Δήμο. Και το τραγικότερο, τα λάθη ενός Πρωθυπουργού και μιας κυβέρνησης, ζημιώνουν αφάνταστα όλη την χώρα.
Στο δημόσιο βίο της χώρας μας έχουμε και παλιότερα και στις μέρες μας, παραδείγματα ανθρώπων που ασχολούνται με την διαχείριση των κοινών και το μόνο που τους νοιάζει είναι η διαχείριση και η νομή της εξουσίας., δια φιλοτιμίαν και πλεονεξίαν, όπως αναφέρει ο Θουκιδίδης, ενώ δεν έχουν επίγνωση ή και αδιαφορούν για την επίπτωση των λανθασμένων πολιτικών επιλογών τους σε ολόκληρη την κοινωνία. Χωρίς να εξαρώ προηγούμενες περιπτώσεις,και κινδυνεύοντας να φανώ
μονομερώς ,μεροληπτικός, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η σημερινή κυβέρνηση, δηλαδή ένας πρωθυπουργός με μικρο-μεγαλίστικη αλαζονεία και τραγική απαιδευσία και συνεργάτες με λαγνεία για την καρέκλα της εξουσίας και αιχμαλωσία σε ξεπερασμένες ιδεοληψίες. Έτσι οδηγούν, χωρίς να εξαιρώ προηγούμενες περιπτώσεις, οδηγούν καθημερινά την χώρα μας από το κακό στο χειρότερο και προκαλούν μια άνευ προηγουμένου περιπέτεια του λαού μας.
Εάν αυτές τις ιδιότητες και τις συμπεριφορές τις είχαν σαν ιδιώτες μικρό το κακό ,αλλά για τους ιδίους και το περιβάλλον τους .Τη στιγμή όμως που απαξίωσαν τα πάντα, για να πάρουν και να ασκήσουν την εξουσία, οι ευθύνες τους είναι βαρύτατες και οι συνέπειες από την έλλειψη κατανόησης των δεινών που προκαλούν στην κοινωνία , ασκώντας την εξουσία με αρχομανία και ιδεοληψία αποβαίνει τραγική για όλο τον Ελληνικό λαό.
Οι αυταπάτες του Πρωθυπουργού, όπως παραδέχθηκε ο ίδιος στη αρχή της θητείας του, εάν αφορούσαν τον ίδιο και το περιβάλλον του, δική του η ευθύνη και μικρό το κακό.
Τη στιγμή όμως που οι αυταπάτες του ως Πρωθυπουργού, είχαν τραγικές συνέπειες για όλη την κοινωνία, εάν υπήρχε συνείδηση της κοινωνικής ευθύνης και των συνεπειών της πολιτικής του, θα έπρεπε ήδη, ευθαρσώς , να αναλάβει έμπρακτα τις ευθύνες του.
Ζήσης Μητλιάγκας,
Φιλόλογος
Υ.Γ Στο επόμενο σημείωμα θα αναφερθώ σε μια ασφαλιστική δικλείδα που στα κλασσικά χρόνια προστάτευε τις πόλεις από μια τέτοια ιδιοτελή και ολέθρια πολιτική συμπεριφορά των απασχολούμενων με τη διαχείριση των κοινών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.