Επιμελητήριο Σερρών : Οι εκλογές θα γίνουν στην ..ώρα τους

 

 

 

 

 

Τα Επιμελητήρια (θα μπορούσαν να) είναι εξαιρετικά σοβαροί θεσμοί τόσο ως σύμβουλοι της πολιτείας για θέματα αγοράς, όσο και ως δημιουργικοί υποστηρικτές των επιχειρήσεων – μελών τους. Συμβαίνει αυτό σε αρκετές ανεπτυγμένες χώρες και αποδεικνύεται αποτελεσματικό.

Το αν τα ελληνικά επιμελητήρια επιτελούν αυτούς τους δύο βασικούς ρόλους το ξέρουν καλύτερα απ’ όλους τα ίδια τα μέλη τους. Άλλωστε υπάρχουν σχεδόν 60 Επιμελητήρια στη χώρα, καθένα από τα οποία είναι προφανώς διαφορετική περίπτωση. Το βέβαιον είναι ότι η μεν πολιτεία υποβαθμίζει διαρκώς τον επιμελητηριακό θεσμό, οι δε επιχειρήσεις συμμετέχουν κατά το πλείστον στα απολύτως απαραίτητα, έως υποχρεωτικά, όπως –για παράδειγμα- το Γενικό Εμπορικό Μητρώο.

Και ως προς το κομμάτι των επιχειρήσεων η συζήτηση είναι μεγάλη, διότι κάθε μία έχει τα δικά της θέματα, τα διαχειρίζεται κατά το δοκούν και τελικά πληρώνει ή εισπράττει η ίδια τις επιλογές της.

Αλλά η πολιτεία –δηλαδή η εκάστοτε κυβέρνηση- δείχνει να περιφρονεί τα Επιμελητήρια. Όχι μόνο επειδή –όπως επί σειρά ετών καταγγέλλουν οι επιμελητηριακοί- λαμβάνει ελάχιστα υπόψιν τις προτάσεις που υποβάλλουν για την αγορά. Η πολιτεία περιφρονεί τα Επιμελητήρια κυρίως διότι τα υπονομεύει θεσμικά. Για παράδειγμα: Σήμερα όλοι –πλην των αμέσως ευνοημένων μελών των διοικητικών τους συμβουλίων- αναγνωρίζουν ότι το καταλληλότερο σχήμα για να λειτουργήσουν είναι το περιφερειακό. Αρκετοί υπουργοί Οικονομικών και Ανάπτυξης το σκέφτηκαν αυτό από το 2010 – πρόκειται για τον περίφημο Καλλικράτη των Επιμελητηρίων, που θα οδηγούσε σε 13 κραταιά Επιμελητήρια, όσες και οι περιφέρειες της χώρας-, αλλά έκαναν πίσω υποχωρώντας σε τοπικές πιέσεις.

Πως να καταργήσεις 40 – 45 Διοικητικά Συμβούλια, έστω κι αν σε σημαντικό βαθμό τα μέλη τους είναι εκ των πραγμάτων μη παραγωγικά; Δεν είναι κι εύκολο.

 Ένα δεύτερο πεδίο που καταδεικνύει την απαξία με την οποία η πολιτεία αντιμετωπίζει τον επιμελητηριακό θεσμό είναι το ζήτημα των εκλογών τους. Τα τελευταία πολλά χρόνια οι εκλογές δε γίνονται στην ώρα τους, δηλαδή στη λήξη της τετραετίας. Με διάφορες αφορμές, από την ύφεση μέχρι την πανδημία. Πάντα με κάποια δικαιολογία η θητεία των ΔΣ παρατείνεται και όλοι είναι ευχαριστημένοι. Τους ψηφίζουν για τέσσερα χρόνια, μένουν στην «εξουσία» για έξι. Ουδέν πρόβλημα. Οι μόνοι που, ενδεχομένως, ενοχλούνται είναι κάποιοι που θέλουν να εμπλακούν ενεργά στις διαδικασίες, διατηρούν στο μυαλό τους μια θεσμική σοβαρότητα και βλέποντας πως λειτουργεί το σύστημα απομακρύνονται τρέχοντας.

Διότι πόσο σοβαρά μπορεί να πάρει κάποιος έναν θεσμό, στον οποίο ο χρόνος των εκλογών έχει τη λογική του… ακορντεόν και όλοι οι εμπλεκόμενοι εμφανίζονται λίγο – πολύ ευχαριστημένοι;

ΑΛ.ΑΡ.

 https://sertharros.gr/