Βίκυ Ελευθεριάδου . Ανοικτή επιστολή στον Δήμαρχο για την ευθανασία των αδέσποτων ζώων

Ανοιχτή επιστολή στον δήμαρχο Σερρών απευθύνει το μέλος της Διάβασης Πεζών κ Βίκυ Ελευθεριάδου
με αφορμή τις δηλώσεις του περί ευθανασίας των αδέσποτων.


Κύριε Δήμαρχε,

Σύμφωνα με τις αρχικές σας δηλώσεις σε τοπικά μέσα ενημέρωσης την επόμενη ημέρα του απολογισμού της δημοτικής αρχής για το έτος 2015 (τον οποίο παρακολούθησα) είπατε «να ασκηθούν πιέσεις για να αλλάξει η νομοθεσία και να επιτραπεί η ευθανασία στα αδέσποτα ζώα που παραμένουν στο κυνοκομείο και δεν υιοθετούνται, μια πρακτική που ακολουθείται σε όλες τις πολιτισμένες χώρες της Ευρώπης». Δεν εστιάσατε στα επικίνδυνα ζώα, όπως προβλέπει η νομοθεσία, αλλά μιλήσατε γενικά για τα ζώα που δεν υιοθετούνται από αναδόχους.

Ως δημότης των Σερρών και στη σκέψη πως διαφωνώ κάθετα με μια τέτοια λογική των άκρων, σας καταθέτω τις προτάσεις μου σχετικά με το ζήτημα των αδέσποτων ζώων της περιοχής.

Πρώτον, άσκηση πίεσης μέσω της Κ.Ε.Δ.Ε. προς τη σωστή κατεύθυνση. Αναφέρομαι στον έλεγχο της εφαρμογής της υφιστάμενης νομοθεσίας από τα αρμόδια όργανα. Για παράδειγμα, σε μια άλλη πολιτισμένη χώρα της Ευρώπης, το Ηνωμένο Βασίλειο, εάν το ζώο δεν φέρει ηλεκτρονική ταυτοποίηση (microchip) ο ιδιοκτήτης του πληρώνει πρόστιμο 500 λιρών. Αναγνωρίζω πως τα οικονομικά δεδομένα της πολιτείας καθιστούν τον έλεγχο δύσκολο. Εδώ όμως βρίσκεται η δύναμη της αυτοδιοίκησης. Η οργανωμένη άσκηση πίεσης στη κυβέρνηση για εφαρμογή των όσων νομοθετεί.

Δεύτερον, με τον φόβο να αναφερθώ στο αυτονόητο, θα ήθελα να επισημάνω τη δύναμη της πρόληψης. Πρόληψη μέσω στειρώσεων. Σας ρωτώ, χωρίς να αναφέρομαι σε έλλειψη χρηματοδότησης, υπήρξε ποτέ πρόβλημα με τις στειρώσεις στο κυνοκομείο Σερρών λόγω αδυναμίας εφαρμογής τους; Πότε παρουσιάστηκε το πρόβλημα και πως/πότε αντιμετωπίστηκε;

Τρίτον, συστηματική ενημέρωση και καλλιέργεια ζωοφιλικής συνείδησης των ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς με δράσεις σε σχολεία, τηλεοπτικά μηνύματα κλπ. Τέταρτον, δημιουργία online βάσης δεδομένων των ζώων την οποία θα μπορούν να συμβουλεύονται οι υποψήφιοι ανάδοχοι.

Πέμπτον, την υπογραφή ενός μνημόνιου συνεργασίας με τις ζωοφιλικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και  τη προώθηση κοινών δράσεων.

Έκτον, φροντίδα των αδέσποτων με τοποθέτηση ποτίστρας και ταϊστρας σε διάφορα σημεία της πόλης και μέριμνα για την απρόσκοπτη παροχή νερού.

Κύριε Δήμαρχε, επικαλείστε το ποσό που ξοδεύετε για την κοινωνική κουζίνα σε σχέση με αυτό που ξοδεύετε για το κυνοκομείο. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω πως η πρώτη δομή δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος καταπολέμησης της φτώχειας, ένα πρόγραμμα που τελείωσε στις Σέρρες νωρίς (τη στιγμή που άλλες πόλεις επωφελήθηκαν από την παράταση) γιατί δεν υπήρχε καλή συνεργασία με τον τοπικό φορέα υλοποίησής του με αποτέλεσμα να χαθούν ευρωπαϊκά κονδύλια που θα πήγαιναν στην ανακούφιση Σερραϊων συμπολιτών μας. Επιπλέον, ο ρόλος του Δημάρχου δεν είναι να στρέφει τον έναν κάτοικο εναντίον του άλλου δημιουργώντας διλήμματα αλλά να τους ενώνει. Τέλος, μια πολιτισμένη πόλη καλείται να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα πολλά ζητήματα χωρίς να κάνει διακρίσεις. Σίγουρα δεν είναι δείγμα πολιτισμού να διαμαρτύρεται κανείς – και μάλιστα εντός του δημοτικού συμβουλίου – για τα ζώα  «που είναι πιο σημαντικά από τους Έλληνες». Τα τελευταία λόγια δεν ανήκουν σε εσάς. Στην παράταξή σας αποδίδω μόνο την ευθύνη αποδοχής των λόγων αυτών στην αίθουσα.

Χαίρομαι όμως που τελικά αναγνωρίζετε το λάθος σας διευκρινίζοντας μέσω του εντεταλμένου δημοτικού συμβούλου για το κυνοκομείο πως η θέση της δημοτικής αρχής είναι η εφαρμογή του υπάρχοντος νόμου ο οποίος αναφέρεται στα επικίνδυνα ζώα κι όχι σε αυτά που μένουν για καιρό στο κυνοκομείο χωρίς να υιοθετούνται.

Κλείνοντας, θα σας πρότεινα να εστιάσετε σε πρακτικές πολιτισμένων ευρωπαϊκών χωρών σε άλλους τομείς, όπως ενδεικτικά αυτούς που αναφέρω παρακάτω.

α) εντατικοποίηση ανακύκλωσης και δημιουργία μικρών μονάδων διαχείρισης ανακυκλώσιμων υλικών (*το Παρίσι ανακυκλώνει και προσφέρει μέρος των εσόδων στη μάχη ενάντια στον καρκίνο)

β) αισθητική αναβάθμιση τοπίου με υπογειοποίηση κάδων απορριμμάτων (*η Ljubljana από το 2008 αντικαθιστά τους κάδους της με υπόγειους. Το 2016 η πόλη πήρε το βραβείο της Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης)

γ)  οικολογικές δημόσιες συμβάσεις (*το Δημοτικό Συμβούλιο του Bristol εφαρμόζει μια Βιώσιμη Στρατηγική για τις Δημόσιες Συμβάσεις και προωθεί τις Πράσινες Προμήθειες, ενσωματώνοντας τις οδηγίες της Ε.Ε. Κάθε χρόνο δημοσιεύει την Ετήσια Έκθεση για τη Βιωσιμότητα στην οποία μετρά τη πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε σχέση με τους περιβαλλοντικούς στόχους)

δ) δημοτικά πάρκα, αστικοί κήποι και χώροι αναψυχής (*σχεδόν το 100% των κατοίκων της πόλης Vitoria-Gasteiz στην Ισπανία ζει σε απόσταση 300 μέτρων από ζώνες πρασίνου οι οποίες καταλαμβάνουν πάνω από 30% της έκτασης της πόλης)

ε) βιώσιμη αστική κινητικότητα (*η Φερράρα της Ιταλίας με τους 160.000 κατοίκους και τα πάνω από 100.000 ποδήλατα προβάλλεται τουριστικά ως “ένα μέρος να νιώσεις ελεύθερος”. Το 30% των μετακινήσεων προς το σχολείο ή την εργασία γίνεται με ποδήλατο ενώ το δίκτυο ποδηλατοδρόμων αυξάνεται συνεχώς. Ο τουρισμός ευνοήθηκε από τη δημιουργία ποδηλατικών διαδρομών. Στη πόλη υπάρχουν πάνω από 2.500 θέσεις πάρκινγκ ποδηλάτων)

στ) δημοτικά καταστήματα πώλησης μεταχειρισμένων ειδών (*στη Κοπεγχάγη οι δημότες που επιθυμούν αποθέτουν σε ειδική αίθουσα τα αντικείμενα που βρίσκονται σε καλή κατάσταση τα οποία στη συνέχεια μεταφέρονται στο κατάστημα προς πώληση σε χαμηλές τιμές. Τα έσοδα χρησιμοποιούνται για ανθρωπιστικούς σκοπούς).

Υπάρχουν πολλές καλές πρακτικές να υιοθετήσει κανείς αρκεί να υπάρχει το όραμα.

Με εκτίμηση

Βασιλική Ελευθεριάδου

μέλος της δημοτικής κίνησης
«Διάβαση Πεζών»