Χρήστος Καραθανάσης : Θα εκτεθούν κάποιοι αν βγάλουμε ένα κιλό ζάχαρη

Ενδιαφέρουσα συνέντευξη για το θέμα της Ζάχαρης  από τον επιχειρηματία Χρ. Καραθανάση

•  Διακρίνει εμπόδια και αρνητισμό από την Τράπεζα Πειραιώς ο πρόεδρος και Διευθύνων σύμβουλος της Royal sugar

Του Δημητρίου Γ. Νάτσιου


Ο πρόεδρος και Διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Royal sugar   Χρήστος Καραθανάσης  ο οποίος ανέλαβε το βαρύ φορτίο επαναλειτουργίας του εργοστασίου Ζάχαρης μίλησε στο «Σ.Θ.»  για τα προβλήματα,  τις προοπτικές και τα σχέδιά του, περί την τευτλοκαλλιέργεια και την παραγωγή ζάχαρης .
Υποστηρίξει ότι η  έλευση του βραζιλιάνου Αουρέλιο με τον οποίο έχει συνάψει  συνεργασία θα καθορίσει τα επόμενα βήματα που θα γίνουν για την φετεινή δοκιμαστική περίοδο στα εργοστάσια. Μιλά επίσης για τα εμπόδια που έχουν δημιουργηθεί και τον αρνητισμό που διακρίνει – όπως ο ίδιος αναφέρει- από την πλευρά της Τράπεζας Πειραιώς.


Κύριε Καραθανάση το θέμα της Βιομηχανίας  Ζάχαρης αποτέλεσε κεντρικό ζήτημα για τον αγροτικό κόσμο στο Νομό Σερρών τα τελευταία χρόνια. Μετά από πολλές περιπέτειες δόθηκε  η λύση της παραχώρησης των δυο εργοστασίων στην εταιρεία σας. Εσείς αποφασίσατε να λειτουργήσετε το εργοστάσιο Σερρών. Προσλάβατε προσωπικό και πόσους; Πως προχωρά η συντήρηση του εργοστασίου, δεδομένου ότι υπήρχε και η πανδημία που φυσιολογικά καθυστέρησε τα πράγματα. Κατά την συντήρηση  τα πράγματα στο εργοστάσιο είναι όπως τα περιμένατε ή προέκυψαν ευχάριστες ή δυσάρεστες εκπλήξεις;


Μιλάμε για τη μεγαλύτερη Βιομηχανία Τροφίμων στην Ελλάδα και μία από τις μεγαλύτερες στα Βαλκάνια. Πρέπει να μιλήσουμε για δυο ξεχωριστά πράγματα.
Μία Βιομηχανία προ κορωνοϊού και μετά τον κορωνοιό.
Ας πάρουμε το πριν. Στη σύμβαση που κάναμε εμείς με την Τράπεζα Κεντρικής Μακεδονίας, και  την ΕΒΖ, τον Ιανουάριο, ξεκινήσαμε με ένα πλάνο, έναν προγραμματισμό και μία στρατηγική η οποία έλεγε ότι θα είμαστε έτοιμοι στη συντήρηση τον Ιούνιο με Ιούλιο.
Πως θα ήμασταν όμως έτοιμοι;
Με συντήρηση εργοστασίων και γραμμή  παραγωγής ακατέργαστης  ζάχαρης. Ξεκινήσαμε λοιπόν τον Ιανουάριο και κάναμε προσλήψεις 72 ατόμων  και προχωρούσαμε κανονικά σε όλη αυτή τη διαδικασία.
Εκδηλώθηκε όμως η πανδημία, ένα παγκόσμιο γεγονός  και ανατρέπει  την όλη την  στρατηγική μας.
Εμείς όμως, παρόλα αυτά, ήμασταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση, με την ομάδα η οποία υπήρχε από τη Βραζιλία.
Οι τότε εργαζόμενοι του εργοστασίου, τα 72 άτομα, πήγαν  στον Βραζιλιάνο, μίλησαν με τον Αουλέριο και αποφάσισαν να σταματήσουν για δέκα πέντε ημέρες. Τότε ο Βραζιλιάνος αποφάσισε να φύγει στη χώρα του, με προοπτική να επανέλθει μετά 15 ημέρες. Όπως καταλαβαίνετε όλοι πιστέψαμε ότι αυτό θα κρατήσει λίγο, άλλα  κράτησε πολύ περισσότερο.
Αυτό είχε ως συνέπεια να πάει πίσω η συντήρηση του εργοστασίου.
Ο Αουρέλιο θα έρθει ξανά αρχές του μήνα, θα ξαναγίνουν προσλήψεις και θα προχωρήσουμε για τη συντήρηση του εργοστασίου για το τεύτλο, σαν  πρώτη βάση και μετά θα μιλήσουμε για την ακατέργαστη.
Σίγουρα θα υπάρξουν προβλήματα, γιατί κάποιοι από τους εργαζομένους έχουν βρει αλλού δουλειά, κάποιοι είναι δυσαρεστημένοι – αλλά κανείς δεν είναι απλήρωτος, έχουν πληρωθεί στο ακέραιο.
Περιμένουμε τον Αουρέλιο, έχουμε μία σύμβαση μαζί του, γιατί αυτός γνωρίζει όλη την γραμμή της ακατέργαστης και γενικά την διαδικασία παραγωγής στο εργοστάσιο Ζάχαρης.


Θα είσαστε έτοιμοι τον Σεπτέμβριο για να ξεκινήσει η καμπάνια;


Το αρχικό μας πλάνο ήταν 5 Σεπτεμβρίου –  να μπει μπροστά το εργοστάσιο, να  ξεκινήσει να λειτουργεί πριν την έκθεση της Θεσσαλονίκης. Τώρα δεν μπορεί να γίνει αυτό.
Το τεύτλο, ευτυχώς,  δεν είναι ντομάτα, να σαπίσει στο χωράφι. Είτε το βγάλουμε στις 5 του μήνα είτε στις 25, δεν θα έχει σημαντικές επιπτώσεις. Σίγουρα θα υπάρχουν κάποιες απώλειες σε ζάχαρα ή άλλα υποπροϊόντα, αλλά δεν θα καταστραφεί το προϊόν, για να το πετάξουμε. Ευελπιστούμε ότι θα ανοίξουμε λίγο πιο αργά. Την ακριβή ημερομηνία θα μπορέσω να σας την πω όταν έρθει η ομάδα, όταν συντονιστούμε πάλι για να μπορέσουμε να δώσουμε μία σωστή και λογική ημερομηνία.


Πόσα στρέμματα σπάρθηκαν στην Ελλάδα;


Υπολογίζουμε ότι σπάρθηκαν γύρω στις 16 χιλιάδες στρέμματα. Υπήρχαν κάποια στρέμματα και κάποιες ποσότητες που έδωσαν στη Λάρισα και έδωσε η ΕΒΖ σε κάποιους για βιοαέριο. Εκεί υπάρχει ένα θέμα, το βλέπουμε, το παρακολουθούμε τι μπορεί να γίνει.
Θέλω να ξέρετε ότι ο παραγωγός είναι ένα δύσκολος παίκτης που νομίζω ότι θέλει πολύ στενή παρακολούθηση.
Δεν σας κρύβω ότι στη Καρδίτσα υπάρχουν τεύτλα που δεν έχουν συγκομιστεί και τα έχουν αφήσει για δεύτερη χρονιά. Όλα αυτά δεν μπορούν να σου δώσουν ζάχαρα παρά μόνο σπόρο. Πρέπει να είμαστε πάνω στην τευτλοκαλλιέργεια, γιατί εμείς θέλουμε να σπείρουμε τεύτλα για να πάρουμε ζάχαρη. Αν εμείς  παραλάβουμε τεύτλο για να παραλάβουμε ζωοτροφή, αυτό είναι καταστροφικό για το εργοστάσιο.
Δεν μπορεί να δουλεύει ένα εργοστάσιο για ζάχαρη και στο τέλος να πάρει πούλπα και νερό.
Θέλει μεγάλη προσοχή, προσπάθεια και ενημέρωση απέναντι στον παραγωγό για να μπορεί να γίνει καλύτερος. Δεν μπορεί η Ευρώπη σήμερα να μιλάει για ζάχαρα 18 για στρεμματική απόδοση 17-18 τόνους το στρέμμα και εμείς να μιλάμε για ζάχαρα που είναι 12-13 και για στρεμματική απόδοση 5 -6 τόνους το στρέμμα.


Έχετε δηλώσει και έτσι το αντιλαμβάνονται και οι παραγωγοί, ότι η φετινή χρονιά θα είναι , κατά κάποιο τρόπο, δοκιμαστική. Θα είστε έτοιμοι  τον επόμενο χρόνο για επεξεργασία πολύ μεγαλύτερων ποσοτήτων. Πόσα στρέμματα σχεδιάζετε να καλλιεργηθούν το επόμενο έτος;


Για να κάνεις 1000 χιλιόμετρα, πρέπει να κάνεις το πρώτο βήμα. Εμείς το πρώτο βήμα το κάναμε. Θα είναι μία χρονιά δοκιμαστική αλλά δοκιμαστικό είναι κάτι που το κάνουμε για πρώτη φορά, τεύτλο έχει ξανασπαρθεί. Για μας η δοκιμή θα είναι η ακατέργαστη ζάχαρη και είναι αυτό το οποίο θέλουμε να πετύχουμε περισσότερο.
Το λέω αυτό γιατί το τεύτλο, είτε είναι 10 χιλιάδες στρέμματα ή 20 χιλιάδες στρέμματα, υπάρχει μια καμπάνια που είναι 10-20-30 ημέρες. Εμείς δεν μπορούμε μέσα σε 30 μέρες να θρέψουμε ένα εργοστάσιο που έχει κόστος δυσβάστακτο.
Δεν μπορούμε να λέμε στο προσωπικό ελάτε σήμερα και φύγετε τον Ιανουάριο και να έλθετε ξανά τον Αύγουστο. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Μια Βιομηχανία για να είναι βιώσιμη πρέπει να λειτουργεί 24ώρες το 24ώρο και 365 μέρες το χρόνο. Το πλάνο το δικό μας δεν είναι μόνο το τεύτλο. Το πλάνο μας είναι η ακατέργαστη Ζάχαρη γιατί, όπως καλά γνωρίζετε, επιχειρηματικά στο τέλος βγαίνει μια λέξη που λέγεται μουαγιέ. Τι έχασα από το τεύτλο και τι κέρδισα.


Τα σχέδια που κατά καιρούς έχετε γνωστοποιήσει για κατεργασία ακατέργαστης  Ζάχαρης από την Νότια Αμερική;


Δεν είναι μόνο η Νότια Αμερική είναι και άλλες κάτω από τον Ισημερινό που παράγουν ακατέργαστη ζάχαρη. Είναι ένα προϊόν εμπόρευμα  (commotidy), το αναζητούμε όπου βρίσκουμε καλύτερη τιμή και μεγαλύτερα ζάχαρα, είναι για μας μια χρηματιστηριακή διαδικασία από την οποία ή θα κερδίσουμε ή θα χάσουμε.


Κάτω από αυτά τα δεδομένα που έχουν  δημιουργηθεί θα μπορέσει το εργοστάσιο, όπως λέγατε, να δουλεύει  11 μήνες το χρόνο και σε δυο ή τρείς βάρδιες;


Αυτός είναι ο σκοπός μας. Αν δεν δουλεύει 11 μήνες θα μπορεί να δουλέψει 9. Εάν δεν πετύχουμε μία καλή τιμή στην ακατέργαστη ζάχαρη σίγουρα μπορούμε να κάνουμε μία συντήρηση νωρίτερα ή αργότερα. Αυτό είναι μέσα στα πλαίσια και τα δεδομένα της κατάστασης.
Εμάς τα θέματα και τα προβλήματα είναι άλλα. Το να πετύχουμε μια τιμή στη ζάχαρη, αν δεν πετύχουμε από τη Βραζιλία, θα το πετύχουμε από την Κούβα, θα βρούμε την τιμή. Είναι μεγάλη η παγκόσμια αγορά στη ζάχαρη.
Το θέμα είναι το κόστος παραγωγής που θα έχουμε για το προϊόν στο εργοστάσιο. Το λέω αυτό γιατί  είναι ένα απαρχαιωμένο εργοστάσιο που το μεγαλύτερο κόστος παραγωγής του είναι το ενεργειακό,  με τα  μοτέρ παλαιάς τεχνολογίας. Σήμερα, εν έτει, 2020  υπάρχουν τα inverter  που η λειτουργία τους γίνεται με το 1/3 της κατανάλωσης. Για αυτό πρέπει να γίνει ένας εκσυγχρονισμός στο εργοστάσιο. Αυτό θέλουμε να κάνουμε εμείς.
Το πρόβλημα μας δεν είναι ούτε η ακατέργαστη, ούτε το προσωπικό, αλλά η Τράπεζα Πειραιώς. Τι έχει κάνει η Τράπεζα Πειραιώς;
Όταν κάναμε την συμφωνία με την Τράπεζα, την Ελληνική Βιομηχανία, κάναμε μία σύμβαση εξαγοράς του εργοστασίου. Για να σπαρθεί τεύτλο ο παραγωγός παίρνει μια συνδεμένη τιμή από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι στηρίζεται αυτή η καλλιέργεια.
Εγώ σήμερα έχω  μία καυτή πατάτα, την μεγαλύτερη Βιομηχανία Τροφίμων στην Ελλάδα  και πρέπει να εκσυγχρονίσω το εργοστάσιο με πιο καινούργια μηχανήματα για να ρίξω το κόστος της παραγωγής μου. Υπάρχουν προγράμματα στην Ευρωπαϊκή ένωση για τον εκσυγχρονισμό αυτό. Εγώ για να καταθέσω φάκελο σε αυτό το πρόγραμμα πρέπει να έχω ένα μισθωτήριο συμβόλαιο πάνω από  5 χρόνια, γιατί αυτά τα προγράμματα είναι  διάρκειας πάνω από πέντε χρόνια ή ένα χαρτί εξαγοράς του εργοστασίου, αυτό που έχουμε συμφωνήσει ήδη, υπάρχει αυτό το χαρτί.
Σήμερα υπάρχουν κάποιες δυσκολίες. Δεν μου δίνει η Τράπεζα Πειραιώς το χαρτί για να ολοκληρώσω τον φάκελο μου, ώστε να μπορέσω να κάνω το πρόγραμμα μου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να πάρω τους δανεισμούς για τον εκσυγχρονισμό του εργοστασίου.
Εμάς μας ενδιαφέρει ο εκσυγχρονισμός σε μία Βιομηχανική μονάδα, το εργοστάσιο, το οποίο ως περιουσιακό στοιχείο ανήκει, ακόμη δεν ανήκει, αλλά όπως το πάνε ανήκει στην Τράπεζα Πειραιώς.
Αντί να στηρίξει αυτή την προσπάθεια η Τράπεζα Πειραιώς βάζει εμπόδια καθημερινά.
Δεν μπορώ να διανοηθώ πως μέσα σε 4 χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ άλλαξαν πέντε διοικήσεις στη Βιομηχανία. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μία διοίκηση που έχει υπογράψει το 106 Β, στον  ένα χρόνο διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας έχουν αλλάξει όλες οι διοικήσεις παντού σε όλους τους οργανισμούς, σε όλες τις ΔΕΚΟ και δεν έχει αλλάξει στην ΕΒΖ.
Η διοίκηση της ΕΒΖ είναι τοποθετημένη από μία Τράπεζα Πειραιώς και δεν υπάρχει καμία συνεργασία μεταξύ της Royal sugar  , μεταξύ του παραγωγού, μεταξύ του εργαζόμενου (αυτός που περιμένει την μετάταξή του). Οι μετατάξεις έχουν υπογραφεί επί εποχής ΣΥΡΙΖΑ και ακόμη δεν έχουν υλοποιηθεί.
Τι περιμένει η Τράπεζα. Περιμένει να δέσει αυτό το κομμάτι, έχει βγει η απόφαση ότι έχουν περάσει τα περιουσιακά στοιχεία και σίγουρα φοβάται τις  ανακοπές και με αυτό τον τρόπο υπάρχει ένας έμμεσος εκβιασμός για να περάσουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία στη Τράπεζα και μετά να δούμε αν θα γίνουν οι μετατάξεις των εργαζομένων.
Εκτός από τα εργοστάσια στην Ελλάδα, υπάρχουν και δυο εργοστάσια στη Σερβία.
Σήμερα στη Σερβία έχουν σπαρθεί 100 χιλιάδες στρέμματα με την Βοήθεια της Τράπεζας Πειραιώς και όπου  η ΕΒΖ δεν έχει καμία σχέση με τα εργοστάσια της Σερβίας. Ποιος κάνει κουμάντο, κάνει η Τράπεζα Πειραιώς. Όλος ο προγραμματισμός γίνεται από την Ιντρούμ.
Όλα αυτά κάποια στιγμή θα βγουν. Στην Ελλάδα τι κάνουμε;
Στην Ελλάδα δεν θέλουμε να σπείρουμε και να στηρίξουμε την τευτλοκαλλιέργεια και βρίσκουμε λύσεις, για Βιοαέριο, για  τον  Φέκερ, χίλιους δυο τρόπους για να μην λειτουργήσει και να μην ευδοκιμήσει η τευτλοκαλλιέργεια.
Γιατί, αν μπορέσουμε- αυτός είναι ο στόχος μας, να βγάλουμε ένα κιλό ζάχαρη να  ξέρετε ότι θα εκτεθούν ορισμένοι παρά πολύ. Και ίσως αυτό δεν το θέλει κανείς.


Η κατάσταση για την ζάχαρη πως έχει διεθνώς;  Η επένδυση στην ΕΒΖ σας δίνει πλεονεκτήματα;  Μιλήστε μας σχετικά και πως επηρεάζονται τα επιχειρηματικά σας σχέδια


Δεν είναι θέμα επένδυσης. Η ζάχαρη είναι ένα θέμα στρατηγικό. Όταν είσαι σε ένα στρατηγικό 
σημείο από μόνο του αυτό σου δίνει πλεονέκτημα.
Κάποτε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής έκανε πέντε εργοστάσια και κάναμε εξαγωγές και στην Ευρωπαϊκή Τουρκία και τη Λιβύη και τη Συρία και πολλές, άλλες  χώρες.
Το μεγάλο μας πλεονέκτημα είναι η στρατηγική μας θέση. Δεν υπάρχουν εργοστάσια  στην Αλβανία, στη Βόρεια Μακεδονία, στο Κόσσοβο, δεν υπάρχει εργοστάσιο στη Βουλγαρία παρά μόνο μία μικρή ραφιναρία.
Εμείς μπορούμε πολύ εύκολα να τροφοδοτήσουμε και τη Νότια Ιταλία.
Η ζάχαρη έχει δυο σημεία που ανεβάζουν το κόστος. Είναι η μεταφορά και το Logistics.
 Από την Ηγουμενίτσα στο Μπάρι τα δρομολόγια είναι καθημερινά και πολλά φορτηγά πηγαίνουν άδεια, ενώ το συμφέρον τους είναι να κατεβούν γεμάτα.
Δίνουμε ένα πλεονέκτημα στη μεταφορά αφού το κόστος είναι χαμηλό . Μέχρι τη Νότια Ιταλία μπορούμε να δουλέψουμε παρά πολύ.
Μπορεί το όραμα μας και το πρόγραμμα μας να είναι μεγάλο, αλλά ξεκινάμε βήμα- βήμα με κάθε εργοστάσιο. Η  κατανάλωση στην Ελλάδα είναι 300 χιλιάδες τόνοι.
Το εργοστάσιο των Σερρών, δουλεύοντας για αρκετούς μήνες ακατέργαστη   και τεύτλο,  δεν μπορεί να ξεπεράσει τους 120 με 130 χιλιάδες τόνους. Αυτή είναι η δυναμική του. Έτσι μπορεί να λειτουργήσει και το εργοστάσιο του Πλατέος, αλλά σε ένα καινούργιο σύγχρονο εργοστάσιο. Γιατί το εργοστάσιο του Πλατέος είναι η καρδιά της Βιομηχανίας.
 Έχει ένα μεγάλο σιλό 50 χιλιάδων τόνων και δίπλα του είναι η Βιομηχανία της κονσέρβας.
Έχουμε μελετήσει πολύ πως θα γίνουν τα βήματα μας. Η ζάχαρη δεν θέλει λεφτά, θέλει πολλά λεφτά και θέλει να έχεις μια τράπεζα από πίσω.
 Εμείς προσπαθούμε να συνεργαστούμε με την Τράπεζα Κ. Μακεδονίας, αλλά πρέπει να βοηθήσουν όλες οι τράπεζες. Δεν πρέπει να έχουμε εμπόδια όπως αυτή την στιγμή με την Τράπεζα Πειραιώς. Πολλές φορές αισθάνομαι ότι προσπάθησαν να με χρησιμοποιήσουν σαν λαγό, ώστε και η κυβέρνηση και η Τράπεζα να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, το σκόπελο που είχαν εκείνη τη στιγμή με την καλλιέργεια και τους παραγωγούς.
 Εμένα δεν με έχει διορίσει καμία τράπεζα και καμία κυβέρνηση. Στη θέση που βρίσκομαι δεν θέλω να εκτεθώ. Τα παιχνίδια και η πολιτική την οποία εφαρμόζουν δεν με ενδιαφέρουν.


Εν κατακλείδι τι θέλετε να πείτε στους παραγωγούς και  πιστεύετε ότι θα προχωρήσει το εγχείρημα, παρά τα όποια προβλήματα;


 Τα προβλήματα όταν είναι μικρά μπορούν να λυθούν ανώδυνα, αν μεγαλώσουν μπορεί να λυθούν αλλά  θα υπάρξει έκρηξη και τα σκάγια θα πάρουν πολλούς.
 Τώρα που είναι μικρά τα προβλήματα προσπαθούμε να τα  λύσουμε, αλλά η Τράπεζα Πειραιώς δεν μας αφήνει να τα λύσουμε.
 Περιμένουμε να λυθούν τα προβλήματα. Εμείς περιμένουμε να γίνουμε μια γροθιά με τον παραγωγό.
 Αν είμαστε ενωμένοι και δυνατοί θα κερδίσουμε πολλά πράγματα. Αυτό αποδείχθηκε όταν πήγαμε ενωμένοι και πήραμε την συνδεδεμένη από τα 80 ευρώ στα 200. Όταν κατεβήκαμε μαζί ενωμένοι στη Βιομηχανία  και πήραμε τον σπόρο και τα φάρμακα.

 https://sertharros.gr/