Σέρρες : Η «μπαλίτσα» και ο «πόλεμος» στο σπίτι !

 

Στους ρυθμούς του Champions και Europa League κινείται αυτήν την εβδομάδα η Ελλάδα και γενικώς η Ευρώπη και νομίζω ότι από τα συρτάρια μας είναι επιτακτική η ανάγκη να «επικαιροποιήσουμε» ένα θέμα με το οποίο και σε προγενέστερο χρόνο είχαμε ασχοληθεί δεόντως.                                   Σχέση ανδρών – γυναικών, λοιπόν, σε μέρες άφθονης μπάλας. Από τη μία πλευρά, η γυναίκα θέλει τον εύλογο χρόνο της, να της δίνεις την αρμόζουσα «σημασία», από την άλλη πλευρά η μπάλα απαιτεί αντροπαρέα και ατέρμονες συζητήσεις, ίσως και καβγάδες,  υπέρ της μίας ή της άλλης ομάδας. Καλά, κι όταν μπαίνει και το «στοίχημα» στη μέση και διακυβεύονται χρηματικά ποσά, εκεί μάλλον αφήνεις τους συναισθηματισμούς και τις «δίκαιες κρίσεις» και . . . «παραφέρεσαι» !  

Φουλ ποδόσφαιρο, λοιπόν, την τρέχουσα εβδομάδα και οι αντίπαλες παρατάξεις αντικρούουν τα επιχειρήματά τους.              Όχι, όχι! Δεν πρόκειται για τις ομάδες, τους προπονητές, τους οπαδούς ούτε για τους παράγοντες του ποδοσφαίρου! Αυτές, οι αντίπαλες παρατάξεις, ζουν μέσα στο ίδιο σπίτι, μοιράζονται το κρεβάτι, τα έξοδα, τις δουλειές, δεν μπορούν όμως να συμφωνήσουν σε τούτο: «Είναι σωστό, οι άντρες να εγκαταλείπουν το έτερον ήμισυ και να μένουν κολλημένοι επί της οθόνης;», λένε με παράπονο οι γυναίκες. «Επιτρέπεται να βάζουν βέτο και να μας καταπιέζουν να μην βλέπουμε τους αγώνες και τις αθλητικές εκπομπές στην τηλεόραση;», λένε αγανακτισμένοι οι άντρες.

Ένας «ιδιότυπος πόλεμος» ανάμεσα στα ζευγάρια, που φουντώνει  αρκετές φορές και οδηγεί σε κρίση τις σχέσεις αντρών – γυναικών. «Της αγόρασα τηλεόραση να βλέπει όποια εκπομπή θέλει, την ώρα της μετάδοσης των αγώνων», υπερηφανεύεται ο άντρας και συμπληρώνει «αυτή όμως δεν σταμάτησε την γκρίνια». «Είναι σαν να μην υπάρχω μέσα στο σπίτι, όταν παρακολουθεί αγώνες του Champions και του Europa League», παραπονείται στη μητέρα της η κόρη, ψάχνοντας για υπεράσπιση.                                                                 Φυσικά, υπάρχει και η περίπτωση των «τυχερών αντρών». Όταν, δηλαδή, η σύντροφος είναι ποδοσφαιρόφιλη και συντροφεύει τον άντρα της έμπροσθεν της τηλεόρασης, που «παίζει» ποδοσφαιρικούς αγώνες. Τότε, το πρόβλημα μάλλον δεν υφίσταται. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες γυναίκες δείχνουν την προτίμησή τους στο ποδόσφαιρο και η γυναικεία παρουσία στις κερκίδες των γηπέδων αυξάνει ολοένα και περισσότερο.                                             Όμως, άλλη χάρη έχει να παρακολουθείς έναν αγώνα ζωντανά(live) ή έστω από την τηλεόραση αλλά με αντροπαρέα. Να βρίσεις βρε αδερφέ, χωρίς ενοχές, να χτυπηθείς για το γκολ, το άδικο, που «έφαγε» η ομάδα σου, να κάνεις απρεπείς χειρονομίες, να μουντζώσεις, να φωνάξεις, να ζητωκραυγάσεις για τη νίκη, να δώσεις όλο τον εαυτό σου στις στιγμές εκείνες ελεύθερος! Χωρίς το μάτι το γυναικείο, με το υποτιμητικό το βλέμμα, χωρίς τον μορφασμό για την υπερβολή στο «γκοοολ!» που φώναξες, χωρίς τη δήθεν συμβουλή «αγάπη μου, μην παθιάζεσαι τόσο», χωρίς την κριτική που θα ακολουθήσει όλες τις επόμενες ημέρες για τη στάση σου, τις αντιδράσεις σου, τις βωμολοχίες σου.

Κακά τα ψέματα! Το ποδόσφαιρο θέλει αντροπαρέα κι αυτό ας το καταλάβουν επιτέλους οι γυναίκες. Το ποδόσφαιρο αλλιώς το αγαπά ο άντρας κι αλλιώς η γυναίκα. Άλλωστε τι απέμεινε πλέον στους άντρες; Οι γυναίκες εισέβαλαν σε όλα τα ανδροκρατούμενα επαγγέλματα (και καλώς) και απέκτησαν ισοτιμία παντού (και δικαίως). Δεν μας άφησαν τίποτα πλέον «δικό μας» και αυτό είναι ένα θέμα . . . 

ΑΠΟΨΗ:  Ιορδάνης  Ξανθόπουλος  (Δημοσιογράφος - Φιλόλογος)