Έργα και ημέρες της Συμμαχίας Σερραίων ( στρατόπεδα )

 

 

 Σε μια κατσαρόλα ξέχειλη υποκρισίας βράζουμε, κατά πως φαίνεται, με αρχιμαγείρους τους εξουσιαστές μας (όπως αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται).
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τα τελευταία σχεδόν 10 χρόνια παίζει ανά την Ελλάδα το θέμα «Στρατόπεδα» καθώς με το σύγχρονο αμυντικό δόγμα ο στρατός δεν είναι πλέον όπως κάποιοι τον θυμόμαστε.
Έτσι λοιπόν έμειναν σε αχρηστία και εγκατάλειψη πάρα πολλοί χώροι αποτελούμενοι και από καταρρέουσες εγκαταστάσεις. Ζω δίπλα στου «Παπαλουκά» στις Σέρρες, προσφάτως μήλον της έριδος. Είναι του Δήμου, δεν είναι του Δήμου αναρωτιούνται οι δήμαρχοι χωρίς στην ουσία να ενεργήσουν δεόντως.
Επειδή βρίσκεται στον αστικό Δημοτικό ιστό και με τον ιδιοκτήτη αδιάφορο τα τελευταία,  ικανά να θεωρηθούν καταπάτησης, χρόνια είπαν ένα πρωί που αγουροξύπνησαν οι Δήμαρχοι «Νενικήκαμεν, Νενικήκαμεν είναι δικά μας».
Αφού δέχτηκαν και τις όποιες υποσχετικές από πολιτικούς παράγοντες (σάμπως δικό τους ήταν) ενεγράφη στο κτηματολόγιο, καθώς κατά δήλωσιν, μέχρι αποδείξεως. Έλα όμως που εδώ έχει να κάνει ο Δήμαρχος με το ίδιο το Δημόσιο. Σιγά μην παραχωρηθεί ιδιοκτησιακό καθεστώς. Τα παζάρια πήραν και έδωσαν δημιουργώντας μικρές και μεγάλες προσδοκίες ιστορίες-παραμύθια. Ο Έλλην ως γνωστόν σκοτώνει για μια σπιθαμή γης.
Αρέσει όμως στην «Συμμαχία Σερραίων» και στον Δήμαρχο να αιωρείται η διεκδίκηση ως μέγα ζητούμενο. Με τους υποτελείς να χαιρόμαστε καθότι οσονούπω θα   αποκτήσουμε οικόπεδο. Ακούστηκαν κάποτε «Πάμε να τα καταλάβουμε» Από ποιους ρε παιδιά, ο στρατός είναι εχθρός μας; Κάποια στιγμή έγιναν και συμφωνίες «δώσε μας το 40% να σου δώσουμε το 60%». Όλα βέβαια στον γάμο του Καραγκιόζη. Και που λέτε συνδημότες μου ήρθε η ώρα που η Ιερά Μητρόπολις δια του Δεσπότη να ζητήσει δύο κτήρια (καταντημένα άντρα παρανομίας) με τις αυλές τους, να τα κάνει παιδικούς
σταθμούς με δικά της έξοδα για 20 χρόνια. Και ξάφνου αναπήδησε η κατσίκα του γείτονα. Γιατί αυτός (ο αυτός υποτιμητικά ο Δεσπότης) και όχι εμείς; Πού ήσασταν Δήμαρχε που τα έβαλες με τον μισό πληθυσμό της Ελλάδος (η Εκκλησία) όταν ο Δεσπότης αναγορεμένος ήδη πολιτειακός παράγων και ιεραρχικά ανώτερος σου, με σένα χωρίς όραμα χωρίς κάποιο σχέδιο και στην ουσία ούτε καν Δημοτικό αφού τέσσερα χρόνια αγρόν ηγόραζες; Σε κακοφάνηκε που η Μητρόπολις το ζήτησε από τους ομοβάθμους της και τάβαλες μαζί της;

Δεν άργησαν να ακουστούν από μερίδα συνδημοτών (ευκαιρίας δοθείσης) ότι ο Παππάς!! θα κατασκευάσει γενίτσαρους του Ιησού Χριστού. Έλεος! Όταν μέχρι τώρα κανείς δεν άπλωσε το χέρι στην τσέπη. Τα καβούρια δαγκάνουν. Και έτσι ο Δήμαρχος βρέθηκε απέναντι σε δύο Βαρβάρους, το Δημόσιο δια των υπουργείων του και της Μητροπόλεως δια του Δεσπότη.
Και εδώ ξεχειλίζει η υποκρισία. Για το μεν Δημόσιο εξαγγέλθηκαν νέες εργασίες δηλώνοντας ότι το θέμα θα λυθεί πολιτικά, δηλαδή σύρε γύρευε. Όσον αφορά την Εκκλησία ένα χειροφίλημα και μια συγγνώμη από μέρους του Δημάρχου όπως και μια αποδοχή του Δεσπότη ως καλού πατέρα, όπως κάνει με το άτακτο παιδί, και άντε απεδώ.
Έτσι όλοι μας ικανοποιημένοι ξαναγυρίσαμε στην φτωχή, φτηνή ζωούλα μας που λίγο έλειψε να διαταραχθεί.
Τάσος Χανλίογλου