Η πράγματι ιστορική Μάχη στο Μαντζικέρτ. Άλλαξαν τα κόζα στη Μικρά Ασία, όχι πως δεν θα άλλαζαν αργότερα έτσι όπως έκατσε η τράπουλα. Απλά η αναμέτρηση των Βυζαντινών με τους οθωμανούς επίσπευσε τις προδιαγεγραμμένες εξελίξεις, οι οποίες στο φινάλε δεν ελεγχόταν από τους πρωταγωνιστές τούτης της στρατιωτικής σύγκρουσης. Τον νικητή σουλτάνο Αλπ Αρσλάν, που μετά τον δολοφόνησε ο γιος του, και τον ηττημένο αυτοκράτορα Ρωμανό Δ', ο οποίος όταν επέστρεψε στη βάση του, στην Κωνσταντινούπολη, μετά τη μάχη, τον έστειλαν οι αυλικοί του να κυττάει τα ραδίκια ανάποδα.
Όπως αναμενόταν ορμάνε πρώτα οι Βυζαντινοί με πεζικό και ιππικό. Κύριος στόχος να διασπάσουν τις εχθρικές γραμμές, να υποχρεώσουν τον αντίπαλο να υποχωρήσει κι αμέσως να τον στριμώξει όλη η δύναμη του Ρωμανου. Στην “πλάτη”, όμως, του τούρκικου στρατού δεν υπάρχει κάποιο φυσικό εμπόδιο, ένα ποτάμι, ένα βουνό.
Στο ανοικτό πεδίο, στην πεδιάδα οι Βυζαντινοί πράγματι απώθησαν τους αντιπάλους, όμως οι μουσουλμάνοι δεν αισθάνονται περιορισμένοι, πολεμάνε με ψυχή κι έχουν το επάνω χέρι. Αποτέλεσμα; Λιποτακτούν Βυζαντινοί και επιτόπου κάνουν μεταγραφή στον... σουλτάνο.
Ο Ρωμανός διακόπτει την προέλαση, επιστρέφει στην αρχική του θέση. Ο Αρσλάν ανασυντάσσεται και πιο ενισχυμένος αντεπιτίθεται. Οι περισσότεροι Βυζαντινοί την κοπανάνε σαν κατσίκια τρομαγμένα, ο αυτοκράτορας απομένει με τους πιστούς του, τους οποίους αιχμαλωτίζει ο σουλτάνος.
Η μάχη τελείωσε στις 26 Αυγούστου, σα σήμερα το 1071, και σημάδεψε το ξεκίνημα της παρακμής της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, ενώ έθεσε στο μουσουλμανικό έλεγχο το μεγαλύτερο μέρος της Μικράς Ασίας. Αυτό είναι το ζουμί της ιστορίας. Το 1204 μπουκάρησαν στη βασιλεύουσα οι σταυροφόροι του Πάπα και την έκαναν δρόμο πουτάνα και ο κύκλος έκλεισε το 1453 με την Άλωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.