To φορολογικό τέρας του Σύριζα

Αίμα, δάκρυα και ιδρώτα συνεχίζει να προκαλεί στους

έλληνες η οικονομική κρίση και οι παροχές της κυβέρνησης Τσίπρα δεν βελτιώνουν το επίπεδο ζωής των Ελλήνων, τονίζει εκτενές ρεπορτάζ του το αμερικανικό δίκτυο CNBC που κάνει θέμα για τους πράγματι αναξιοπαθούντες έλληνες που κινούνται σταθερά στο δρόμο που χάραξε η Βενεζουέλα. Στο μεταξύ ο ένας στους οκτώ φορολογουμένους πληρώνει τα εννέα από τα δέκα ευρώ φόρου εισοδήματος. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο Φόρουμ των Δελφών, περίπου 1.000.000 φορολογούμενοι πληρώνουν το 92% των κρατικών εσόδων από τον φόρο εισοδήματος

Γράφει η Gillian Rothschild

Κάθε πικραμένος θα γελάσει πάντως με τον τελικό νόμο Κατσέλη, ή τέλος πάντων τη συνέχειά του αφού οι διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς δεν θα τελειώσουν παρά μόνο με την παράδοση άνευ όρων της κυβέρνησης σε όσα ζητούν οι δανειστές.

Mια νέα ένσταση προέκυψε πρόσφατα καθώς οι δανειστές ζητούν στο νέο πλαίσιο να ενταχθούν δάνεια που ήταν σε τρίμηνη καθυστέρηση όχι στις 31 Δεκεμβρίου 2018 όπως προτείνει το σχέδιο που απέστειλε η κυβέρνηση αλλά δύο μήνες νωρίτερα. Κι αυτό με το επιχείρημα ότι στις αρχές Νοεμβρίου άνοιξε δημόσια -από τοποθετήσεις κορυφαίων υπουργών- το θέμα της αντικατάστασης του νόμου Κατσέλη από ένα νέο πλαίσιο, γεγονός που οδήγησε το τελευταίο δίμηνο του 2018 ικανό αριθμό δανειοληπτών να σταματήσει την εξυπηρέτηση του δανείου, προκειμένου να κάνει χρήση της νέας ρύθμισης.

Οι διαπραγματεύσεις της Αθήνας με τους δανειστές συνεχίζονται προκειμένου να βρεθεί η «χρυσή τομή» και να μη χαθεί και το ορόσημο της 25ης Μαρτίου, όπου είναι προγραμματισμένη η συνεδρίαση του Euroworking Group. Μέση λύση αναζητείται και σε άλλα θέματα, όπως  στο μέτωπο των περιουσιακών κριτηρίων που πρέπει να πληρεί ο δανειολήπτης, προκειμένου να ενταχθεί στο νέο πλαίσιο.

Η ελληνική πλευρά φέρεται να αποδέχεται τη μείωση κάτω από το μισό -σε σχέση με τους όρους της αρχικής πρότασης- τόσο του ύψους των καταθέσεων σε σχέση με το υπόλοιπο του δανείου (θα κινείται στο 30% της οφειλής), όσο και για το ύψος της συνολικής αξίας της ακίνητης περιουσίας σε σχέση με το υπόλοιπο του δανείου (θα αντιστοιχεί στο 100% της αξίας του δανείου). Προβληματισμός συνεχίζει να υπάρχει και με τα επιχειρηματικά δάνεια 2 δισ. ευρώ (κυρίως επαγγελματικά) που είναι συνδεδεμένα με την πρώτη κατοικία.

Oι δανειστές ήδη – γερμανοί και ισπανοί περισσότερο- εκφράζουν δυσφορία για τις καθυστερήσεις στην διαπραγμάτευση καθώς ενόψει Brexit κανείς στην Ευρώπη δεν θέλει να ασχοληθεί περαιτέρω με την Ελλάδα. Το ζήτημα πλέον είναι να ικανοποιηθεί το νέο “τελεσίγραφο” που έδωσε το Eurogroup προς την κυβέρνηση αλλά προς το παρόν η πλήρης ολοκλήρωση των τουλάχιστον πέντε από τα προαπαιτούμενα που απομένουν πριν από τις 25 Μαρτίου παραμένει αμφίβολη.

Kαι ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ σε συνέντευξή του στην τηλεόραση της ΕΡΤ άφησε να εννοηθεί ότι μια απόφαση για το χρέος τον Απρίλιο δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη, ενώ ζήτησε εργασία από όλους για να διασφαλιστεί.

Οι επικεφαλής των θεσμών θα έρθουν στην Ελλάδα την 1η Απριλίου ενώ θα επανακάμψουν τον Μάιο, στο πλαίσιο της συνεχούς εποπτείας για την δεύτερη αλλά και για την τρίτη αξιολόγηση. Πέρα από το εμβληματικό ζήτημα του νέου νόμου Κατσέλη, υπάρχουν και άλλες παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν: το θέμα των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, η Εγνατία Οδός, η στελέχωση της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, καθώς και η απομείωση των οφειλών του κράτους προς ιδιώτες, οι οποίες μετά από μικρή μείωση το δεύτερο εξάμηνο του 2018 αυξήθηκαν εκ νέου τον Ιανουάριο.

Σε ένα καλό σενάριο, τα πέντε προαπαιτούμενα θα  πρέπει να κλείσουν πριν τις 25 Μαρτίου που συνεδριάζουν εκ νέου οι εκπρόσωποι των υπουργών Οικονομικών (Euroworking Group), προκειμένου να προετοιμάσουν την άτυπη υπουργική σύνοδο του Eurogroup της 5ης Απριλίου. Εάν αυτό συμβεί, θα υπάρχει θετική εισήγηση από την Επιτροπή και η παραπομπή του θέματος για πολιτική έγκριση σε επίπεδο Eurogroup.

Σε αντίθεση περίπτωση, θα επαναληφθεί ένα θρίλερ ενώ η όποια απόφαση ληφθεί θα πρέπει να γίνει αποδεκτή και στο «εσωτερικό» των κρατών μελών διότι συνδέεται με τη δόση των 970 εκατ., δηλαδή να επικυρωθεί από κοινοβούλια κρατών – μελών όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, η Αυστρία, η Φιλανδία κ.λ.π. Γι αυτό και έχει σημασία αυτή τη φορά η “γκρίνια” που ακούστηκε από ΥΠΟΙΚ την Δευτέρα.

Ξαναγυρίζοντας στο πικρό ρεπορτάζ του CNBC, και στην κοινωνική πραγματικότητα, πέρα από τα νούμερα, το ρεπορτάζ την αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο: «Η οικονομική κρίση της Ελλάδας πληγώνει ακόμη και σήμερα τις ελπίδες και τα όνειρα των ανθρώπων που ζουν στη μεσογειακή χώρα».

Η αρθρογράφος Σίλβια Αμάρο αναφέρει ότι η Ελλάδα βρίσκεται βυθισμένη σε οικονομική αναταραχή εδώ και μια ολόκληρη δεκαετία, λόγω δεκαετιών κακοδιαχείρισης των δημόσιων οικονομικών και μιας πελατειακής παράδοσης που αντάλλασσε αγαθά και υπηρεσίες προς τους πολίτες με την πολιτική τους υποστήριξη στα κυρίαρχα κόμματα, γεγονός που οδήγησε σε παρατεταμένη ύφεση την οικονομία της.

Όπως τονίζει το CNBC, οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα κατά κανόνα δανείζονταν πάνω από τις δυνατότητες της χώρας, μέχρι που το 2010 ο όγκος του χρέους έγινε αδύνατο να συνεχίσει να εξυπηρετείται.

Από τον Αύγουστο η ελληνική κυβέρνηση “προσπαθεί να δείξει ότι η λιτότητα έχει λάβει τέλος, διοχετεύοντας πρόσθετους πόρους προς τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, ωστόσο ο μέσος Έλληνας δεν βλέπει καποια σημαντική αλλαγή στη ζωή του”.

Το 2016, σημειώνεται, περί τις 20.000 άνθρωποι ηλικίας από 25 έως 29 ετών εγκατέλειψαν τη χώρα, ενώ 14.000 ήταν όσοι έφυγαν, ηλικίας από 20 έως 24 ετών. Οι αριθμοί αυτοί είναι διπλάσιοι της κατάστασης προ του 2010.

Μολονότι το 2019, σύμφωνα με τις προβλέψεις, θα είναι η τρίτη συναπτή χρονιά κατά την οποία η ελληνική οικονομία θα βρεθεί σε τροχιά ανάπτυξης, της τάξης του 2,2%, η ανάπτυξη αυτή δεν φαίνεται να βελτιώνει την εικόνα των Ελλήνων για την οικονομία της χώρας.

Το CNBC σημειώνει ότι για πολλούς Έλληνες το βασικό πρόβλημα είναι οι φόροι, ωστόσο για άλλους το πρόβλημα πηγαίνει βαθύτερα, στη διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας και στο μέγεθος των επιχειρήσεων, που είναι κατά συντριπτικό ποσοστό μικρές και ανίκανες (λόγω του μεγέθους τους) να δώσουν οικονομική ώθηση στη χώρα.

Στο μεταξύ ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο πρόσφατο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών ήταν αυτό που παρουσίασε εκπρόσωπος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών: ο ένας στους οκτώ φορολογουμένους πληρώνει τα εννέα από τα δέκα ευρώ φόρου εισοδήματος. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, περίπου 1.000.000 φορολογούμενοι πληρώνουν το 92% των κρατικών εσόδων από τον φόρο εισοδήματος. Άλλοι 2.600.000 πληρώνουν το υπόλοιπο 8% των εσόδων από τον φόρο εισοδήματος, ενώ 5.100.000 φορολογούμενοι δεν πληρώνουν ούτε ένα ευρώ φόρο. Αν δεν είναι αυτό ο ορισμός της στρέβλωσης, τότε τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Όπως σημειώνουν φοροτεχνικοί, η παραπάνω παράλογη εικόνα της πληρωμής των φόρων είναι αποτέλεσμα των εξής παραμέτρων:

– Το αφορολόγητο όριο των μισθωτών και συνταξιούχων είναι υψηλό σε σχέση με τα δηλούμενα εισοδήματα από αυτή την πηγή, με αποτέλεσμα η πλειονότητα των μισθωτών και συνταξιούχων να μην επιβαρύνεται ούτε με ένα ευρώ φόρου. Με αυτό το δεδομένο, έχει ζητήσει και έχει επιβάλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τη μείωση του αφορολόγητου ορίου από το 2020, από τα περίπου 8.500 ευρώ στα περίπου 5.500 ευρώ.

 s://kourdistoportocali.com