Η μέχρι τώρα πορεία κάθε υποψήφιας-ου είναι σημαντική για να κριθεί από τους-ις συντρόφισσες-ους, όμως εξ ίσου σημαντικές είναι οι απόψεις και οι προτάσεις του-ης για το παρόν και το μέλλον.
Γι' αυτό παραθέτω την τελευταία μου συνέντευξη στο Δημήτρη Νάτσιο στο Σερραϊκό Θάρρος
και, σε βίντεο, την ομιλία μου στο Συνέδριο, παρακαλώντας φίλες και φίλους να την κοινοποιήσουν.
-Αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ και εσείς εκτός Βουλής, πως κινηθήκατε πολιτικά αυτά τα χρόνια;
-Πιστεύω ότι από το καλοκαίρι του ’19, που ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν βρίσκεται στην κυβέρνηση, μέχρι τώρα κινήθηκα
ως μέλος αριστερού κόμματος της αντιπολίτευσης, όπως όφειλα. Είναι αλήθεια ότι ένα πρώτο διάστημα, που συνέπεσε και με δικές μου αυξημένες οικογενειακές υποχρεώσεις, η δραστηριότητά μας ήταν κάπως υποτονική, όμως αυτό έχει ξεπεραστεί από καιρό. Συμμετείχα σε όλες σχεδόν τις δράσεις και τις εκδηλώσεις, διαδικτυακές ή δια ζώσης, του ΣΥΡΙΖΑ Σερρών είτε αφορούσαν την παιδεία, την υγεία, την ακρίβεια είτε τα ανθρώπινα
δικαιώματα, τη φεμινιστική πολιτική και το προσφυγικό. Πάντα βρισκόμουν σε κάποια θέση ευθύνης, είτε στη Νομαρχιακή Επιτροπή, είτε στη Συντονιστική Επιτροπή της Οργάνωσης Μελών Σερρών (τώρα πια και στις δύο), επίσης έχω την ευθύνη της θεματικής επιτροπής Υγείας και της θεματικής επιτροπής Φεμινιστικής Πολιτικής/Φύλου συμμετέχοντας και στη Γραμματεία του αντίστοιχου Τμήματος της Κεντρικής Επιτροπής. Φυσικά αυτό που έχει σημασία είναι η απήχηση όλης αυτής της δραστηριότητας στην κοινωνία, που μας αξιολογεί και μας κρίνει κάθε στιγμή.
-Ήταν περίοδος αξιολόγησης και αυτογνωσίας αυτό το διάστημα, σε σχέση με την πολιτική και το πώς αυτή ασκείται στο σύνολο της;
-Ήταν περίοδος δυσάρεστων εκπλήξεων με δραματικές κορυφώσεις, αναφορικά με ένα είδος πολιτικής, που αποδείχθηκε απίστευτα χειρότερη από όσο την περιμέναμε. Απίστευτο το πώς μπορεί να εξαπατηθεί το εκλογικό σώμα και να πειστεί ένα μεγάλο μέρος του ότι θα ζήσει καλύτερα φέρνοντας στην κυβέρνηση μία από τις πολιτικές δυνάμεις που χρεωκόπησαν τη χώρα και την έβαλαν στα μνημόνια.
Απίστευτο το πώς μπορεί να εξαγοραστεί η συνεργασία της συντριπτικής πλειοψηφίας των ΜΜΕ στην παρουσίαση της πραγματικότητας αντεστραμμένης.
Απίστευτο το πώς μπορεί η χώρα να καίγεται απ’ άκρη σ’ άκρη το καλοκαίρι χωρίς άνεμο, να παραλύει με το πρώτο χιόνι το χειμώνα, να πνίγεται με την κάθε βροχή, αλλά να μην ευθύνεται σχεδόν κανείς και ποτέ η κυβέρνηση. Απίστευτο το πώς μπορεί να προωθείται μια «πράσινη» ανάπτυξη που το μόνο πράσινο που αφήνει είναι τα χαρτονομίσματα στις τσέπες των εκμεταλλευτών της, διότι άλλο πράσινο δεν ξαναφυτρώνει απ’ όπου περάσει. Απίστευτο το πώς μπορεί μετά την αποδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών της εργασίας να ακολουθήσει το θεσμοθετημένο ξεχείλωμα μέχρι κατάργησης του ίδιου του 8ωρου και στη συνέχεια να ενσκύψει ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης.
Απίστευτο το πώς μπορεί να ιδιωτικοποιείται ένα δημόσιο αγαθό όπως το ρεύμα, τα χρηματιστηριακά παιγνίδια να ανεβάζουν την τιμή του σε ύψη απαγορευτικά για το μέσο καταναλωτή, όμως οι υπαίτιοι να συνεχίζουν να απεργάζονται την ίδια καταστροφή για το νερό. Απίστευτο το πώς μπορούν να μοιραστούν 6-7 δις σε απ’ ευθείας αναθέσεις του είδους σκόιλ ελικίκου, μάσκες-αλεξίπτωτο, χωματουργικά από το
Καρά-Τεπέ μέχρι τον Καστά και απολυμαντικά της «Μις Χλωρίνη».
Απίστευτο το πώς μπορούν τα όργανα της Τάξης να κακοποιούν και να δολοφονούν ατιμώρητα, να καταπατούν τα Πανεπιστήμια και τις ελευθερίες των πολλών για να προστατέψουν τις ανομίες των λίγων.
Απίστευτο το πώς μπορεί να υποτάσσεται η Ισότητα των Φύλων στην Οικογενειακή Πολιτική και το Δημογραφικό όταν οι γυναικοκτονίες και οι κακοποιήσεις είναι τόσο συχνές, και να ξαναεμφανίζονται στο δημόσιο λόγο οι προστάτες του «αγέννητου παιδιού», που μόλις γεννηθεί παύει να τους ενδιαφέρει, ειδικά αν δεν είναι ξανθό και βαφτισμένο.
Απίστευτο το πώς μπορεί να προκαλείται εν ψυχρώ ο πνιγμός αθώων ανθρώπων από κουκουλοφόρα όργανα του κράτους εν ονόματι της υπεράσπισης των ευρωπαϊκών συνόρων.
Απίστευτο το πώς μπορούν να εγκαταλείπονται χωρίς περίθαλψη και χωρίς στοιχειώδη κοινωνική προστασία όλο και περισσότεροι απόκληροι, από πρόσφυγες και κρατούμενοι μέχρι ανασφάλιστοι,
Ρομά και ΑμεΑ.
Απίστευτο το πώς μπορούν να αφεθούν να πεθάνουν μαρτυρικά μερικές χιλιάδες άνθρωποι (ένα Μάτι την ημέρα επί βδομάδες, ένα Μάτι το διήμερο επί μήνες) επειδή το ΕΣΥ πρέπει να καταρρεύσει ώστε να ιδιωτικοποιηθεί ευκολότερα και οι ΜΕΘ «είναι πεταγμένα λεφτά», ενώ τα Ραφάλ και οι πτήσεις επίδειξης με κόστος βενζίνης 10.000 ευρώ την ώρα ανά σκάφος, δεν είναι.
Είναι άξιο προβληματισμού το πόσο άργησαν όλα αυτά να κλονίσουν την εμπιστοσύνη των υποστηρικτών της κυβέρνησης και το πόση δουλειά, τόσο σε επίπεδο επεξεργασίας πολιτικής όσο και σε επίπεδο επικοινωνίας, απαιτήθηκε ώσπου να αρχίσουν κάποιες μερίδες τους να στρέφονται προς το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Παραμένει στοίχημα η αποτροπή της βύθισης στο «όλοι ίδιοι είναι» ή, ακόμη χειρότερα, της παγίδευσης στον «αντισυστημισμό» της ακροδεξιάς, όσων καθημερινά βιώνουν τα καταστροφικά αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής
-Έχετε αναθεωρήσει απόψεις μετά τη εμπειρία σας στα βουλευτικά έδρανα;
-Η εμπειρία στα βουλευτικά έδρανα, και μάλιστα και σε περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από το ΣΥΡΙΖΑ, με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πέρα από το όραμα για μια άλλη κοινωνία χωρίς ανισότητες και εκμετάλλευση, πέρα από τους στόχους να στηριχθεί η κοινωνία και να βγει η χώρα από τα μνημόνια, πέρα από το ηθικό πλεονέκτημα και το δημοκρατικό ήθος, αποδείχθηκε απαραίτητη και η επεξεργασία και η ικανότητα παρέμβασης για κάθε ήσσον ζήτημα, το οποίο όμως η μερίδα στην οποία αφορά το βιώνει ως μείζον. Αυτό προϋποθέτει μια αυξημένη ετοιμότητα και μια επάρκεια στο χειρισμό του κρατικού μηχανισμού που πολύ δύσκολα αποκτάται εκτός κυβέρνησης, και όση αποκτήθηκε πρέπει να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο τρόπο τη δεύτερη φορά που θα μας εμπιστευθεί το εκλογικό σώμα.
Το δεύτερο συμπέρασμα που βγαίνει, ύστερα μάλιστα από το αποτέλεσμα των εκλογών του 2019, είναι ότι, όσο κι αν τα γεγονότα αποδεικνύονται μεσοπρόθεσμα πειστικότερα, βραχυπρόθεσμα έχουν απτά αποτελέσματα δύο παράγοντες: οι επικοινωνιακές φούσκες της μιας πλευράς, που πείθουν ένα μικρό αλλά κρίσιμο ποσοστό για τις «εθνικά καταστροφικές συνέπειες» της Συμφωνίας των Πρεσπών και τη δήθεν απαξίωση των ΑμεΑ στο πρόσωπο του υποψήφιου ευρωβουλευτή Κιμπουρόπουλου, και οι επικοινωνιακές ανεπάρκειες της άλλης πλευράς, που επιτρέπουν να ξεχνιέται πόσες –και τι ποιότητας- νέες θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν χάρη στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, και σε τι ποσοστό ανέβασε το ετήσιο εισόδημα χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων η αύξηση του κατώτατου μισθού και η κατάργηση του υποκατώτατου, καθώς και η 13η σύνταξη και το κοινωνικό μέρισμα αντίστοιχα.
Επιτρέπουν να ξεχνιέται ακόμα και ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-Οικολόγων τον Αύγουστο του ’18 έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, όπου την είχαν βάλει οι προηγούμενοι.
Για να αντιμετωπιστούν λοιπόν αυτοί οι δύο παράγοντες απαιτείται καθημερινή συστηματική ενασχόληση.
-Ποια είναι η εκτίμηση σας για την οικονομική κατάσταση που βρίσκεται ο Νομός Σερρών. Όλοι αναγνωρίζουν μία φθίνουσα διαχρονική πορεία που σχετίζεται με την συρρίκνωση του αγροτικού εισοδήματος και την αδυναμία αναπλήρωσης από άλλες πηγές, αφού δεν μπορούμε να γίνουμε προορισμός μαζικού τουρισμού ( δεν έχουμε θάλασσα).
-Όντως, είναι φθίνουσα η πορεία της οικονομίας στην ΠΕ Σερρών, κατά μεγάλο μέρος απότοκος της προσαρμογής στις αποφάσεις του Διεθνούς Οργανισμού Εμπορίου και της ΚΑΠ του 2006, που οδήγησαν όχι μόνο στην κατάρρευση των τιμών των κύριων προϊόντων της περιοχής μας, αλλά και στον περιορισμό της παραγωγής.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ποσοστώσεις στην παραγωγή ζάχαρης, που σε συνδυασμό με άλλους απαράδεκτους χειρισμούς έφεραν στα όρια της εξαφάνισης μια κάποτε προσοδοφόρα καλλιέργεια και μια ανθούσα βιομηχανία.
Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν δυνατότητες ανάκαμψης του αγροτοδιατροφικού τομέα στην ΠΕ Σερρών, με σωστή επιλογή καλλιεργειών, εξορθολογισμό της άρδευσης, περιορισμό στη χρήση φυτοφαρμάκων, μείωση του ενεργειακού κόστους με χρήση χωροθετημένων σύμφωνα με τις τοπικές ανάγκες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και πολλαπλή αξιοποίηση της γεωθερμίας, τυποποίηση ποιοτικών προϊόντων, εξυγίανση της διακίνησής τους.
Βέβαια προϋποτίθεται αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, με ομάδες παραγωγών, ενεργειακές κοινότητες,
συνέργειες πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα, τουλάχιστον στη συσκευασία και τη μεταποίηση,
Με ανάλογες προϋποθέσεις έχουν εξ ίσου καλές δυνατότητες η κτηνοτροφία, δεδομένης μάλιστα της λειτουργίας μιας ανθούσας γαλακτοβιομηχανίας, όπως και η πτηνοτροφία και η μελισσοκομία.
Το λιμάνι της Αμφίπολης έχει κατασκευασθεί ως αλιευτικό καταφύγιο και η αποκατάσταση και λειτουργία του ως τέτοιο θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα, με επόμενο στόχο τη χρήση του και από μικρά τουριστικά σκάφη.
Διότι, πιθανόν η παραλίες μας να μην προσφέρονται για μαζικό θερινό τουρισμό, όμως υπάρχουν σημαντικές δυνατότητες ανάπτυξης του οικοτουρισμού, του αγροτουρισμού, του εκκλησιαστικού τουρισμού, του αθλητικού τουρισμού, του θερμαλισμού, του συνεδριακού τουρισμού σε συνδυασμό με επισκέψεις προϊστορικών, αρχαίων, βυζαντινών, οθωμανικών και νεότερων μνημείων και ιστορικών τόπων.
Προϋποτίθεται η, μέσω στοχευμένων χρηματοδοτήσεων, βελτίωση των υποδομών, αρχίζοντας από το οδικό και το σιδηροδρομικό δίκτυο, την ορθολογική κατανομή τουριστικών κλινών και την ανάδειξη, συντήρηση, προσβασιμότητα των μνημείων, με παράλληλη αναβάθμιση ελκυστικών δραστηριοτήτων, πολιτιστικών και αθλητικών γεγονότων, καθώς και τη μεθοδική προβολή τους.
Προϋποτίθεται επίσης φρένο στις δραστηριότητες επενδυτών και «επενδυτών» με αμφίβολα βραχυπρόθεσμα οικονομικά οφέλη για οποιονδήποτε, εκτός από τους ίδιους και πιθανόν κάποιους διαπλεκόμενους πολιτικούς, και μόνιμες μη αναστρέψιμες βλάβες στο περιβάλλον.
-Η αναστάτωση της εφοδιαστικής αλυσίδας λόγω της πανδημίας οδήγησε σε ανατιμήσεις αγαθών διεθνώς και αναζωπύρωση του πληθωρισμού. Τι έχετε να σχολιάσετε γι' αυτό το πρόβλημα που αγγίζει όλα τα νοικοκυριά;
-Το πρόβλημα οικονομικής επιβίωσης, που αγγίζει τη συντριπτική πλειονότητα των νοικοκυριών, (όχι βέβαια αυτά των golden boys ή και girls), επιδεινώνεται από την πανδημία και την ουκρανική κρίση, αλλά δεν οφείλεται εκεί, μολονότι αυτό είναι το αφήγημα που προωθεί η κυβέρνηση. Η οικονομική ύφεση εμφανίστηκε στο τέλος του ’19 και, παρ’ όλο που βαφτίστηκε «αρνητική ανάπτυξη», επιδεινώθηκε όχι από την ίδια την πανδημία και το αναγκαίο, ως ένα βαθμό, lock down, αλλά από τη νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία της κυβέρνησης που αρνήθηκε την πλήρη στήριξη των χαμηλότερων εισοδημάτων ενώ συγχρόνως διέλυε τα εργασιακά δικαιώματα, καταργώντας στην πράξη κάθε δυνατότητα διεκδίκησης. Η εν μέρει αποκατάσταση της απώλειας του ΑΕΠ του προηγούμενου χρόνου, απλά το διατήρησε στην προτελευταία θέση της ΕΕ για το 2020. Ο πληθωρισμός, που εμφανίστηκε από το τέλος του ’21 και έκτοτε ακολουθεί ανοδική πορεία, οφείλεται στις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες της κυβέρνησης περί αγοράς που «θα λειτουργήσει», σε συνδυασμό πάντα με ανειλημμένες υποχρεώσεις σε φανερούς και μη
υποστηρικτές της:
Η τιμή του ρεύματος απογειώθηκε γράφοντας ευρωπαϊκά ρεκόρ με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και το χρηματιστήριο ενέργειας, πολύ πριν υπάρξει θέμα ρωσικού φυσικού αερίου, η βενζίνη στα βενζινάδικα της Αττικής κοστίζει σχεδόν τα διπλά απ’ ό,τι στα βενζινάδικα της Κύπρου, παρ’ όλο που κι αυτά την προμηθεύονται από τον Ασπρόπυργο και στα τρόφιμα, των οποίων οι τιμές πήραν την ανιούσα, δεν έχει παρουσιαστεί ακόμη η αναμενόμενη έλλειψη λόγω του πολέμου στην Ουκρανία.
Η κυβέρνηση θα μπορούσε να δώσει μια γενναία αύξηση στους μισθούς, να μειώσει τον ΦΠΑ στα τρόφιμα και τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στα καύσιμα, και να βάλει πλαφόν στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου. Αντί γι’ αυτό επιδοτεί με τα χρήματα των φορολογούμενων την αισχροκέρδεια στα καύσιμα και ζητά από τη ΡΑΕ να διερευνήσει αν έχουν υπερκέρδη οι εταιρείες Ενέργειας, όταν είναι ήδη γνωστό ότι από τον Ιούλιο του ‘21 μέχρι και τον Φλεβάρη του ’22, η παραγωγή μιας μεγαβατώρας κόστιζε 153 ευρώ κατά μέσον όρο και
πουλιόταν στα 202 ευρώ, άρα με υπερκέρδος 49 ευρώ τη μεγαβατώρα, ενώ πέρυσι το αντίστοιχο κέρδος ήταν 2 ως 3 ευρώ. Εκείνο που λείπει δεν είναι τα στοιχεία, παρά η πολιτική βούληση να ελεγχθούν οι τιμές και να στηριχθεί η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών.
-Πως βλέπετε την μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα με πιο αστικά χαρακτηριστικά;
-Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε αξιωματική αντιπολίτευση το 2012 και κέρδισε (και ξανακέρδισε) με 36% τη διακυβέρνηση της χώρας το 2015 ως σύγχρονο, πολυτασικό, εναλλακτικό, οικολογικό, φεμινιστικό και ριζοσπαστικό κόμμα της Αριστεράς, με μέλη που προέρχονταν από διαφορετικές ιστορικές διαδρομές και ρεύματα ιδεών, μεταξύ των οποίων και αριστεροί σοσιαλδημοκράτες, που απέρριψαν τις μνημονιακές πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και τη συγκυβέρνηση με τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ. Παρά τον συμβιβασμό, στον οποίο εξαναγκαστήκαμε υπό τις απειλές των δανειστών και την επιβολή μνημονίου, το οποίο ποτέ δεν θεωρήσαμε «δικό μας», την περίοδο ’15-’19 ασκήθηκε μία αριστερή διακυβέρνηση, που οι επιλογές της έγιναν ξεκάθαρες μετά την απαλλαγή από τα μνημόνια τον Αύγουστο του ’18. Ίσως αυτές θα είχαν πιο χειροπιαστά αποτελέσματα αν αξιοποιόταν γι’ αυτό και ο χρόνος από τον Ιούνιο μέχρι το Σεπτέμβριο του ’19, αντί να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές.
Η αναγκαιότητα διεύρυνσης του κόμματος ώστε να εμπλουτισθεί η πολιτική συζήτηση και να βελτιωθεί η παρουσία σε κρίσιμα πεδία, όπως η τοπική αυτοδιοίκηση και ο συνδικαλισμός, είναι προφανής και πριν αλλά και μετά το αξιοπρεπέστατο 32% που πετύχαμε στις τελευταίες εκλογές. Αφορά ανθρώπους με τους οποίους, παρά τις όποιες διαφορές, μοιραζόμαστε τους ίδιους προβληματισμούς και μπορούμε να καταλήξουμε, με βάση και τις
ομόφωνες προγραμματικές θέσεις της πρόσφατης συνδιάσκεψής μας, σε κοινό πολιτικό σχέδιο, με το οποίο θα διεκδικήσουμε τη νίκη στις επόμενες εκλογές. Κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί πρώτα-πρώτα με την ουσιαστική συζήτηση στο επικείμενο τρίτο συνέδριό μας, ώστε να προκύψουν οι μέγιστες δυνατές συγκλίσεις πάνω σε υπαρκτά ιδεολογικά, κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, και στη συνέχεια με την εκλογή των οργάνων που θα
υλοποιήσουν όσα αποφασιστούν. Για τα όργανα αυτά, μάλιστα, για πρώτη φορά περιμένουμε να υπάρχει απόφαση ισάριθμης εκπροσώπησης των φύλων. Σε μια τέτοιου είδους ουσιαστική διαδικασία δεν έχουν κάτι να προσφέρουν μέλη μιας χρήσης, των οποίων τα δικαιώματα περιορίζονται στην εκλογή, μια φορά στα τόσα χρόνια, ηγεσιών που δεν θα λογοδοτούν πουθενά.
-Σε τοπικό επίπεδο έχουν γίνει οι ανάλογες κινήσεις ώστε το κόμμα να διευρύνει την απήχησή του ενσωματώνοντας στελέχη ή και πρόσωπα που θα απευθυνθούν σε ένα ευρύτερο ακροατήριο συμμετέχοντας στο εθνικό ψηφοδέλτιο;
-Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα διευρύνει την απήχησή του χάρη στο πολιτικό του σχέδιο, που οφείλει να είναι ανταγωνιστικό
στο νεοφιλελεύθερο αυταρχικό σχέδιο της ΝΔ, να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες όσων πλήττονται κατά το χρόνο διακυβέρνησής της και να μην αφήνει περιθώρια για απόψεις του είδους «όλοι ίδιο είναι» ή «δεν ψηφίζω κανένα για να τους τιμωρήσω». Πιθανότατα το συνέδριο θα ορίσει διαδικασία επιλογής υποψηφίων, αλλά βασικά κριτήρια δε μπορεί παρά να είναι η βούληση να υπηρετήσουν έντιμα αυτό το σχέδιο και η ικανότητα να πείσουν το εκλογικό σώμα για την ορθότητά του.
Εφ’ όσον ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ παραμένει ένα ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα δεν είναι δυνατόν το ψηφοδέλτιό του να παρουσιάζει εικόνα πολιτικού σούπερ-μάρκετ όπου περιφερόμενοι «πολιτευτές-τριες» προωθούν τον εαυτό τους ως αυταξία και την εκλογή τους ως αυτοσκοπό. Αντίθετα οφείλει να συμπεριλαμβάνει το μεγαλύτερο δυνατό κοινωνικό φάσμα χωρίς να αμελεί την εκπροσώπηση ειδικών ομάδων.
Αφροδιτη Σταμπουλη
Το Λιμάνι της Αμφίπολης κατασκευάστηκε ως ΛΙΜΑΝΙ, όχι αλιευτικό καταφύγιο, ούτε καν ως μαρίνα για μικρά δρομολόγια. Επομένως περιμένουμε (χρόνια) την έναρξη των δρομολογίων.
ΑπάντησηΔιαγραφή