Παρατηρώντας κάποιον, που δεν είναι ούτε θεσμικός, ούτε πολιτεύεται αλλά υποδαυλίζει και υποκινεί μηχανισμούς και καταστάσεις μού ήρθε στο μυαλό εκείνος, ο αξέχαστος διάλογος μεταξύ του πολιτικού Λάμπρου Κωνσταντάρα και του κομματικού παράγοντα Γκρούεζα στην ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο».
Κάτι τέτοιοι τύποι υπάρχουν και σήμερα δίπλα μας, μέσα στην τοπική κοινωνία και προσπαθούν με τα λεγόμενά τους να πλήξουν, ιδιαίτερα τη Δημοτική Αρχή Αλ.Χρυσάφη.
Δεν έχουν το θάρρος και την τόλμη να θέσουν υποψηφιότητα με κάποιον πολιτικό φορέα, επειδή γνωρίζουν πως δεν θα εκλεγούν. Δεν τολμούν να κάνουν αντιπολίτευση ως ενεργοί πολιτικοί άνδρες, γιατί το οικοδόμημα της συκοφάντησής τους είναι σαθρό και θα απογυμνωθούν.
Τι κάνουν λοιπόν; Υφαίνουν ένα δίχτυ κατασυκοφάντησης για να παγιδέψουν τους πολίτες. Διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις, υποκινούν μερικούς φιλόδοξους να μπουν μπροστά για να πολεμήσουν την … «κακή Δημοτική Αρχή», σέρνονται στα σκοτεινά μονοπάτια του μίσους και του ψέματος, πάντοτε κάτω και πίσω από το προσκήνιο, με τη σημαία του κομματικού μηχανισμού , λερώνοντάς τον και φθείροντάς τον.
Μάλιστα, αυτό το πρόσωπο βρισκόταν πάντοτε ως «παρατρεχάμενος» πλάι και δίπλα σε λογής-λογής πολιτικά πρόσωπα και σε βουλευτικά γραφεία χωρίς μάλιστα να διαθέτει στο ενεργητικό του ούτε ένα ένσημο. Πιο απλά, άεργος αλλά του …κόμματος!
«Και τι δουλειά κάνεις ρε Γκρούεζα; Εννοώ εξωκομματικώς πώς τα βολεύεις; Έλα Παναγία μου! …Μα είμαι του κόμματος κ.Υπουργέ ….ε βέβαια σκοτώνομαι για το κόμμα!»
Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας.Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.