Άντε μέρες που είναι και δεν υπάρχουν και ειδήσεις να πούμε ένα παραμύθι
Κόκκινη κλωστή δεμένη,
στην ανέμη τυλιγμένη,
δώσ’ της κλώτσο να γυρίσει,
παραμύθι ν’ αρχινίσει.
Μου μεταφέρει ο σμπίρος οτι στην αυτοδιοικητική Ιερουσαλήμ της μακρινής Λιμνούπολης , η εξουσία λειτουργεί ως το καλύτερο αφροδισιακό για μερίδα των ταγών .Μόνο που αυτό το ξάναμμα κάποιες φορές προκαλεί και ανεξέλεγκτες καταστάσεις . Όπως πληροφορήθηκε λοιπόν ταγός θαμπώθηκε από τα κάλλη κυρίας και αναζητώντας τρόπο να την προσεγγίσει πληροφορήθηκε οτι αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα καθώς προερχόταν από ένα άτυχο γάμο και είχε να θρέψει και παιδί. Αμέσως λοιπόν πλησίασε την κυρία και προσφέρθηκε να της βρει δουλειά μέσα από τον φορέα που διοικεί .Μάλιστα η θέση καλή αφου θα ήταν το δεξι του χέρι ένω περιγράφοντας τις υποχρεώσεις της ( μεταξυ άλλων να τον συνοδεύει στα ταξίδια ) έδωσε και το περίγραμμα του τι παραπάνω περίμενε από αυτήν. Έδωσαν λοιπόν τα χέρια (δεν ξέρω αν η κυρια κατάλαβε τι περίμενε ο ταγος από αυτην ), σίγουρα όμως το κατάλαβε η μητέρα της η οποία μόλις την ενημέρωσε κατέφτασε εις το διοικητήριο και έγινε το έλα να δεις . Μπορεί το γραφείο να μην έγινε καλοκαιρινό , αλλα η κυρία φρόντισε να ¨¨ανάψει ¨¨περισσότερο το πρόσωπο του ταγου ( τα χαστούκια έπεσαν βροχή ) .Ενώ αν δεν παρενέβαιναν υπάλληλοι ο ταγος θα έμενε όπως τον γέννησε η μάνα του
ΤΕΛΟΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ
Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.