Η διαπίστωση της ημέρας : Από το «Σέρρες drain» στο «Σέρρες gain» – Η ώρα των αποφάσεων

 

 

Τα έμαθες τα νέα της απογραφής;

 Αν εννοείς τα προσωρινά, βούιξε ο τόπος κι εδώ στις Σέρρες πάλι πρωταθλητές (-25.306 λιγότεροι μετρηθήκαμε σύμφωνα με τις αναγωγές της ΕΛΣΤΑΤ και όχι με τα ερωτηματολόγια).

Άρθρο του Νίκου Κουφοτόλη

Και τι έχεις να πεις;  

Τίποτα. Αναμενόμενα.  Αν παρακολουθούσες το ισοζύγιο γεννήσεων – θανάτων θα το ήξερες. Δεν άκουσες τίποτα για υπογεννητικότητα; Δεν διάβασες για σχολεία, δημοτικά, νηπιαγωγεία που κλείνουν; Δεν έχεις γνωστούς, φίλους που κατηφόρισαν στο νότο και τα νησιά, μόνιμα για δουλειά;  Δεν άκουσες πόσοι Ελληνοπόντιοι πρόσφυγες κατηφόρισαν στην Κύπρο ή ανηφόρισαν στην Γερμανία; Δεν σου είπε κανείς για τους νέους με βαριά βιογραφικά που έχουν βρει τον ‘’Παράδεισο’’ τους στο εξωτερικό; Δεν έχεις διαβάσει τίποτα για «αιμορραγία μυαλών» (brain drain στη … Νεοελληνική);

Ξέχασε τα προσωρινά στοιχεία της απογραφής.

 Όταν θα παρουσιαστούν τα οριστικά με την ηλικιακή κατανομή του πληθυσμού και τις μειώσεις σε αυτές, τότε να τα ξαναπούμε. Εκεί να δεις την σκληρή πραγματικότητα. «Να ζεις σε έναν τόπο χωρίς αύριο», έναν τόπο γερόντων.

 Θα το ξαναπώ: Εδώ που βρισκόμαστε – και πληθυσμιακά – είναι εξαιτίας των αποφάσεων και των ενεργειών που διαπράχθηκαν στο παρελθόν. Και επαναλαμβάνονται.

Φταίνε τα πρόσωπα ή οι πολιτικές;

Περιμένω πρώτα, να δω πότε θα ακούσουμε την άποψη αυτών που κατείχαν αξιώματα και μεγαλεία, τις εξηγήσεις. Επιβάλλεται.

Ας δούμε το γενικότερο περιβάλλον.

Η Ελλάδα είναι χρεοκοπημένη και οικονομικά.  Η βασική ευθύνη βαραίνει τα κόμματα που κυβέρνησαν μετά την μεταπολίτευση. Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ (44 χρόνια). Ας βάλουμε και το «μερίδιο» που αναλογεί η τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ. Και για να είμαστε πολιτικά ορθοί, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι η Αριστερά ήταν εκείνη που πολέμησε «λυσσαλέα» τον εκσυγχρονισμό της χώρας όσο ήταν στο περιθώριο. Εκείνη που «δεν έχει τύχη στην κανονικότητα»

Τι ζητάει ο κόσμος;

Να ζήσει σε ένα σοβαρό, σύγχρονο, αξιοκρατικό κράτος. Που σέβεται τους πολίτες και τους δίνει την ευκαιρία να προκόψουν εδώ, χωρίς να ξενιτευτούν. Και αν φύγουν, να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους τον τόπο τους. Όχι μόνο για να επιστρέψουν στη σύνταξη, αλλά για να γυρίσουν με τη βεβαιότητα ότι έχουν ρόλο και ότι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα.

Πόσοι το ζητάν αυτό;

Δυνητικά όλοι. Στην πραγματικότητα λίγοι.

Ελάχιστοι συνειδητοποιούν ότι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας δεν είναι το χρέος, ούτε η ανάπτυξη, ούτε η γραφειοκρατία, ούτε η διαφθορά. Η Ελλάδα που γηράσκει και η Ελλάδα που ξενιτεύεται είναι το μείζον πρόβλημα, υπαρξιακό.

Τι θα έπρεπε να γίνει;

Θα έπρεπε να σπάσουν οι αναχρονιστικοί κανόνες που διέπουν τη λειτουργία της χώρας, και να δοθεί η δυνατότητα στην «υγιή» ιδιωτική πρωτοβουλία (γιατί την «άλλη» την ζούμε), την εργατικότητα και την ευρηματικότητα του Έλληνα να εκφραστούν, για να γίνει η πατρίδα μας παράδειγμα εξέλιξης και ανταγωνιστικότητας.

 Γιατί δεν γίνεται;

Γιατί οι τέσσερεις ανεξάρτητοι πυλώνες μιας ευνομούμενης πολιτείας (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης) έχουν από καιρό αναπτύξει δεσμούς, που εξ ορισμού δεν θα έπρεπε να έχουν, με αποτέλεσμα να  στρεβλώνουν την λειτουργία της.

Και εδώ στις Σέρρες;

Και εδώ μια από τα ίδια σε Μικρογραφία. Είμαστε σε ελεύθερη πτώση προς τον αφανισμό (δες γράφημα με την εξέλιξη του πληθυσμού από το 1961 έως σήμερα). Με τα πανηγύρια πορευόμαστε. Και κανείς δεν θέλει να το καταλάβει. Το σύστημα αναπαραγάγει τους επιεικώς… μέτριους. Όλα είναι αλληλοεξαρτώμενα.

Περιθωριοποιείται η νέα γενιά, τολμηρές σκέψεις δεν βρίσκουν διέξοδο. Η κυριαρχία των μετρίων και ο φόβος μην απαγκιστρωθούν (μέσω εκλογών) από την καρέκλα στην οποία αναρριχήθηκαν «κληρονομώντας» ή «καλλιεργώντας» ελπίδες στο εκλογικό κοινό, που στη συνέχεια αποδεικνυόταν… φρούδες.

«Πρωταθλητές» σε: Υπογεννητικότητα, γήρανση του πληθυσμού, μαζική μετανάστευση νέων και μορφωμένων.

Πως να έχεις οικονομική εξέλιξη; Πρέπει να αντιστραφεί άμεσα η «γεροντολαγνεία».

 «Οι αριθμοί δεν λένε την αλήθεια» θα υποστηρίξουν μερικοί. Δυστυχώς αυτή τη φορά επιβεβαιώνουν την πραγματικότητα.

Στερεύει ο τόπος οικονομικά μα πάνω από όλα στερεύει από ανθρώπους. Όταν οι νέοι δεν βλέπουν βιώσιμο ρόλο σε αυτό το περιβάλλον θα αναζητήσουν διεξόδους φυγής. Θα φύγουν. Φεύγουν (δες τα γραφήματα με τις απώλειες των περιφερειακών Δήμων της ΠΕ Σερρών). Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένα αλυσιδωτό σπιράλ αρνητικών προοπτικών.

 Υπάρχει εναλλακτική επιλογή;

Θα σου μεταφέρω τις σκέψεις υγιούς σκεπτόμενου συμπολίτη μας. Που, δυστυχώς, κι αυτός δεν ζει εδώ!

Κοίταξε μου λέει. Υπάρχει η δυνατότητα να αλλάξει ο ρους της ιστορίας. Πρώτα να σταματήσετε τις κλάψες. Και μετά να πάρετε απόφαση να μετατρέψουμε το «Σέρρες drain» σε «Σέρρες gain».

Απλά δεν χρειαζόμαστε ένα σχέδιο πασπαλισμένο με ευφάνταστες και ενίοτε βαρύγδουπες αναφορές σε μεγαλόπνοα έργα.  Δεν χρειαζόμαστε ακόμα ένα αναπτυξιακό – στρατηγικό σχέδιο με ωραίες μακέτες. Χρειαζόμαστε ένα συνεκτικό σχέδιο – σοκ άμεσης δράσης. Το οποίο θα το υπηρετήσουμε με επιμονή και αφοσίωση.

Και το ερώτημα «αν οι νυν μπορούν» , «αν δεν μπορούν θα πρέπει να …αλλαχτούν» ήταν η απάντησή του.  Ήρθε καιρός να τελειώνουν οι πολιτικοί φανφαρώνοι.

Δεν θα σου πω πολλά. Ας μείνω μόνο σε δύο.

Η αναβάθμιση του ΤΕΙ σε ΑΕΙ πρέπει να συνοδευτεί από την ενδυνάμωσή του, που να το αναδείξει σε ένα ισχυρό και ζωντανό κύτταρο παραγωγής όχι μόνο εκπαιδευτικού-ερευνητικού έργου. Όπως συμβαίνει σε κάθε σοβαρή χώρα.

Να διαδραματίσει ενεργό ρόλο σε καινοτομικές προσπάθειες της ευρύτερης περιοχής (Τεχνολογικά Πάρκα κλπ) και να εμπλακεί πλήρως στην κοινωνική, επιχειρηματική και τοπική δραστηριότητα.

Η πλούσια παρακαταθήκη, οι άρτιες εγκαταστάσεις και κυρίως το εξαίρετο ανθρώπινο δυναμικό αποτελούν τα εχέγγυα. Να προστατευτεί από εξωγενείς παρεμβάσεις και να ενεργοποιηθούν άπαντες στην κατεύθυνση της εξωστρέφειας του.

Ελάχιστοι έχουν αντιληφθεί το σημαντικό έργο που επιτελείται στο ΤΕΦΑΑ Σερρών, τις διακρίσεις του σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Η επόμενη μέρα του είναι ευθύνη της Ακαδημαϊκής Κοινότητας και του ρόλου που του έχει ανατεθεί και θα πρέπει να διαδραματίσει στην τοπική κοινωνία.

Κοίταξε μου λέει πως ο τόπος αδικεί τον εαυτό του.

Ο Δήμος Ν.Ζίχνης με την μεγαλύτερη μείωση πληθυσμού “έπιασε” τον πιο ισχαιμικό Δήμο Αμφίπολης και πλέον ο πληθυσμός τους αντιστοιχεί στο 5% ο καθένας στον ήδη μειωμένο πληθυσμό της ΠΕ Σερρών

Έως σήμερα έχουμε το Αυτοκινητοδρόμιο εκεί στο Αθλητικό πάρκο της Ομόνοιας.

 Έχουν περάσει δεκαετίες μετά την κατασκευή του έργου, και δυστυχώς τα αποτελέσματα της λειτουργίας του αξιοποιούν ένα μικρό δείγμα των πραγματικών δυνατοτήτων του, την ώρα που συνεχώς ελλοχεύουν κίνδυνοι από την ανάληψη ανταγωνιστικών πρωτοβουλιών.

Για την αναβάθμιση του αυτοκινητοδρομίου απαιτούνται τολμηρές πρωτοβουλίες, όπως η τροποποίηση της διοικητικής του δομής, η σύμπραξη με εξειδικευμένους συμβούλους management και φυσικά η ανεύρεση πόρων για την αναβάθμιση των εγκαταστάσεων με αναζήτηση συνεργασιών sponsoring και επενδυτών.

Ο συνδυασμός με την αναβάθμιση των αθλητικών υποδομών και την ενσωμάτωσή τους στο φυσικό περιβάλλον, θα οδηγήσει στη δημιουργία ενός πρότυπου πάρκου αναφοράς, που η αξιοποίησή του μπορεί να αποτελέσει κυρίαρχη πηγή εσόδων για τόπο μέσα από τις αναπτυσσόμενες επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Και ποιος θα τα κάνει αυτά; Υπάρχουν πρόσωπα ;

Φυσικά. Δες ποιοι το οραματίστηκαν και ποιοι εργάστηκαν πάνω σε αυτό. Τέτοιοι άνθρωποι δυστυχώς λείπουν. Σήμερα γεμίσαμε «πανηγυρτζήδες» που το  «έργο» τους το μετρούν με τα «likes» που θα πάρουν.

Η «ευκαιρία» είναι εδώ!

Είναι «ευκαιρία» να επανεξετάσουμε σοβαρά το ρόλο της πόλης και του τόπου μας σε σχέση με το ευρύτερο περιβάλλον.

Τι μας «αφαιρεί» η γειτνίαση με τη Θεσσαλονίκη, ή καλύτερα τι μπορεί να μας «δώσει»; Εμείς επιλέγουμε αν θα αναλάβουμε το ρόλο του φτωχού συγγενή-δορυφόρου ή θα αναπτύξουμε συνέργειες για να αναλάβουμε, συμπληρωματικό μεν, αλλά ουσιαστικό υποστηρικτικό ρόλο.

Θέλουμε να παραμείνουμε στην ΠΚΜ, να μετακινηθούμε στην Θράκη, να δημιουργηθεί μια νέα Περιφέρεια που να μην συμμετέχει η Θεσσαλονίκη; (ο στόχος είναι η στρέβλωση και η επίπλαστη πραγματικότητα που δημιουργεί η Συμπρωτεύουσα σε όλη την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας)

Και να καταλάβουμε όλοι ότι δεν γίνεται να υπάρχει μόνο η πόλη, αλλά το ΟΛΟΝ του Νομού.

Να στοχεύσουμε στην ενδυνάμωση χωριών και αγροτικών περιοχών του και να εντοπίσουμε σε κάθε περιοχή τα στοιχεία εκείνα που μπορούν να την αναζωογονήσουν (Το μικρό ακριτικό και απομονωμένο Άγκιστρό ας αποτελεί παράδειγμά μας). Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τολμηρά την πραγματικότητα της πλήρους ερημοποίησης δεκάδων οικισμών ίσως και με την πιθανή ανάγκη να «επιλέξουμε» ποιους θα κρατήσουμε ζωντανούς και με ποιον τρόπο.

(δες το γράφημα όπου η αναλογία του πληθυσμού στον Δήμο Σερρών σε σχέση με την Περιφερειακή Ενότητα Σερρών αυξήθηκε από το 44% το 2011 στο 49% το 2021, ουσιαστικά υπάρχει και εσωτερική μετανάστευση από τους περιφερειακούς Δήμους στον Μητροπολιτικό, δημιουργώντας άλλο τοπικό «σπιραλ» στρεβλωσης )

 Το «καμπανάκι» είχε χτυπήσει πολλές δεκαετίες πριν.

 Η αδυναμία ωστόσο έγκαιρης αντίληψης των επερχόμενων εξελίξεων σε συνδυασμό με την «αγαπημένη» τακτική των υπευθύνων να αναλαμβάνουν συγκυριακές, επιπόλαιες και χωρίς στόχευση πολιτικές και δράσεις, οδηγεί σήμερα στην απαίτηση να ληφθούν άμεσες, καθολικές, συγκροτημένες και γενναίες πολιτικές που αργά, αλλά σταθερά να ανακόψουν την πτώση και να γυρίσουν σε ανοδική πορεία.

Πρέπει να ενεργοποιηθούν και να συνεργαστούν όλα τα ζωντανά κύτταρα του τόπου. Κανείς δεν περισσεύει. Η ελπίδα γεννιέται από την ανάγκη. Και η ανάγκη για επιβίωση, ενεργοποιεί τις δυνάμεις της αλλαγής, ώστε το «Σέρρες drain» να μετατραπεί σε «Σέρρες gain

 https://www.anexartitos.gr