Τουρκία, ένας χρήσιμος… ταραξίας!

 

Αν δεν υπήρχε ο Ερντογάν οι ευρωπαϊκές δυνάμεις

που θα ήθελαν εδώ και τώρα τερματισμό του Πολέμου στην Ουκρανία με συνολική διευθέτηση που να επιτρέπει την άρση των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στην Ρωσία θα έπρεπε να τον ανακαλύψουν.

Δίχως υπερβολή, η αναστάτωση που έχει προκαλέσει ο Ερντογάν με την απειλή Βέτο στην ένταξη της Σουηδίας και της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ εξυπηρετεί εκ των πραγμάτων το ετερόκλητο μέτωπο διαφοροποίησης από την Ουάσιγκτον που έχουν διαμορφώσει η Γερμανία , Γαλλία, Ιταλία, Ουγγαρία και Κύπρος.

Ο χρόνος είναι συμπυκνωμένος και οι εξελίξεις ταχύτατες.

Αμέσως μετά την ομοβροντία απειλών του Ερντογάν για Βέτο στην διεύρυνση του ΝΑΤΟ αλλά και για εισβολή μεγάλης κλίμακας στην Συρία και ενδιαμέσως διακοπή του διαλόγου κορυφής με την Ελλάδα Γαλλία και Ιταλία κάθε άλλο έδειξαν να ενοχλούνται από τον ταραχοποιό της Ατλαντικής Συμμαχίας.

Ο Μακρόν είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ερντογάν, ενώ ο Ντράγκι με την πρώτη ευκαιρία σχεδιάζει να μεταβεί στην Τουρκία.

Εκ των πραγμάτων, όλα τα παραπάνω αθροιστικά είναι βούτυρο στο ψωμί του Πούτιν, ο οποίος αν δεν υπάρξει αντιστροφή της κατάστασης πραγμάτων στα πεδία της μάχης στο Ντονμπάς είναι πολύ πιθανόν σε ορίζοντα βδομάδων να έχει πετύχει τους εδαφικούς του στόχους, άρα πρόθυμος για εκεχειρία και διαπραγμάτευση.

Αν τα παραπάνω επιβεβαιωθούν από τις εξελίξεις τότε ο Ερντογάν θα έχει διαδραματίσει βαρύνοντα ρόλο στην εξέλιξη της σύγκρουσης.

Τα παραπάνω γενούν ερωτήματα τα οποία θα πρέπει να απαντηθούν από τις Συνόδους Κορυφής της Ε.Ε στις 30 και 31 Μαΐου και στην συνέχεια του ΝΑΤΟ στις 29-30 Ιουνίου.

Τούτων λεχθέντων, είναι από τώρα σαφές ότι ανεπιφύλακτη στήριξη στην παράταση του πολέμου με στόχο την φθορά της Ρωσίας και του Πούτιν είναι πρόθυμες να παράσχουν η Βρετανία, η Πολωνία, οι τρείς Βαλτικές Χώρες και πιθανόν και η Ολλανδία.

Ένα είναι βέβαιο, ότι όσο παρατείνεται η σύγκρουση στην Ουκρανία τόσο πιο κοντά θα έρχεται η τέλεια καταιγίδα της ταυτόχρονης επισιτιστικής, ενεργειακής και προσφυγικής κρίσης μια προεξοφλημένη αποσταθεροποίηση που θα διευρύνει και θα βαθαίνει το Μέτωπο

Δυσαρεστημένων από την πολιτική ή την έλλειψη πολιτικής της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία.

Με τα σημερινά δεδομένα τα παραπάνω εκ των πραγμάτων θα δυσχεράνουν την πολιτική κατευνασμού σε χαμηλούς τόνους της διοίκησης Μπάιντεν του δύστροπου Ερντογάν αλλά θα δυσχεράνουν την προσπάθεια του Λευκού Οίκου να μην υπάρξει κόκκινη κάρτα από το Κογκρέσο.

Όλα τα παραπάνω μέχρι τις Ενδιάμεσες Εκλογές του Νοεμβρίου όπου είναι πολύ πιθανή η νίκη των Ρεπουμπλικάνων με ζητούμενο αν η στάση απέναντι στην Ρωσία θα διαμορφώσει διακομματική συναίνεση η θα καταστεί ένα ακόμη πεδίο αντιπαράθεσης με τους

Δημοκρατικούς που θα προστεθεί δίπλα στις αμβλώσεις και την οπλοφορία.

(Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος-διεθνολόγος)

 https://www.ieidiseis.gr