Ατομική ευθύνη ή θάνατος. Διαλέξτε…

 

Η Ατομική ευθύνη. Ναι ρε σεις. Περί αυτής πρόκειται. Η ατομική ευθύνη είναι εκρηκτικής ισχύος στη προκειμένη περίπτωση. Μπορεί να αντιληφθεί κανείς την πατερναλιστική διάθεση των πολιτικών, μπορεί να κατανοήσει την αδιαφορία η τον ξερολισμό των γονιών όταν μεγαλώνουν ανεύθυνους ανθρώπους στην κοινωνία.

Aπό τον Βασίλη Μπόνιο

Αλλά η Ατομική ευθύνη είναι καθοριστική για τη ζωή μας, για την ύπαρξή μας.

Τώρα που πέρασε καιρός μπορούμε να πούμε ευθαρσώς ότι ναι υπήρχε ατομική ευθύνη όταν οι συμπολίτες μας έχτιζαν τα εξοχικά τους στη περιοχή του Ματιού, χωρίς δρόμους, χωρίς επαρκή μέτρα πυρόσβεσης, χωρίς σεβασμό στη φύση. Εντάξει το κράτος είναι διεφθαρμένο, οι υπάλληλοι της πολεοδομίας (με εξαιρέσεις) λαδιάρηδες.

Είναι όλα αυτά αλλά μιλάμε για την προστασία της οικογένειάς σου. Της ζωής σου. Δεν μπορείς να την αφήνεις στον αυτόματο πιλότο. Είναι λοιπόν η Ατομική ευθύνη. Όπως ήταν και η ατομική ευθύνη χιλιάδων Εβραίων που στριμώχθηκαν στο όρος Μερόν για να γιορτάσουν και ποδοπατήθηκαν.

Μάλιστα οι διοργανωτές της εκδήλωσης παραδοσιακά πίεζαν τους υπουργούς και τις αρμόδιες αρχές να μην τους βάλουν περιορισμούς στον αριθμό των πιστών που θα συμμετείχαν. Και ιδού τα αποτελέσματα.

Σήμερα το Bloomberg επικρίνει τη κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας για την βεβιασμένη άρση των απαγορεύσεων θυμίζοντας το καταστροφικό παράδειγμα της Ινδίας.

Ναι αλλά τι να κάνουν πλέον οι κυβερνήσεις που βρίσκονται αντιμέτωπες με την οργή του κόσμου σε όλες τις επιλογές τους.

Σήμερα άνοιξε στην Ελλάδα η εστίαση.

Στα νησιά έχουν ασπρίσει ήδη τα πλακόστρωτα και περιμένουν οξυδερκείς τουρίστες.

Ε, λοιπόν είναι ατομική ευθύνη του καθενός να μην μεταβληθεί σε πυρηνική βόμβα για τους συμπολίτες του. Ακόμη και ο τελευταίος βοηθός του Πακιστανού Σεφ (από τη στάση ΣΕΦ στο Φάληρο) θα πρέπει να μην πάει στη δουλειά εάν έχει συμπτώματα. Η καθαρίστρια επίσης. Τα κορίτσια και τα αγόρια που σερβίρουν και φυσικά οι οξυδερκείς- αούα- πελάτες.

Δεν υπήρχε λόγος να κλείσουν όλοι σήμερα τραπέζι. Η εστίαση δεν μας χρειάζεται μόνο για μία μέρα. Χαλαρά, προσεκτικά, πειθαρχημένα. Και κυρίως με ευθύνη για τους εαυτούς μας, τις οικογένειές μας, το προσωπικό που σπεύδει να μας εξυπηρετήσει.

Ναι ρε σεις. Είναι καιρός να αναλάβει ο καθένας την ατομική του ευθύνη και να σταματήσει να πηγαίνει να ψωνίσει πανταλόνι στα 35 με την Ελληνίδα μάνα.

Ατομική ευθύνη ή θάνατος. Διαλέξτε…

 

 https://kourdistoportocali.com