Δώσε μου έναν θρασύ και έναν αλαζόνα άνθρωπο και θα τον δεις να γίνεται πιο δειλός και από τον λαγό, στην παραμικρή δυσκολία. (Ιερός Χρυσόστομος)
Αλλού σε παρόμοιες περιπτώσεις οι πρωταγωνιστές θα κοκκίνιζαν από ντροπή και θα ψάχνανε λαγούμι να κρυφτούν. Εδώ όμως που το μέτρο και κάθε ηθικός φραγμός έχει χαθεί προ πολλού μας γελάνε μέσα στα μούτρα ( εκμεταλλευόμενοι την ανοχή και ναι την ανοησία μας ) Παρουσιάζοντας οτι όχι μόνο το κάνουν για το καλό μας αλλά θυσιάζονται για το κοινωνικό σύνολο ( το με το αζημίωτο περιττό να αναφερθεί ) .Δικαίως λοιπόν προτείνουμε να θεσμοθετηθεί παράσημο θράσους
Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας.Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα»
ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΑΛΑΚΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΝΩΣΤΕΣ ΣΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήXa Xa Xa Xa Xa Xa Xa
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σταματήσεις να γράφεις μ@λ@κιες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλεος δεν αντέχουμε άλλο.
Λυπήσου μας.