Οταν η φιλία Καραμανλή -- Ντ΄ Εστέν, ΄΄θωράκισε΄΄ την, γεωπολιτικής έννοιας φράση : ΄΄ΑΝΗΚΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΙΝ΄΄...

Γράφει ο apolitic

Η ηλικία  εφηβική... Λόγω των συνθηκών, σημείο αναφοράς της εποχής, η έντονη πολιτικοποίηση...

Η   αναδρομή, αναπόληση  καλύτερα,  των πρώτων στιγμών και  εικόνων  της  Μεταπολιτεύσεως,

΄΄ενεργοποιήθηκε΄΄ με το άκουσμα της είδησης του βιολογικού τέλους  του Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν...

 Εκεί που, στα μέσα  της δεκαετίας του ΄70  ο νεοεκλεγείς  Πρόεδρος  της  5ης  Γαλλικής  Δημοκρατίας,

παραχώρησε  το  προεδρικό  αεροσκάφος  στον  φίλο   του  Κωνσταντίνο  Καραμανλή, για  να  επιστρέψει από το  Παρίσι  της  πολιτικής  του αυτοεξορίας  στην  Αθήνα, και  να  ορκιστεί  Πρωθυπουργός  της  χώρας, ενώπιον του στρατηγού Φαίδωνος  Γκιζίκη, και  εν  μέσω,   τραγικών  εν εξελίξει  στιγμών  για τον  Ελληνισμό...

Βαθιά  φιλία,  πολιτική  αλληλοεκτίμηση και  αμοιβαίος   σεβασμός,  χαρακτήριζαν  τη  διαπροσωπική σχέση  των δύο  ρεαλιστών, εκσυγχρονιστών, μεταρρυθμιστών  και  υψηλής  κοινωνικής  ευαισθησίας Ευρωπαίων  πολιτικών.   Η συνεργασία των   οποίων, σε επίπεδο επιλογών και πολιτικών  δράσεων, δρομολόγησε  την Ιστορική Εκδήλωση στο  περιστύλιο  του Ζαππείου, στις 28 Μαΐου του 1979,  στην οποία  ο  Πρωθυπουργός  Κωνσταντίνος   Καραμανλής

  υπέγραψε  τη   συμφωνία πλήρους εντάξεως   της  Ελλάδος, ως 10ο μέλος,  στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (Ε.Ο.Κ.).

  Παραθέτω  μέρος   συνέντευξης  του  Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν,  με ιστορικές  αναφορές  στην χώρα μας,    αλλά    και  αναφορές   πολιτικής  συλλογιστικής , στη   έγκριτη εφημερίδα  Le Monde  :

΄΄O  Κωνσταντίνος Καραμανλής κλήθηκε να ηγηθεί μίας κυβέρνησης  Εθνικής   Ενότητας. Τοδιέθεσα αεροπλάνο,  κι  έτσι  επέστρεψε  στη  χώρα  του  σε  ένα  Falcon της Γαλλικής Προεδρίας. Φυσικά, η εικόνα αυτή είχε τεράστια επιρροή.  Στα χρόνια, που ακολούθησαν  υπογράψαμε κατά πρώτον μία  στρατιωτική συμμαχία. Στη συνέχεια, προέκυψε το θέμα   της ένταξης στην ΕΟΚ. Υπήρξαν επιφυλάξεις από τους εταίρους μας. Η χώρα ήταν ανοργάνωτη, η Δημοκρατία της  δεν είχε ακόμη εδραιωθεί, δεν είχε κοινά σύνορα με κάποιο κράτος-μέλος. Πήρα την απόφαση, τονίζοντας ότι αυτό   έπρεπε   να γίνει  για την ενίσχυση της Δημοκρατίας. Και όπως είχα, την εποχή εκείνη, την εκ περιτροπής προεδρία της ΕΟΚ,  υπογράψαμε   την   πράξη  ένταξης  της  Ελλάδας στην Κοινότητα, στις 28 Μαΐου 1979 στην Αθήνα΄΄.