Σκέψεις με αφορμή τους ιδεολογικούς αφορισμούς της Aφροδίτης Σταμπουλή

Είναι μακρύς ο κατάλογος γιατί πολλοί φτωχοί επιλέγουν να είναι δεξιοί

Toυ Δημητρίου Γ. Νάτσιου

Αριστερός και πλούσιος ίσον άνθρωπος με ευαισθησίες και φιλοσοφική διάθεση, ενώ δεξιός  και φτωχός  ίσον ηλίθιος.

Αυτά αποφάνθηκε η αξιότιμη κυρία Σταμπουλή,  πρώην “βουλεύτρια” του ΣΥΡΙΖΑ.

Αλήθεια κυρία Σταμπουλή δεν πέρασε ποτέ απ΄ το  νού σας ότι αριστερός και πλούσιος μπορεί να σημαίνει ότι πουλάμε σανό στον απλό κόσμο (στα γίδια όπως τα λένε κυνικά), ώστε να μαζεύουμε ψηφαλάκια και να ζούμε την καλή ζωή της νομενκλατούρας; Όλοι έχουμε την εμπειρία της συμπεριφοράς της περιλάλητης «γενιάς του πολυτεχνείου»  στα καθ΄ ημάς, έτσι συνέβη  και όπου εφαρμόστηκε ο «υπαρκτός» (ανύπαρκτος) σοσιαλισμός.

Ότι μπορεί να σημαίνει σύμπλευση με το ρεύμα των καιρών, πως ανεβαίνω στο σίγουρο «πολιτικό ασανσέρ» της μεταπολίτευσης για να περάσω καλά και να απολαύσω τα πολλά ωφελήματα μιας τέτοιας ένταξης;

Ανάλογα, δεν σας πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι φτωχός και δεξιός μπορεί να είναι κανείς γιατί τον εκφράζει ένα σύστημα αξιών που υπάρχει σε αυτή την πλευρά του πολιτικού σκηνικού, όπως η αξία της οικογένειας, η φιλοπατρία, η ορθόδοξη πίστη μας, η ευνομία, η προσπάθεια  για προκοπή, το νοικοκυριό;

Είναι κανείς σε αυτή την πλευρά γιατί προτίμησε τον ελεύθερο κόσμο από την κόλαση της Σοβιετίας . Γιατί είδε πόση ήταν η κοινωνική δικαιοσύνη  στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού, οι οποίες έζησαν την εμπειρία της αριστεράς στην πράξη και στους πολίτες τους προκαλεί  φρίκη  η ανάμνησή της – τόση που στα πρώην ανατολικά κράτη έχουν θέσει εκτός νόμου τα κομμουνιστικά κόμματα.

Μπορεί να βρίσκονται στα δεξιά του πολιτικού σκηνικού γιατί θεωρούν  αυτή τη γωνία της γης χώρα και όχι χώρο και θέλουν να εξακολουθήσει να κατοικείται από Έλληνες  και όχι να ανοίξουν τα σύνορα και να εισβάλλουν όλες οι φυλές από την δυστυχία του σύμπαντος κόσμου. Γιατί αισθάνονται αποστροφή για τις διεθνιστικές θεωρίες – ότι δεν υπάρχουν έθνη, δεν υπάρχουν σύνορα, δεν υπάρχει ιστορική παράδοση. Γιατί προτιμούν εθνική παιδεία και όχι εθνομηδενιστική εκπαίδευση.

Είναι αυτοί που δεν εμπνέονται  από τις «προοδευτικές ιδέες» της αλλαγής φύλλου  από τα 15 στα παιδιά, της επιεικούς μεταχείρισης κάποιων «αγωνιστών» τύπου Κουφοντίνα, δεν ενθουσιάζονται να μουντζουρώνεται το κτήριο της Βουλής από «τα παιδιά του Ρουβίκωνα». Δεν θέλουν τα πανεπιστήμια να είναι πνιγμένα στη ρυπαρή συνθηματολογία, ούτε τα προαύλια τους να είναι «παζάρι» ναρκωτικών.

Μπορεί, ίσως, να  είναι δεξιοί γιατί προτιμούν να ονομάζεται  βουλευτής η αντιπρόσωπος του έθνους, παρά  με τον γελοίο νεολογισμό της «βουλεύτριας», που εισαγάγατε στην πολιτική ζωή.

Θα μπορούσε να είναι πολύ μακρύς, κυρία Σταμπουλή, ο παραπάνω κατάλογος με  τους λόγους που πολλοί φτωχοί προτιμούν να είναι δεξιοί. Δεν πρέπει να παραλείψουμε, φυσικά και την τραυματική εμπειρία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπου κατέρρευσε με οδυνηρό πάταγο η μυθολογία για το «ηθικό πλεονέκτημα» της αριστεράς.  Και διαισθάνθηκαν ότι ο ρόλος που επιφυλάσσουν για τις «μάζες» οι αριστεροί καθοδηγητές είναι αυτός της παράταξης σε ουρές για λήψη συσσιτίου.

Καταλήγοντας θα ήταν, σίγουρα, σημαντική παράλειψη να μην τονίσουμε ότι το να δηλώνεις δεξιός τα τελευταία 40 χρόνια στην Ελλάδα ήταν μια πράξη πραγματικής αντίστασης, που ήθελε πολύ κουράγιο και πληρώθηκε με τεράστιο προσωπικό και οικογενειακό κόστος από πολίτες – με αποκλεισμούς από διορισμούς, από επιδοτήσεις, από κάθε μορφής προνόμια, με κατεστραμμένες καριέρες και άλλα «ευχάριστα». 

Ένα τελευταίο σημείο προβληματισμού, για την δεξιά πτέρυγα, που μας προέκυψε από την ανάγνωση του βιογραφικού της κ. «Βουλεύτριας»:  πως επιτρέψατε, σε ένα νομό με πάνω από 60% στα δεξιά του πολιτικού φάσματος, να αναρριχηθεί στη θέση του προέδρου των συλλόγων γονέων  ένα άτομο με τις απόψεις της κ. Σταμπουλή; Γιατί δεν είχαν γνώση οι φύλακες και επέτρεψαν την εκτεταμένη διαλυτική διείσδυση στην παιδεία μας, της οποίας τους «πικρούς καρπούς» γευόμαστε ως ελληνική κοινωνία;

 

 https://sertharros.gr/