Εθνική εορτή . Η πιο μεγάλη, η πιο τρανή μέρα του σύγχρονου ελληνισμού. Στις 25 Μαρτίου ο αόρατος διαιτητής, μάλλον η αόρατη δύναμη που ξεκίνησε με την οργάνωση της Φιλικής Εταιρείας, σφύριξε την έναρξη του αγώνα. Να πάρουν τα όπλα, κυρίως να ανάψουν το μπαρούτι στις λεβέντικες ψυχές και να αρχίσει η παράλογη, η καταδικασμένη Επανάσταση του 1821.
Γιατί, αναρωτιέμαι, να μην ακούγονται ανήμερα της 25ης Μαρτίου τα πολεμικά εμβατήρια. Περίεργο, τουλάχιστον. Ποιος δεν τα θέλει; Ο Τούρκος; Κάποιος Ευρωπαίος. Μήπως κάποιοι Έλληνες.
''Μαύρη ειν' η νύχτα στα βουνά...'' τραγουδούσαν τα ευζωνάκια, εκείνοι οι λεβέντες που όπου πατούσαν έτρεμε η γη, κι αυτό δεν είναι λογοτεχνική υπερβολή και στίχος ποίησης. ''Μαύρη ειν' η νύχτα στα βουνά...'' έβγαινε από τα λαρύγγια τους όταν ορμούσαν εφ' όπλου λόγχη και η λάμα στο ντουφέκι αποζητούσε... , άσε είμαστε σε καιρούς ειρήνης και δεν ταιριάζει να δείχνουμε πολεμοχαρείς, μανιακοί του αίματος.
Μαύρ' είν' η νύκτα στα βουνά,
στους βράχους πέφτει χιόνι.
Μες στ' άγρια, στα σκοτεινά,
στες τραχιές πέτρες, στα στενά,
ο κλέφτης ξεσπαθώνει.
Είναι το εμβατήριο του ελληνικού στρατού που το έπαιζαν οι μπάντες των ενόπλων δυνάμεων, σε κάθε ευκαιρία. Γιατί έγιναν συστάσεις να μην το ακούν πλέον οι Έλληνες; Ίσως γιατί η επίσημη Ελλάδα θαρρεί πως τα τελευταία χρόνια ΔΕΝ είναι Μαύρ' είν' η νύκτα στα βουνά.
http://www.apodytiriakias.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.