Η 72χρονη Σερραία που «ΜΕΝΕΙ ΣΠΙΤΙ» και ο συγκινητικός τρόπος που σπάει το πλέγμα της απομόνωσης !

Άμαθος ο Έλληνας να κλείνεται μέσα, δυσκολεύεται

πολύ να υπακούσει στο «Μένουμε Σπίτι». «Όταν θα τελειώσει ο κορονοϊός, φίλε, θα έχουμε πάθει όλοι κατάθλιψη», μου έλεγε τις προάλλες συμπολίτης μου έξω από ένα περίπτερο.

Σκεφτήκατε, αλήθεια, πόσα πράγματα μπορούμε να κάνουμε μένοντας στο σπίτι; Είδα γείτονά μου, καθηγητή, που έβαφε τα κάγκελα του διαμερίσματός του. Είδα ένοικο της πολυκατοικίας μου να περιποιείται τα παρτέρια, να κλαδεύει κάποια δεντρύλλια, να καθαρίζει τον ακάλυπτο χώρο.

Εάν, όμως, δεν έχετε τέτοιες ικανότητες, βάλτε σε τάξη το γραφείο σας, οργανώστε στα συρτάρια το αρχείο σας. Εάν πάλι έχετε καλλιτεχνικές ανησυχίες αρχίστε να ζωγραφίζετε, αρχίστε να κάνετε ξυλόγλυπτα , αρχίστε το κέντημα, το πλέξιμο, το ράψιμο, εσείς οι γυναίκες ίσως και ευκολότερα από ό,τι εμείς. Μεταφυτέψτε τις γλάστρες σας στο μπαλκόνι, ρίξτε σπόρους σε άδειες γλάστρες και πλένετε τα χέρα σας τακτικά.

Κάνουμε υπομονή, οπλιζόμαστε με την ελπίδα της νίκης, αυτοπειθαρχούμε σε κάθε σκέψη που θέλει να μας βγάλει έξω από το σπίτι.

Προχθές έμαθα κάτι εντυπωσιακό: 72χρονη γυναίκα μου εξομολογήθηκε ότι για να νικήσει τη μοναξιά του εγκλεισμού, γράφει κάθε ημέρα ένα γράμμα σε ένα γνωστό, συγγενή, φίλο της αλλά δεν το στέλνει ποτέ. Το βάζει στο συρτάρι. Είναι ακόμη ένας ιδιότυπος τρόπος επικοινωνίας αυτές τις δύσκολες ημέρες.                                                                                                 Τηλεφωνούμε, λοιπόν, στέλνουμε μηνύματα, ΙΝΒΟΧ, E-Mail, SMS για να σπάσουμε το πλέγμα της απομόνωσης και να μην χρειαστούμε ψυχολογική βοήθεια. Θα τα καταφέρουμε.

ΥΓ: Συγχαρητήρια στη συμπαθέστατη 72χρονη συμπολίτισσά μου για την ευφάνταστη ιδέα της. Σύνταξη γραμμάτων που δεν έστειλε ποτέ στην εποχή της «κλεισούρας» λόγω του ιού. Μάλιστα.

Κείμενο: Ιορδάνης Ξανθόπουλος (Φιλόλογος-Δημοσιογράφος)