ΣΥΡΙΖΑ: Ο χορός των αποτυχημένων δεν οδηγεί πουθενά

Εφτά μήνες μετά τις εκλογές η μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ χωλαίνει. Η ανανέωση ως βασική της
προϋπόθεση, εξελίσσεται σε αναπαλαίωση. Καμένες λάμπες άλλων περιόδων προσπαθούν να ηλεκτροδοτηθούν από τη  σύνδεσή τους με το αστέρι του Αλέξη Τσίπρα. Παλιά μας τέχνη κόσκινο.

Του Γ. Λακόπουλου

«Οι πλειοψηφίες φτιάχνονται με όλους» πίστευε ο Ανδρέας Παπανδρέου.  Ασφαλώς όλοι χωράνε σε ένα κόμμα εξουσίας -εκτός αν υπάρχουν ζητήματα  νομικής ή ηθικής τάξης. Αλλά ο τρόπος που δομείται και τα πρόσωπα που το εκπροσωπούν κρίνει την απήχηση του.
Όσοι μιλούν για «ιδεολογική καθαρότητα» έχουν μεσάνυχτα από τις ευαισθησίες της κοινωνίας και των πολιτών που αυτοτοποθετούνται στη  Δημοκρατική Παράταξη.  Αυτό που αναζητούν είναι η καθαρότητα των προσώπων.  Όπως προκύπτει από τη διαδρομή τους, όχι όπως την ψιμυθιώνουν οι ίδιοι.
Γι’ αυτό κάθε φορά το στοίχημα της ηγεσίας είναι η σύνδεση της  ανανέωσης με την αξιολόγηση. Η αξιολόγηση του καινούργιου με ό,τι έχει αντέξει στο χρόνο πολιτικά, ηθικά, ακόμη και αισθητικά.
Η πολιτική είναι σκληρή. Ό,τι δεν μπορεί να δικαιολογήσει την ύπαρξη του μπαίνει στο περιθώριο. Όποιος δεν μπορεί να υποστηρίξει τη διαύγεια της  προηγουμένης διαδρομής του, χάνει το τρένο της σημερινής παρουσίας του.
Στον μετεκλογικό ΣΥΡΙΖΑ -αν προτίθεται να διαμορφώσει όρους επιστροφής του στην κυβέρνηση- αυτά δεν μπορεί να είναι ψιλά γράμματα.
Ο χορός των αποτυχημένων με τη σκιά τους,  δεν οδηγεί σε κόμματα εξουσίας.
-Δεν νοείται να παραμένουν πρώτο τραπέζι πίστα οι υπεύθυνοι για τις ισχνές επιδόσεις του κόμματος στο μαζικό χώρο: στο συνδικαλισμό, το φοιτητικό κίνημα , τις μεγάλες  κοινωνικές οργανώσεις. Πρωτίστως όσοι ευθύνονται για τον διασυρμό στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
-Υπουργοί που αντικαταστάθηκαν ως αποτυχόντες δεν γίνεται να αυτοτοποθετούνται σήμερα στην πρωτοπορία της αριστερής καθαρότητας. Δεν μπορεί να το κάνει ασφαλώς ούτε ο – κατά τα λοιπά επιτυχημένος και  πλέον συγκροτημένος από όλα τα στελέχη- πρώην υπουργός Οικονομικών, από τη στιγμή που εφάρμοσε ένα Μνημόνιο. Καλά έκανε, αλλά το…έκανε.
-Δεν μπορούν προβεβλημένα στελέχη, με  προσβάσεις σε αντι-ΣΥΡΙΖΑ  ΜΜΕ, να μετατρέπουν τη πολιτική σε ίντριγκα και την ιδεολογική αντιπαράθεση σε κήρυγμα απομόνωσης και πορεία προς τα πίσω- για να έλθει στα μέτρα τους.
-Δεν αντέχεται το θέαμα της  ευρωομάδας  του ΣΥΡΙΖΑ- που αντί να πρωταγωνιστεί στην ανάδειξη της ευρωπαϊκής του ταυτότητας και να   προωθεί την ευρωπαϊκή υπόσταση της χώρας- παραμένει στο αντιευρωπαϊκό κολλάζ των  φαντασμάτων της περιθωριακής  «Ευρωπαϊκής Αριστεράς» και … καταψηφίζει τη νέα Κομισιόν.
-Είναι απαράδεκτο να επιπλέουν κομματικά όσοι εξέθεσαν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα  -από τις θέσεις που του ανέθεσε ως Πρωθυπουργός: είτε γιατί απέτυχαν στο έργο τους, είτε γιατί κάηκαν από την αδυναμία τους να απαντήσουν σε όσα τους καταλογίσθηκαν. Η έξωθεν καλή μαρτυρία είναι καταλυτική, ακόμη και αν στην ουσία αδικεί κάποιους. Αν δεν ακούς τη «βουή του κόσμου» παίρνεις στο λαιμό σου και τους υπολοίπους.
–Είναι προκλητικό να «ανέρχονται» στο σπιράλ της μετεξέλιξης, πρόσωπα που προκαλούν διαχρονικά το κοινό αίσθημα στο χώρο της Δημοκρατικής Παράταξης. Να εμφανίζονται ως οργανωτές του νέου φορέα γνωστά διαλυτικά στοιχεία, παρακμιακοί παράγοντες της χειρότερης εκδοχής του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και αποσυνάγωγοι  του δημοσίου βίου.
Αυτές οι ομάδες αποτυχημένων με την παρουσία τους  ακυρώνουν τη δυναμική του κόμματος. Γιατί «καπελώνουν» την διόλου ευκαταφρόνητη ομάδα των νέων και ικανών στελεχών και βουλευτών που ανέδειξε ο  Τσίπρας και μπορούν να γίνουν φορείς της μετεξέλιξης.
Μπορούν να εμπνεύσουν και να συσπειρώσουν αν  βγουν μπροστά, μαζί με έμπειρα πολιτικά στελέχη, πρόσωπα με αγωνιστικό ήθος και ακεραιότητα  που μετείχαν στα ηγετικά κλιμάκια του «οραματικού» ΠΑΣΟΚ – αλλά στις διεργασίες της μετεξέλιξης εξοβελίζονται από τους μηχανισμούς.
Προσωπικότητες του δημοκρατικού χώρου δεν θα πλησιάσουν ποτέ τον ΣΥΡΙΖΑ -παρότι αποδέχονται τον Τσίπρα ως ηγέτη- όσο  τα «λιμά» και οι αμφιλεγόμενοι άλλων εποχών  παίρνουν ρόλους.
Όσοι πρωταγωνιστήσουν στην πορεία προς τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ  και την επιστροφή στην κυβέρνηση, πρέπει να συνδυάζουν τη «φρεσκαδούρα» , με το άψογο παρελθόν.
Η πολιτική πρέπει να έχει πρόσωπο. Γι’ αυτό πολιτική χωρίς πρόσωπα με αποδοχή και απήχηση δεν έχει προοπτική.
ΠΗΓΗ: anoixtoparathyro.gr