Το «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ» θα το λέμε, ως φαίνεται, και για τη Μακεδονία...

Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία όλο αυτό με τη βουβαμάρα του Μητσοτάκη στη Γερμανία
αναφορικά με το Σκοπιανό. Απ' τη στιγμή που εκλέχτηκε ως νέος πρωθυπουργός, έκανε γαργάρα τα περί αλλαγών στην ''εθνικά ασύμφορη'' ''συμφωνία των Πρεσπών'' κι ακολουθεί κατά πόδας τη μειοδοτική ατζέντα του Τσίπρα...
Για να μην πω ότι τον έχει ξεπεράσει σε βαθμό υποτέλειας απίστευτο, σαν εκείνο του δούλου προς το αφεντικό του... Και μόνο η εικόνα της υποδοχής του εκεί, μπροστά στη ''Σιδηρά Κυρία της Γερμανίας'' που απολάμβανε το... μεγαλείο της, έφτανε για να εντάξει τους Έλληνες στους ''δουλοπάροικους του μοντέρνου καπιταλισμού'' του σύγχρονου κόσμου.
Ήταν φανερό ότι φεύγοντας για τη Γερμανία τα ξέχασε όλα ο κ. πρωθυπουργός. Ξέχασε, προπάντων, τις βαριές αποσκευές του για την αδύναμη οικονομία μας (λέξη για τα πρωτογενή πλεονάσματα), το Σκοπιανό (λέξη για την επανεξέταση των όρων περί γλώσσας και εθνότητας) και το μεταναστευτικό (λέξη για ευρωπαϊκή στήριξη στην αντιμετώπιση των κατακλυσμιαίων μεταναστευτικών ροών).
Ξέχασε όμως και κάτι άλλο ο κ. Μητσοτάκης, που περιέργως δεν είχε ξεχάσει ούτε κι ο Αλέξης ακόμη ο ''ανελλήνιστος'' και ''εθνομηδενιστής'', που είχε τα πόδια μονίμως ανοιχτά στον Εθνικό Ύμνο κι ένα ύφος ανέμελο, ξένοιαστο, σαν να άκουγε άσμα ελαφρολαϊκό.
Στην περίπτωση του Κυριάκου είχαμε μεν υπόψη μας την ευπρέπεια του ανδρός σε παρόμοιες περιπτώσεις, αλλά - στη συγκεκριμένη - τον είδαμε εμβρόντητοι στην απρεπή στάση να κάθεται την ώρα της έπαρσης της σημαίας και της ανάκρουσης του Εθνικού Ύμνου, από συμπαράσταση - λέει - στην υγεία της Μέρκελ, που καθόταν κοντά του.
Αυτά όμως είναι σημειολογικά λάθη που φανερώνουν πολλά και προπάντων την δουλοπρέπεια του Έλληνα πρωθυπουργού απέναντι στην Καγκελάριο της Γερμανίας. Πρωτοφανής στα ελληνικά χρονικά η επιλογή του, αν σημειώσει κανείς ότι η Μέρκελ στεκόταν όρθια για περισσότερη ώρα στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε, απ' όση απαιτείτο να κάνει τη στιγμή της υποδοχής και του τελετουργικού της ανάκρουσης των δύο ύμνων που ακολούθησαν...
Λυπάμαι που θα το πω, αλλά η εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Βερολίνο 60 ημέρες μετά την εκλογή του στον πρωθυπουργικό θώκο, έδωσε σε πολλούς την εντύπωση ότι ο ίδιος παρουσιάστηκε εκεί όχι με την επίσημη ιδιότητά του, αλλά ως νέος κυβερνήτης ομοσποσπονδιακού κρατιδίου της Γερμανίας που πήγε να υποβάλει τα διαπιστευτήριά του στην Μέρκελ, έτσι που να φέρει στην μνήμη μας μια ανάλογη ιστορική στιγμή.
Τη στιγμή του 1945, όταν ο τότε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Άμυνας Παναγιώτης Κανελλόπουλος, υποδεχόμενος τον Αμερικανό στρατηγό Τζέϊμς Βαν Φλιτ, προκειμένου να αναλάβει εκείνος την αρχηγία του ελληνικού στρατού στον πόλεμο κατά των ''αναρχοκομμουνιστών'', του είπε παρουσιάζοντας το ατρατιωτικό άγημα:
- Στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας, εννοώντας τον Εθνικό Στρατό, και στη συνέχεια αποκάλεσε το κολαστήριο της Μακρονήσου (όπου κρατούνταν οι κομμουνιστές) ''Νέο Παρθενώνα''...
Για να επιστρέψουμε στον απόηχο της επίσκεψης Μητσοτάκη στη Γερμανία, τώρα που άρχισε να ξεχνιέται σχεδόν, η προώθηση επενδύσεων στον τομέα της ενέργειας και η πράσινη οικονομία (ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, διαχείριση των απορριμμάτων, ηλεκτροκίνηση, παραγωγικές δραστηριότητες που είναι φιλικές προς το περιβάλλον) - αν και κακώς - ενδιαφέρουν λιγότερο και δευτερευόντως τους Έλληνες πολίτες κι ας είναι πολλοί απ' αυτούς άνεργοι και με άδειες τσέπες ακόμα.
Αυτό που εξακολουθεί να σκεπάζει τον συναισθηματικό τους ορίζοντα και να τους κάνει να νιώθουν στο άκουσμα της λέξης ''Μακεδονία'' σαν μια πινέζα να τους τρυπά την καρδιά, είναι η υπόθεση της λιμνιαίας ''συμφωνίας'', που ήταν μια ήττα διπλωματική δια χειρός Τσίπρα, η οποία ισοδυναμεί με ήττα στο πεδίο της μάχης.
Στις αρχές του περασμένου αιώνα ο διπλωμάτης, πολιτικός και συγγραφέας Ίων Δραγούμης είχε πει κάποια λόγια αθάνατα για το πολύτιμο ''τρόπαιο'' της πατρίδας μας, που γράφτηκαν στα βιβλία σαν ιστορική παρακαταθήκη:
-Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει. Θα μας σώσει από την βρώμα όπου κυλιόμαστε, θα μας σώσει από την μετριότητα και από την ψοφιοσύνη, θα μας λυτρώσει από τον αισχρό τον ύπνο, θα μας ελευθερώσει. Αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε!..
Με το δεδομένο αυτό, προφανώς, και θέλοντας να τιμήσει τον Μακεδονομάχο παππού του ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε συγκατανεύσει στο πρόσφατο παρελθόν - επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - στην επιθυμία πολλών βουλευτών της ΝΔ (μεταξύ των οποίων και ο νυν Πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας) να συμμετάσχουν στα πανελλαδικά-πανεθνικά συλλαλητήρια των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης.
Όμως το χθες ήταν χθες, δυστυχώς, και στο σήμερα άλλαξαν πολλά, για να μην πω όλα. Όσοι είχαν διαβάσει το άρθρο μου '' Όχι σκανδαλώδεις «αντιγραφές» της ατζέντας του προκατόχου σας, κύριε Μητσοτάκη...'' (15-8-2019, antinews.gr). θα θυμούνται ότι παρότρυνα τον Κυριάκο Μητσοτάκη να καλέσει όλους τους εγνωσμένης αξίας Έλληνες διπλωμάτες, νομικούς, ιστορικούς και συνταγματολόγους, για να βρουν από κοινού λύση για την ακύρωση των δυο όρων τουλάχιστον που αφορούν στη γλώσσα και την εθνότητα της ασύμφορης εθνικά ''συμφωνίας Πρεσπών'' (μια που η συνολική ακύρωσή της είναι αδύνατη), ώστε να έχει στα χέρια του την τεκμηριωμένη ιστορικά και νομικά άποψή τους κατά τις διεθνείς επαφές του.
Όπως έδειξαν όμως τα γεγονότα που ακολούθησαν στο Βερολίνο, ο πρωθυπουργός θεώρησε τετελεσμένο το γεγονός της προδοτικής παραχώρησης της προηγούμενης κυβέρνησης και δεν έκανε ούτε καν νύξη γι' αυτό μπροστά στη Γερμανίδα Καγκελάριο, η οποία έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο - σε συνεργασία με τον Προέδρο Τραμπ - στη γέννηση της ''Βόρειας Μακεδονίας''.
Ήταν άλλωστε η πρώτη της έγνοια το να σεβαστεί ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας τη ''συμφωνία'' αυτή, όταν του τηλεφώνησε στις 26ης Μαΐου 2019 ( το βράδυ των αυτοδιοικητικών και ευρωπαϊκών εκλογών), για να τον συγχαρεί ''βλέποντας'' απ' τη δυναμική της νίκης του πως θα ήταν ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας.
Έτσι φτάσαμε στο Βερολίνο και τα... σημεία αναγνωρίσεως της πολιτικής Τσίπρα, που βλέπω να επαναλαμβάνονται και στο Σκοπιανό. Η εκεί παρουσία του πρωθυπουργού και η αδυναμία του να αρθρώσει κουβέντα για την μερική έστω αποκατάσταση της εθνικής αδικίας που είχε συντελεστεί στις Πρέσπες (12-6-2019) ισοδυναμεί με επίσημη αναγνώριση ως διεθνούς Συνθήκης της ''συμφωνίας των Πρεσπών'' εκ μέρους της νέας κυβέρνησης (της κυβέρνησης της ΝΔ) και της Ελλάδας, την οποία εκπροσωπεί σε πολιτικό επίπεδο!..
Ως εκ τούτου, είναι μάταιο να μιλάμε, πλέον, για βελτίωση των όρων της, αφού έγινε τετελεσμένο γεγονός η αποδοχή της προδοσίας. Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης πλησιάζει και είμαι, στ' αλήθεια, πολύ περίεργη για το αν θα δικαιολογήσει ή θα προσπεράσει ο κ. Μητσοτάκης την αβουλία του στο ''Μακεδονικό''...
Σε κάθε περίπτωση, η Μακεδονία θα εκδικηθεί τους επιλήσμονες της μακραίωνης ιστορίας της, με πρώτους τους κυρίους Κοτζιά και Τσίπρα, όπως και τους 153 βουλευτές που συνυπέγραψαν αργότερα την καταδίκη της, καταγράφοντας με τα μελανότερα γράμματα τη ''συμβολή'' τους στο εθνικό έγκλημα που συντελέστηκε σε βάρος της.
Το''ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ'' θα το λέμε, ως φαίνεται, και για την Μακεδονία... Κι αυτό, μαζί με τα λόγια του Ίωνα Δραγούμη, θα το θυμηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, να είστε σίγουροι. Μόνο που όταν το θυμηθεί, στις πρώτες αρνητικές δημοσκοπήσεις, θα είναι πολύ αργά για εκείνον και το κόμμα του, καθώς η κλεψύδρα του χρόνου θ' αρχίσει ν' αδειάζει...
''Κρινιώ Καλογερίδου'' (Βούλα Ηλιάδου)


 http://www.antinews.gr