Βασ. Ελευθεριάδου :Το Δ.Σ Σερρών μέσα από τα μάτια ενός δημότη

 Ως μέλος της Διάβασης Πεζών παρακολουθώ, όσο γίνεται, τις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Όχι μόνο γιατί μας απασχολεί
ως θέμα στις συνελεύσεις της δημοτικής μας κίνησης κάθε Τρίτη αλλά και γιατί με ενδιαφέρει να γνωρίζω την επικαιρότητα και ειδικότερα τον τρόπο με τον οποίο διοικείται η πόλη.

Ως προς τη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου παρατηρώ μια αδυναμία (ή άρνηση) ορθής διαχείρισης του χρόνου. Στη πρακτική αυτή, ίσως αυθαίρετα, διακρίνω μια γενικότερη νοοτροπία δημοσίου κατά την οποία ο χρόνος είναι σύμμαχος. Υπάρχει. Εξού και η αδυναμία διαχείρισής του. Φέρνω στο μυαλό φίλους σε Ελλάδα κι εξωτερικό που δεν θα επέτρεπαν ποτέ στα διοικητικά τους τόση σπατάλη χρόνου απόρροια ελλιπούς ενημέρωσης, προετοιμασίας ή μιας ανάγκης για αυτοπροβολή.

Για να δικαιολογήσω τον ισχυρισμό μου θα περιοριστώ σε παραδείγματα από το τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο (07.05.2015). Ο Αντιδήμαρχος Πολεοδομίας κ. Παύλος Μυστακίδης εισηγήθηκε τη ψήφιση εξόδων μετακίνησης στην Αθήνα που αφορούν τη χρηματοδότηση των αποζημιώσεων οικοπέδων του κεντρικού πάρκου από το Πράσινο Ταμείο με 2 περίπου εκατ. ευρώ. Το εκτός ημερήσιας διάταξης θέμα εστάλη με email λίγες μόνο ώρες πριν το Δ.Σ. με αποτέλεσμα η πλειοψηφία των μελών να μην το ανοίξει εγκαίρως. Κι ενώ το θέμα έδειχνε να έχει εξαντληθεί, λίγο πριν μπει σε ψηφοφορία, ο Αντιδήμαρχος ρωτήθηκε εάν – όπως γράφει η εισήγηση – θα μεταβεί στην Αθήνα και για το ζήτημα της πολεοδόμησης των στρατοπέδων.  Όπως ήταν φυσικό ξεκίνησε μια συζήτηση όπως αυτή που έλαβε χώρα τη περασμένη φορά που ο Αντιδήμαρχος επισκέφθηκε το Υπουργείο για το ίδιο θέμα, με το σύνολο της αντιπολίτευσης να καταδικάζει τη βιασύνη της Δημοτικής Αρχής στο ζήτημα της πολεοδόμησης εκτάσεων του στρατοπέδου Εμμ. Παππά. Η ελλιπής αρχική ενημέρωση από τον Αντιδήμαρχο οδήγησε σε νέο κύκλο τοποθετήσεων και, βέβαια, στη δικαιολογημένη αντίδραση των μελών.

Παρομοίως, η απουσία ορθής επανάληψης της εισήγησης του δεύτερου θέματος – σχετικά με τη δημιουργία επίτιμου Σερβικού προξενείου – είχε πάλι ως αποτέλεσμα νέο κύκλο αντιπαράθεσης. Συγκεκριμένα, η εισήγηση δεν έκανε πουθενά λόγο για τον ορισμό του προξενείου ως «επίτιμο» και η συζήτηση σε μεγάλο μέρος αναλώθηκε σε ζητήματα όπως «τι σημαίνει επίτιμο» και τοποθετήσεις όπως «τώρα τα βγάλατε αυτά από το μυαλό σας» κλπ. Η αλήθεια είναι πως μια μέρα πριν (Τρίτη) στη πολιτική συνέλευση της Διάβασης Πεζών ο Δημοτικός μας Σύμβουλος Δημήτρης Γιαννακίδης μας είχε ήδη ενημερώσει ως προς το θέμα του επίτιμου προξενείου, στηριζόμενος αντίστοιχα στην ενημέρωση που έλαβε από τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο. Άρα, η λέξη «επίτιμο» δεν ήταν δημιούργημα της τελευταίας στιγμής. Άρα, θα μπορούσε να είχε σταλθεί μια διορθωτική εισήγηση για την οικονομία του χρόνου. Έτσι όσα μέλη δεν ήταν εξοικειωμένα με τον ορισμό θα ήταν σε θέση να ενημερωθούν και κυρίως να διαμορφώσουν άποψη μέσα στη παράταξή τους εκ των προτέρων.

Ως προς το ζήτημα της προετοιμασίας φέρνω το παράδειγμα της ανακήρυξης του Προέδρου της Σέρβικης Δημοκρατίας σε επίτιμο δημότη. Ρωτήθηκε ο Δήμαρχος – ωσάν μαθητής σε ώρα εξέτασης – ποιοι είναι οι ειδικοί δεσμοί της πόλης μας με τη Σερβία. Εάν το ζητούμενο αυτής της ερώτησης ήταν η ενημέρωση των Συμβούλων, τότε αυτή [η ενημέρωση] θα μπορούσε να είχε γίνει εκ των προτέρων, με μια επίσκεψη στη πλούσια συλλογή τοπικής ιστορίας της Δημόσιας Κεντρικής μας Βιβλιοθήκης. [Είναι σύνηθες κι επιθυμητό οι Σύμβουλοι να επισκέπτονται τις υπηρεσίες ή τους φορείς στο πλαίσιο της προετοιμασίας τους]. Επειδή όμως όσο περισσότερο παρακολουθώ τις συνεδριάσεις, τόσο πιο καχύποπτη γίνομαι, αναρωτιέμαι εάν θα ήταν μουσική στα αφτιά κάποιων το ενδεχόμενο ο Δήμαρχος να μην είχε έλθει καλά προετοιμασμένος παραλείποντας κάποιον από τους δεσμούς μας με τον Σέρβικο λαό.

Τέλος, την ανάγκη για αυτοπροβολή τη διακρίνω εν πολλοίς σε δευτερολογίες που δεν εμπλουτίζουν το δημόσιο διάλογο αλλά επαναλαμβάνουν ήδη διατυπωμένες θέσεις καθώς και σε μια τακτική κατά την οποία όποτε κρίνεται σκόπιμη η συμβολή στη συζήτηση παίρνει ο Δημοτικός Σύμβουλος τον λόγο και αναπόφευκτα ακολουθεί η αντίδραση των παρατάξεων και του Προέδρου. Ασφαλώς τα φαινόμενα αυτά δεν είναι καθολικά. Αρκετές φορές όμως είναι ικανά να επηρεάσουν την ομαλή λειτουργία και να κουράσουν το σώμα.