Πολιτικό μνημόσυνο των φονευθέντων άλλων μετά από σκληρά βασανιστήρια στα μπουντρούμια της ασφάλειας, των εκτελεσμένων των στρατοδικείων, των θυμάτων στις μάχες της περιόδου 1946 – 1949. Πραγματοποιήθηκε την Κυριακη 12 Μαιου με πρωτοβουλία της κομματικής οργάνωσης του ΚΚΕ .
Διαβάζουμε στο δελτίο τύπου οτι η << Φιλιώ Σαραντίδου αναφέρθηκε στο ιστορικό της περιόδου εκείνης και στην ανάγκη που οδήγησε τον λαό μας στην απόφαση της ανοιχτής ρήξης με τον αγγλοαμερικάνικο ιμπεριαλισμό αμέσως μετά τη φωτιά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.>>
Αν καταλάβαμε καλά οι σύντροφοι θεωρουν οτι πολέμησαν ενάντια στους Άγγλους και τους Αμερικάνους . Επομένως σύμφωνα με το σκεπτικό των συντρόφων την περίοδο 1946-49 στην Ελλάδα δεν έγινε εμφύλιος .Άλλα απελευθερωτικός αγώνας .
Να τους δικαιολογήσουμε γιατι ποτέ δεν χώνεψαν ότι δεν κατάφεραν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε λαϊκή δημοκρατία ενταγμένη στο μπλοκ των χωρων δορυφόρων της ΕΣΣΔ .
"των φονευθέντων άλλων μετά από σκληρά βασανιστήρια", θα μας πεις το "άλλων", πού κολλάει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡωτώ γιατί επισημαίνεις λάθη των ταγών, αυτοί σε διαβάζουν και επανέρχονται διορθωμένοι.
Ο μεγάλος Ευάγγελος Αβέρωφ έλεγε: Δεν ήταν εμφύλιος, συμμοριτοπόλεμος ήταν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.γ όποιος διαβάσει τις επιστολές Ζαχαριάδη και τον ριζοσπάστη της εποχής, θα καταλάβει ότι: το κκε ήταν εχθρικό σε οτιδήποτε ελληνικό