Συλ.κιν.αναπ Σερρων : Κάλεσμα συμμετοχής στην απεργια της 9ης Νοεμβρίου

 

 

Ο χειμώνας ήρθε, και οι ΑμεΑ είναι μόνοι με το θηρίο του ενεργειακού κόστους! Όμως η λειτουργία των απαραίτητων στη διαχείριση της βλάβης ηλεκτρικών συσκευών δε μπορεί να σταματήσει. Η χρήση των αναγκαίων στην υγεία και στην καθημερινότητα ηλεκτρικών βοηθημάτων δε μπορεί να διακοπεί. Η ανάγκη θέρμανσης που προκαλεί η βλάβη δε περιορίζεται. Η στρατηγική της μετατροπής της Ελλάδας σε πύλη εισαγωγής LNG, της πράσινης μετάβασης, της απελευθέρωσης της ενέργειας, αποδεικνύεται ασύμβατη με τις ενεργειακές ανάγκες των κοινωνικά ευάλωτων και οδυνηρή για την ποιότητα ζωή τους!

Η ακρίβεια σαρώνει τα ήδη λαϊκής κατανάλωσης. Όμως η βλάβη συνεπάγεται συγκεκριμένες διατροφικές ανάγκες. Η διαβίωση χωρίς την αγορά/ανανέωση του αναγκαίου εξοπλισμού είναι αδύνατη. Το εισόδημα των ΑμεΑ χρειάζεται ουσιαστική ενίσχυση! Αλλά η κυβέρνηση λέει ότι «όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει». Μας κοροϊδεύει με μέτρα «καπαμά»! Δεν καταργεί το ΦΠΑ στα ήδη πλατιάς κατανάλωσης, δεν επιβάλει μείωση των τιμών και πλαφόν σε βασικά ήδη. Προτιμά να σκορπά δις στη στρατηγική ανάδειξης της Ελλάδας σε σημαιοφόρο του ΝΑΤΟ, βαθύτερης εμπλοκής στον πόλεμο στην Ουκρανία, στις κυρώσεις στη Ρωσία, στην προστασία των κερδών των μεγάλων εταιρειών -ενέργεια κ.α.

Η δημόσια υγεία συνεχίζει να εμπορευματοποιείται και να διαλύεται! Όμως η βλάβη απαιτεί μέτρα πρόληψης, αποκατάστασης, συντήρησης. Το δίλλημα αναμονή και απολαβή ανεπαρκών υπηρεσιών ή καταφυγή στη ζούγκλα του ιδιωτικού τομέα, όπου οι χρόνιοι πάσχοντες αντιμετωπίζεται ως πορτοφόλι προς άρμεγμα, είναι ασφυκτικό για τη ζωή μας. Αλλά η κυβέρνηση συνεχίζει τη στρατηγική απαξίωσης των δημόσιων δομών και εμβάθυνσης της ιδιωτικοποίησης του όλου πλαισίου -νέο ΕΣΥ. Στην περιοχή μας μεθοδικά αποδυναμώνεται το νοσοκομείο, τα κέντρα υγείας, το ΕΚΑΒ, προς όφελος νέων και παλιών επιχειρηματικών συμφερόντων.

Η αυτόνομη διαβίωση παραμένει κρίσιμο ζητούμενο! Η πορεία της ζωής πολλών ΑμεΑ συνεχίζει να εξαρτάται από την ικανότητα και τη διάθεση των δικών μας ανθρώπων να μας βοηθήσουν. Αλλά η κυβέρνηση συνεχίζει στη στρατηγική που αντιμετωπίζει τη βλάβη ως προσωπική-οικογενειακή υπόθεση του πάσχοντα. Οι δημόσιες/δημοτικές δομές πρόνοιας-φροντίδας απαξιώνονται και ευνοούνται και πάλι τα συμφέροντα του ιδιωτικού τομέα. Ο προσωπικός βοηθός ανοίγει πεδία κερδοφορίας για τις εταιρείες. Όμως τα κριτήρια επιλογής (λειτουργικότητα), το πόσο που διατίθεται, το όλο πλαίσιο, προμηνύουν ότι αυτονομία δε θα υπάρξει. Ανοιχτές δημόσιες δομές φιλοξενίας, για την αυτόνομη διαβίωση του ατόμου (εάν δεν είναι εφικτή σε εξωτερικό χώρο επιλογής του)  ή την αντιμετώπιση επειγόντων ζητημάτων -οικονομική αδυναμία, κακοποίηση, παραμέληση- δεν υπάρχουν ή προσομοιάζουν με φυλακές.

Η συμμετοχή μας στην εκπαίδευση υποβαθμίζεται. Τα αναγκαία μέτρα στήριξης για την είσοδο μας στις ενιαίες δομές, γενικές ή τεχνικές, απουσιάζουν. Από την προσβασιμότητα στις κτηριακές εγκαταστάσεις μέχρι την απαιτούμενη πολύπλευρη ατομική στήριξη του κάθε μαθητή/σπουδαστή ΑμεΑ η κατάσταση είναι απογοητευτική. Αντίστοιχα τα ειδικά σχολεία παραμένουν πάρκινγκ παιδιών, με τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό. Αλλά η κυβέρνηση συνεχίζει να αντιμετωπίζει το ζήτημα ως δημοσιονομικό βαρίδιο και να διαμορφώνει το πλαίσιο για τη βαθύτερη διείσδυση των ιδιωτών.

Η ανεργία συνεχίζει να είναι ο κανόνας! Οι μόνιμες θέσεις στο δημόσιο που ανοίγουν μετά από χρόνια είναι ελάχιστες. Γενικά τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας-κατάρτισης παραμένουν η μοίρα μας, ενώ ο εργασιακός μεσαίωνας προωθείται και μέσω της τηλεργασίας. Τα ΚΕΚ θησαυρίζουν από μας, η ανεργία ανακυκλώνεται και οι εργασιακές σχέσεις υπονομεύονται.

Όλα αυτά σε μία εποχή που η επιστήμη και η τεχνολογία δημιουργούν νέες πολύ μεγάλες δυνατότητες! Η εμπόδιση που μας προκαλεί η βλάβη στην αυτόνομη διαβίωση, στην εκπαίδευση, στην εργασία, στον έρωτα και το σχηματισμό οικογένειας, στην κοινωνική δραστηριότητα, μπορούν να μειωθούν σε συντριπτικό βαθμό, σε κάποιες περιπτώσεις να ακόμη και να εξαλειφθούν. Είναι πλέον εφικτό να ικανοποιηθούν οι βασικές ανάγκες μας, να είμαστε επί της ουσίας ισότιμοι με την υπόλοιπη κοινωνία.

Γι’ αυτό και ούτε θα προσαρμοστούμε, ούτε θα πεθάνουμε!


Με πυξίδα τις δυνατότητες και τις ανάγκες μας διεκδικούμε:
⦁    Κατάργηση των φόρων στα είδη πλατιάς κατανάλωσης. Γενναία μείωση τιμών και πλαφόν σε βασικά είδη. Γενναία αύξηση όλων των αναπηρικών επιδομάτων και συντάξεων.
⦁    Προστασία της πρόσβασης σε κάθε ΑμεΑ στην απαιτούμενη κατανάλωση ενέργειας, θέρμανση.
⦁    Προσωπικό βοηθό για όλους τους ΑμεΑ που δε μπορούν να διαβιώσουν αυτόνομα. Ενταγμένο σε δημόσια δομή, όπως το πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι». Καμία εμπλοκή εταιρειών.
⦁    Δημιουργία ανοιχτής δωρεάν και πλήρως στελεχωμένης δομής φιλοξενίας ΑμεΑ στην Π.Ε. Σερρών με ευθύνη της πολιτείας.
⦁    Καμία πληρωμή για φάρμακα, θεραπείες, εξετάσεις, τεχνικά και ιατρικά βοηθήματα.
⦁    Γενναία χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος υγείας -Όχι στο νέο ΕΣΥ.
⦁    Δουλειά για όλους τους ικανούς προς εργασία αναπήρους.
⦁    Στήριξη των ΑμεΑ μαθητών/εκπαιδευτικών στα ενιαία σχολεία, ενίσχυση των ειδικών σχολίων, στήριξη των αναπήρων φοιτητών.