Ελπίδα: Το δώρο που έχουμε

Η χρονιά που τελειώνει σε λίγες ημέρες, μπορούμε να πούμε, ότι ήταν η πιο δύσκολη, η πιο πρωτόγνωρη, η πιο σκληρή και μύρια όσα άλλα ακόμη που αποδεικνύουν, όσα βιώσαμε και συνεχίζουμε να βιώνουμε.

Της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου

Αν έπρεπε να βάλουμε έναν τίτλο, θα ήταν «η κατάρρευση όσων γνωρίζαμε». Και νομίζω, ότι θα ακριβολογούσαμε. Η πανδημία του κορωνοϊού ήρθε απρόσμενα, εγκαταστάθηκε σταθερά και κανείς μας δεν γνωρίζει, πότε θα τελειώσει.

Όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα και απολαμβάναμε στην καθημερινότητά μας, με μιας άλλαξαν και ο κόσμος στο σύνολό του έπρεπε αναπάντεχα, να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα. Μια νέα πραγματικότητα που περιλαμβάνει τεράστια οικονομικά, εργασιακά και κοινωνικά ζητήματα.

Πρέπει όμως, να κρατήσουμε άσβεστο μέσα μας, το μεγάλο δώρο που έχουμε σαν άνθρωποι και αυτό είναι η ελπίδα.

Ελπίδα ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση και όσο και αν αύριο δεν θα είναι η ίδια με αυτή που αφήσαμε, θα είναι σίγουρα καλύτερη από αυτή που περνάμε. Αφορά πρωτίστως το μυαλό μας και το πώς θα περάσουμε μέσα τις θετικές και μόνο σκέψεις για το μέλλον.

Η ιστορία και πάλι θα μας φανεί χρήσιμη, δεδομένου ότι ο πλανήτης μας έχει γνωρίσει και στο παρελθόν πανδημίες και κατάφερε να τις ξεπεράσει και ο κόσμος να προχωρήσει εμπρός, έχει γνωρίσει πολλούς πολέμους και παγκόσμιους και κατάφερε να ορθοποδήσει, έχει γνωρίσει οικονομικές καταστροφές και κατάφερε πάλι να επανέλθει.

Αυτό μάλλον, που ενοχλεί περισσότερο είναι το «ξεβόλεμα» και ιδίως, το άδικο και ακούσιο «ξεβόλεμα». Ο καθένας μας θα πει, ότι αφού δεν φταίω εγώ για την πανδημία, γιατί να υποστώ τις συνέπειες; Η απάντηση είναι, ότι σε καταστάσεις γενικευμένου κινδύνου, οι συνέπειες αφορούν αδιακρίτως τους πάντες.

Ανέκαθεν η κοινωνία είναι συνυφασμένη με την έννοια του συνόλου και τώρα, πρέπει συνολικά να αντιμετωπιστεί η κατάσταση, ώστε συνολικά να έρθει και το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η οικονομία πχ θα επανέλθει για όλους, αφού θα υπάρχει εκ νέου προσφορά και ζήτηση στην εργασία και αντιστοίχως, στην αγορά προϊόντων κλπ.
Είμαστε, αν μή τι άλλο, υποχρεωμένοι στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας, να συνεχίσουμε προς τα εμπρός.

Έλαχε στην δική μας γενιά, να βιώσει αυτή την πραγματικότητα και πρέπει να βγούμε απ’ αυτήν σοφότεροι, πιο δυνατοί και πιο πεισμωμένοι. Και αυτό θα κάνουμε.

Καλά Χριστούγεννα, με αγάπη, υγεία και δύναμη.

 

 https://www.lykavitos.gr/