Με πρόφαση τα κρούσματα του Covid-19 - Σπρώχνουν το σενάριο της συγκυβέρνησης

Ένα απίστευτο πριόνισμα της κυβέρνησης και του

Κυριάκου προσωπικά βρίσκεται σε εξέλιξη και μάλιστα από δήθεν φιλοκυβερνητικούς μηντιακούς ομίλους.

Από τον Βασίλη Μπόνιο

Άμεσος στόχος τους είναι να εξαναγκάσουν τον πρωθυπουργό να οδηγήσει τη χώρα σε ολικό lockdown ώστε να υποστεί τεράστια φθορά κυρίως εξαιτίας των χιλιάδων εργαζομένων στην εστίαση που θα μείνουν άνεργοι.

Ο στόχος τουλάχιστο δύο μηντιακών ομίλων είναι η συγκυβέρνηση ώστε οι ίδιοι να κάνουν παιγνίδι ανενόχλητοι παίζοντας είτε με τον έναν είτε με τον άλλο κυβερνητικό εταίρο.

Πρόκειται για τα γνωστά μεταπολιτευτικά κόλπα εκδοτών και καναλαρχών οι οποίοι πλέον έχουν χάσει έδαφος και κάθε είδους παρεμβατικότητα και επιχειρούν να κάνουν άλλου είδους μπίζνες αφού πρώτα διορίσουν μία ανίσχυρη συγκυβέρνηση.

Για την ώρα παίζουν το παιγνίδι του Σύριζα τον οποίο και προσπαθούν να νεκραναστήσουν με αφορμή τα κρούσματα της πανδημίας.

Δυστυχώς η κυβέρνηση δίνει την αίσθηση ότι ετοιμάζεται να πέσει στη παγίδα ανακοινώνοντας ολικό lockdown.

Aυτό θα της κοστίσει πολύ ακριβά.

Ήδη η Ρένα Δούρου-στέλεχος του κόμματος που τσάκισε φορομπηχτικά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες-επιχειρεί να κανακέψει, χωρίς αιδώ, τους ανθρώπους της εστίασης.

Δείτε τι γράφει η υποκρίτρια Ρένα>

Πολλές φορές η ετυμολογία των λέξεων θυμίζει πράγματα ξεχασμένα. Το ίδιο έγινε και τώρα με την εστίαση – την κοινή μας εστία, το σπίτι μας. Ένα σπίτι που πλέον απειλείται σοβαρά από την πανδημία και πρέπει να υποστεί σοβαρές θυσίες για να διαφυλαχθεί η υγεία όλων μας: μικροεπιχειρηματιών, εργαζομένων, πολιτών. Όλων όσοι δίνουν ζωή στις κοινές αυτές εστίες.

Μιλώ για αυτούς τους οικείους χώρους που ο καταστηματάρχης μας γνωρίζει και δεν μας κάνει μούτρα αν κάποια στιγμή τους μετατρέψουμε σε γραφεία, σε χώρους συνάντησης αλλά και σε χώρους όπου έχουν “δέσει” φιλίες ή ραγίσει κάποιες άλλες.

Μιλώ για τα στέκια μας. Εκεί όπου κάνουμε την ομαδική μας ψυχοθεραπεία, όπου βγαίνουμε το πρώτο δεύτερο χιλιοστό ραντεβού, όπου συντάσσουμε τα βιογραφικά και από όπου τα στέλνουμε.

Τα στέκια όπου μοιραζόμαστε και καταθέτουμε όλα μας τα συναισθήματα, χαρές και απογοητεύσεις. Χαρές που διπλασιάζονται, λύπες και δυσκολίες που ξεπερνιώνται με συμβουλές και πειράγματα. Στα αγαπημένα μας καφέ, καφενεία, ταβέρνες, εστιατόρια και μπαράκια, εκεί που η ζωή μας γράφει και ξεγράφει τα χιλιόμετρά της.

Μιλώ για τους χώρους όπου συχνά μας ξέρουν με το μικρό μας όνομα. Που ξέρουν τα χούγια μας. Που ξέρουμε τα χούγια τους.

Χώροι – καταφύγια αλλά και ορμητήρια. Με συμμάχους τον γείτονα μπάρμαν, τον παιδικό φίλο στην είσοδο, τους γνωστούς προμηθευτές και μια ατέλειωτη σειρά δικών μας ανθρώπων. Η γνωστή τάξη των μικρομεσαίων – που ως άλλοι “μακεδονομάχοι” ξεγελάστηκαν – αφού πρώτα χρίστηκαν από την σημερινή κυβέρνηση ως ο περιούσιος λαός του Μωυσή. Αυτούς έταζε πως θα έβγαζε πρώτους από την στενωπό των φόρων που η προηγούμενη “κακή αντιεπιχειρηματική κυβέρνηση” δήθεν απαξίωνε… Σήμερα, αφού τους χαρακτήρισε “ζόμπι”, τους κλείνει με κυνισμό και ψίχουλα επαιτείας αφού ακριβώς χτες θα τους επέτρεπε να είναι ανοικτοί μέχρι τις εννιά και προχτές τους υποσχόταν λειτουργία άνευ όρων κοκ.

Ε, λοιπόν έχουμε απέναντί το πιο επικίνδυνο είδος. Κυβέρνηση μαυρογιαλούρων. Άριστοι σε ό,τι επαγγέλλονται αλλά κουμπούρες στην διαχείριση των ζωών μας. Το πιο επικίνδυνο είδος, με άλλα λόγια.

https://kourdistoportocali.com