Πόλις φάντασμα!!(2)

 

 

 Σάββατο ήταν και από νωρίς το πρωί έπιασε δουλειά όλη η ομάδα.
Έλληνας νταλικέρης στη Γερμανία δημιούργησε μια αγωνιστική ομάδα με τρεις φόρμουλες BMW. Ένα όχημα το οποίο σχεδιάστηκε από φοιτητές κατόπιν διαγωνισμού του εργοστασίου ( Πώς λέμε Ελλάδα, καμία σχέση).
Στο δικό μας αυτοκινητοδρόμιο κατέφθασε η ομάδα εκ 10 ανθρώπων για να εξελίξουν  τα αυτοκίνητα προκειμένου ο γιος του ιδιοκτήτη να λάβει μέρος στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με αξιώσεις. Στην ομάδα συμμετείχαν και τρεις νεαροί φοιτητές σχολών μηχανολογίας ηλεκτρονικών και αεροδυναμικής. Πότε το ένα και πότε το άλλο όχημα, τα κάνανε φύλο και φτερό.
Άλλαζαν γρανάζια, επεμβαίνανε στην ηλεκτρονική διαχείριση και ρύθμιζαν τα
αεροβοηθήματα προκειμένου να δουν τον καλύτερο χρόνο μέσα από αισθητήρες που τοποθέτησαν στην πίστα και εξομοιώσει στον υπολογιστή. Τους έβλεπα και τους θαύμαζα.
Η έκπληξη ήταν όταν μέσα από το αυτοκινούμενο ξεπρόβαλλαν δύο κυρίες. Η μία ήταν μάνα του μικρού οδηγού και η άλλη του μηχανολόγου. Η μία πρόσεχε την διατροφή και τα διαλείμματα του γιου της και η άλλη έδινε μαντηλάκια για τα χέρια, όσο χειρουργικά  άλλαζε ο μηχανολόγος εξαρτήματα στα εσωτερικά του κινητήρος. Και οι δυο μάνες αισθανόταν χαρά και ευτυχία για τα παιδιά τους. Όταν πλέον νύχτωνε στον ειδικά διασκευασμένο χώρο μελετούσαν στον υπολογιστή, ότι κατέγραψαν κατά την διάρκεια
της ημέρας. Αλλάζω το σκηνικό και περνάμε στο εσωτερικού τυπικού Σερραϊκού σπιτιού. Ο μεγάλος γιος φοιτητής μηχανολόγος στο Μετσόβιο με όνειρα. Ο δεύτερος σε σχολή ηλεκτρονικών και ο τρίτος διοίκηση επιχειρήσεων.
Πρώτος ακούστηκε ο Πατέρας.
-Ζητάς νεαρέ να σε αγοράσω αγωνιστικό αυτοκίνητο με το επιχείρημα, όπως μου λες, να το εξελίξεις μαζί με τ ‘αδέρφια σου και με φίλους συμφοιτητές. Εγώ γι’ αυτό σε στέλνω στο πανεπιστήμιο; Να μου γίνεις ραλίστας; Που τα είδες αυτά; Πάρε το πτυχίο και ο  μπάρμπας στην Κορώνη που μου έχει υποχρέωση όλο και κάπου θα σε τοποθετήσει διευθυντή. Εσένα των ηλεκτρονικών και τον άλλο μικρό θα σας πάρω στην δουλειά μου.
Ξέρετε τι πατάτα  ξοδεύεται τώρα τελευταία;
Ήρθε η σειρά της Μάνας.
-Να σε δω με χέρια μουτζουρωμένα και να πεθάνω μια ώρα αρχύτερα. Στον κυρ Βασίλη που σε θέλει για την κόρη του τι να πω; Ο γιος μου έγινε μάστορας αυτοκινήτων; Θα σου οργανώσω τον κάτω όροφο και με την κοπέλα που είναι δασκάλα μια χαρά θα περάσετε. Και μεις να δούμε και κανένα εγγόνι. Όσο για σας τους άλλους μην ονειρεύεστε. Είστε μικροί ακόμη.
- Ποτέ ονειρεύεται ο άνθρωπος Μάνα τόλμησε ο ηλεκτρονικός.
-Άδικος χρόνος τα όνειρα, δεν βλέπεις την περιουσία που κάναμε με τον μπαμπά σου από τις πατάτες;;
Και κάπως έτσι έληξε το θέμα στην Ελληνική οικογένεια.
Σημείωση: Και εσύ Χανλίογλε που ακόμη ονειρεύεσαι νόμισες ότι κάποτε στην ιδέα που είχες για την πίστα και πάλεψες(τρομάρα μας) θα έβλεπες σκηνές ανάλογες με την  πρώτη και την Φόρμουλα; Δυστυχώς τα πτυχία στην Ελλάδα προορίζουν τους κατόχους  για διευθυντικά στελέχη από μπάρμπα στην Κορώνη και όχι για την χαρά της έρευνας, της δημιουργίας και της ευγενούς άμιλλας. Γιατί να μην φύγουν οι νέοι σε άλλες χώρες;
Ας μείνουμε πίσω εμείς οι "πατατάδες" να γερνάμε μόνοι μας σαν τα κούτσουρα στην πόλη φάντασμα ( Οι πατάτες σχήμα λόγου).
Τάσος Χανλίογλου