Το Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Μακάριου

 

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Ἄλλη μιά χρονιά ἔφυγε. Τό 2023 καί ἤδη βρισκόμαστε στήν ἀρχή τῆς νέας. Στό 2024. Τά χρόνια περνάνε εὔκολα καί ὅπως ὁμολογοῦμε ὅλοι τρέχουν πολύ γρήγορα. Ὅπως τό νερό στό ποτάμι.

Ὅμως, τά προβλήματα μᾶς κυκλώνουν καί μᾶς ταλαιπωροῦν. Τό ἴδιο δέν ἔγινε καί τήν ἐποχή πού γεννήθηκε ὁ Χριστός; Δέν εἶχε κατάλυμα γιά νά γεννηθεῖ καί δέν εἶχε πού τήν κεφαλήν κλίναι. Καί ὄχι μόνον αὐτό. Ἔγινε κόκκινο πανί καί ἦταν σημεῖον ἀντιλεγόμενον. Βρισκόταν διαρκῶς στό στόχαστρο τῶν ἀνθρώπων τῆς ἐξουσίας. Γιά νά μή χάσει τό θρόνο του ὁ Ἡρώδης σκότωσε ὅλα τά μικρά παιδιά ἀπό δύο χρονῶν καί κάτω. Δεκατέσσερεις χιλιάδες ἐξόντωσε μέ ἀποτέλεσμα καί ὁ Χριστός νά γίνει ἐξόριστος. Ἕνας πρόσφυγας ὅπως ὅλοι οἱ σημερινοί πρόσφυγες καί κυρίως τά μικρά παιδιά πού χάνουν τή βόλεψή τους, τήν ψυχική τους ἠρεμία.

 

Γιά σκεφτεῖτε σήμερα πού τά μικρά παιδιά γεύονται τόν θάνατο καί τήν πίκρα μιᾶς ἐξορίας ἀπό τόν τόπο τους; Πόσα παιδιά σήμερα, τέλος του 2023 καί ἀρχή τοῦ 2024, πόσα ἐκατομμύρια παιδιῶν εἶναι θύματα ἐκμετάλλευσης;

Ἡ πεῖνα τά θερίζει σέ πολλές χῶρες τοῦ κόσμου. Στίς ὑποανάπτυκτες κυρίως.

Τό κρύο καί οἱ καιρικές συνθῆκες τά ἐξουθενώνουν.

Ὁ ἀναλφαβητισμός εἶναι ἕνα μεγάλο ὄνειδος γιά μᾶς τούς πολιτισμένους λαούς.

Οἱ ἀρρώστιες δυστυχῶς εἶναι ἀθεράπευτες ὅταν γιά μᾶς ὅλα εἶναι δεδομένα. Ἕνα παυσίπονο γι’ αὐτά εῖναι θεῖο δῶρο κι ἕνα ἐμβόλιο εἶναι κάτι πού οὔτε στό ὄνειρό τους δέν βλέπουν.

 

Ἡ ἐκμετάλλευση, ὀργάνων σώματος καί ἡ σεξουαλική, εἶναι ἕνα ἀπό τά ἄσχημα ἀνήθικα σημεῖα τῶν ἀνεπτυγμένων λαῶν στούς παραδείσους τῶν χωρῶν ὅπου ζοῦν στή μιζέρια καί στή φτώχεια.

Ἡ προσφυγιά καί ὁ ἐξαναγκασμός νά φύγουν ἀπό τίς πατρίδες τους γιά νά πλουτίσουν κάποιοι εἶναι κάτι πού τό βλέπουμε ὅταν ὁμιλοῦμε γιά ἀσυνόδευτα παιδιά.

Τέλος, ὁ πόλεμος εἶναι ἡ τελευταῖα καί ἡ μεγαλύτερη μάστιγα πού τραυματίζει, πληγώνει καί σκοτώνει τίς ἀθῶες ψυχούλες αὐτῶν πού ἦλθαν στόν κόσμο καί δέν γεύτηκαν τίποτε καλό ἀπό τόν κόσμο πού τούς προσφέρουμε.

Στόν τόπο ὅπου γεννήθηκε ὁ Χριστός σήμερα δέν ἐκπέμπεται μήνυμα χαρᾶς καί εἰρήνης γιά τά παιδιά ἀλλά ἠχοῦν οἱ σειρῆνες τοῦ πολέμου καί οἱ ρουκέτες θερίζουν κυριολεκτικά καί μεγάλους, κυρίως ὅμως τά μικρά παιδιά.

Οἱ γιορτές τῶν Χριστουγέννων καί τοῦ νέου ἔτους τῆς Πρωτοχρονιάς εἶναι οἱ γιορτές γιά τά μικρά παιδιά. Εἶναι οἱ γιορτές τῶν παιδιῶν. Αὐτῶν γιά τά ὁποῖα ὁ Χριστός ἦλθε στόν κόσμο καί ἔγινε παιδί. Εἶναι γιορτές χαρᾶς, ξεκούρασης, παιχνιδιοῦ, δώρων.

Σκεφτήκαμε ὅμως τί κόσμο φτιάξαμε; Μά τί κακότεχνος σκληρός κόσμος εἶναι αὐτός; Τί καρικατούρα; Σκεφτήκαμε πόσα λάθη κάναμε καί τί κόσμο ἐμεῖς οἱ μεγάλοι παραδίδουμε στίς νέες γενιές; Ποῦ εἶναι ἄραγε τά ἀγαθά μας ἔργα; Ποῦ εἶναι ἡ δικαιοσύνη μας, ἡ ἑνότητά μας, ὅταν ὁ ἕνας τρώει τίς σάρκες τοῦ ἄλλου; Τίποτα δέν ὠφελεῖ, τίποτα δέν οἰκοδομεῖ ἕνα καλύτερο αὔριο. Οὔτε οἱ ὑπολογιστές, οὔτε τό διαδίκτυο πού διαρκῶς μᾶς ἐγκλωβίζει στά δίκτυά του, οὔτε ἡ τεχνολογία, οὔτε τίποτα ἄν δέν γίνουμε ἄνθρωποι καί ὄχι ἀπάνθρωποι. Ἄν δέν εἴμαστε δίκαιοι, καί ὄχι ἄδικοι. Ἄν δέν γίνουμε εἰρηνικοί μέσα μας καί γύρω μας καί ὄχι πολεμοχαρεῖς. Ἄν δέ γίνουμε φιλό-χριστοι καί ὄχι φιλοχρήματοι.

Ἀδελφοί, ἄς σκύψουμε τό κεφάλι καί ἄς ποῦμε μιά συγγνώμη. Ἄς ἀγκαλιάσουμε τά παιδιά τοῦ κόσμου καί μέ ἀγάπη ἄς τούς δώσουμε ἕνα γλυκό φιλί ἀγάπης καί χρηστότητος. Αὐτό θά εἶναι ἡ ἀρχή γιά μιά καινούργια ζωή γιά τά δικά μας παιδιά καί τά ἐγγόνια μας καί γιά τά παιδιά ὅλου τοῦ κόσμου.

Μέ πολλές εὐχές καί ἀγάπη γιά μιά νέα χρονιά εἰρηνική καί εὐλογημένη γιά ὅλους προπάντων ὅμως γιά τά παιδιά μας,