Δήμος Σερρών : Ούτε καν «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι …»

 

 

Γράφει ο Αθανάσιος Μποικος

Ούτε καν «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι …»

(μικρή αναφορά με αφορμή την ορκωμοσία της νέας

δημοτικής αρχής – αίθουσα ΔΗΠΕΘΕ Σερρών, 27/12)

Με την από παλιά δοκιμασμένη μειλίχια -πλην όμως επακριβώς ζυγισμένη και κοστολογημένη - επίδειξη πυγμής φαναριώτικου κυβερνητισμού ο Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης, κος Θεολόγος, όρκισε και έριξε τροχιοδεικτική βολή για την ακολουθητέα κατεύθυνση από τη νέα Δήμαρχο Σερρών, κα Βαρβάρα Μητλιάγκα.

Δεν είναι τόσο πως κατά την ορκωμοσία τής υπαγόρευσε το «ορκίζομαι να είμαι πιστός …», λες και απευθυνόταν σε άνδρα. Ευτυχώς που η δήμαρχος διόρθωσε και είπε «ορκίζομαι να είμαι πιστή …».

Αυτό ήταν το λιγότερο και περνά στα ψιλά γράμματα, συγκρινόμενο με ό,τι επακολούθησε.

Στο διακηρυγμένο εκ μέρους της κας Μητλιάγκα στόχο να εργαστεί για τη βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη –στόχο, ούτως ή άλλως, ομιχλώδη και ορθάνοιχτο σε παντοειδείς ερμηνείες και παρερμηνείες- ο δεσπότης «απάντησε» ευχόμενος στη νέα δήμαρχο "να αναδειχτεί όχι μια απλή διαχειρίστρια των πραγμάτων της καθημερινότητος", αλλά να έχει και δημιουργικό "όραμα".

Συμφωνώ και συνυπογράφω το αίτημα/προτροπή για διαμόρφωση οράματος. Μόνο αυτό, ένα όραμα, συγκινεί και κινεί τους ανθρώπους (προς την όποια κατεύθυνση) απέναντι στον ξέπνοο και κατά βούληση εκλαμβανόμενο στόχο της «βελτίωσης της καθημερινότητα.» Πλην όμως είναι απολύτως απαραίτητο, όρος εκ των ων ουκ άνευ, να προσδιορίσει η κάθε «εμπλεκόμενη πλευρά» το ακριβές περιεχόμενο του οράματός «της». Και ο κος Θεολόγος κάθε άλλο παρά να κατηγορηθεί είναι δυνατό ότι δεν προσδιόρισε και αποσαφήνισε το δικό του όραμα.

Πάρε, κα Δήμαρχε, και την εικόνα της Παναγίας της «πονολύτριας», για τα δύσκολα και τα ζόρια της τοπικής αυτοδιοίκησης. Στον καιρό της γενικευμένης απο-πολιτικοποίησης του δημόσιου βίου, της απενεργοποίησης του πολίτη και της απόσυρσής του στις ιδιωτικές «του» υποθέσεις, η Εκκλησία είναι το μόνο σταθερό σημείο αναφοράς και αποκούμπι σας.

Το βήμα, λοιπόν, στη νέα Δήμαρχο και στους συνεργάτες/ιδές της• ειδικά στις δεύτερες, που, σύμφωνα με τον κο Θεολόγο οφείλουν να είναι «πιστοί [και όχι πιστΕΣ] στην πατρίδα» και στον όρκο που έδωσαν ενώπιον θεού και ανθρώπων.

Καλό και χρήσιμο θα ήταν να αναρωτηθούν όλες αυτές οι κυρίες, που με πλατιά λαμπερά χαμόγελα χαίρονταν και γιόρταζαν για την «πρώτη γυναίκα δήμαρχο» των Σερρών -ασπάσθηκαν μάλιστα κάποιες την χείρα του δέσποτα ή έτσι μου φάνηκε- τι σηματοδοτεί αυτή η ταπεινή μαγκιά του πρώτου και ισόβιου «πολίτη» της τοπικής εκκλησίας.

Δεν πρόκειται, ασφαλώς, μόνο για «τήρηση του πρωτοκόλλου». Εξάλλου, κάθε τήρηση πρωτοκόλλου μάς παραπέμπει σε πράγματα και καταστάσεις πολύ μεγαλύτερες από απλές εθιμοτυπικές πράξεις και διατυπώσεις.

Τον κο Θεολόγο, εγώ, σαν προσευχόμενος άπιστος, τον βρήκα παρασάγγας απέχοντα από το ευαγγελικό «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ» -στοχευμένα και σκοπίμως βέβαια απέχοντα• όχι συμπτωματικά και κατά το συμβεβηκός- αλλά σταθερό και αμετακίνητο συνδρομητή του βυζαντινο-οθωμανικού δόγματος «ποιος κάνει κουμάντο εδώ πέρα».

Αυτά είναι οράματα να γαλουχηθούν με υψηλοφροσύνη και να μετα-λάβουν παιδεία τα ενδεή πολιτικά πρόσωπα του τόπου μας. Και ήταν σχεδόν όλα μαζεμένα, συνεσταλμένα σαν μαθητούδια, στην τελετή φορώντας τα καλά τους!

Γκρίζοι άνθρωποι σε γκρίζο φόντο

παρά την πολυχρωμίαν των ενδυμάτων

και τη φαντασμαγορία των εκδηλώσεων

...........

Η "πειραγμένη" ψηφιακά φωτογραφία εκλάπη -πριν το πείραγμά της- από δημοσίευμα του olanea.gr