Οι Αμερικανοί, γητευτές κάθε αλήθειας που σεργιανίζει σε εκλογικές αναμετρήσεις, κάθε φορά που η διαδρομή προς τις κάλπες τέμνεται με το ηχόχρωμα της συναισθηματικής συνείδησης μιας κοινωνίας, το έχουν περιγράψει εύγλωττα και… αμετάφραστα. Tipping point… Το σημείο καμπής, μια άγαρμπη και βαθιά ρωγμή στη μακάρια και ανέμελη διαδρομή του χρόνου, που λειτουργεί με την ταυτόχρονη δυναμική του τέλους και της αρχής.
Η ανείπωτη, εθνική τραγωδία των Τεμπών, έχει ήδη προσλάβει το ταυτοτικό αποτύπωμα του σημείου καμπής για την ελληνική κοινωνία. Η αχρείαστη αλλά ανθεκτική μουτζούρα στον τοίχο της εθνικής, συλλογικής, κοινωνικής και αναπόφευκτα ατομικής αξιοπρέπειας.
Οι συνέπειες του υποσυνείδητου, αφυπνιστικού σοκ στο αποτέλεσμα της εκλογικής αναμέτρησης, έχουν πιθανότατα μικρότερη αξία από τη μεγάλη εικόνα. Τη συνειδητοποίηση της ανατροφοδοτούμενης παρακμής στην οποία έχει εγκλωβιστεί το έθνος τα τελευταία 14 χρόνια, μετά τις μοιραίες εκλογές του 2009, την επέλαση του μίσους και του διχασμού που επέβαλαν τα άκρα και οι ακρότητες που τα συνοδεύουν, της τραγικής υποβάθμισης της ποιότητας και των ικανοτήτων του πολιτικού προσωπικού που έχει δικαίωμα υπογραφής για τη ζωή μας, τη σταδιακή μετατροπή της χώρας που μνημονεύεται από την Ιστορία ως μαιευτήριο Δημοκρατίας, σε ιδρυματοποιημένη καρικατούρα χώρας η οποία αδυνατεί να ανακτήσει την εθνική ανεξαρτησία που απώλεσε την εποχή της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων.
Η οδυνηρή συνειδητοποίηση αυτής της μεγάλης εικόνας, θα μπορούσε ενδεχομένως να μας ωθήσει στην καθυστερημένη υλοποίηση της διαρκούς προτροπής του Οδυσσέα Ελύτη. Να κάνουμε ένα άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά. Μια φθορά που μας πρόλαβε και μας κρατά καθηλωμένους.
Μια Νέα Μεταπολίτευση λοιπόν. Για να γυρίσουμε σελίδα από χώρα σε μόνιμη παρακμή, που είμαστε σήμερα. Αν το ξεχάσουμε (και πάλι) θα μας το θυμίζουν αενάως οι ήχοι από τις αναπάντητες κλήσεις στα κινητά των παιδιών που χάθηκαν στα Τέμπη. Και κάθε θάνατος νέου παιδιού ισοδυναμεί με περισσότερους. Των παιδιών που δεν πρόλαβαν να γεννήσουν και των γονέων που έμειναν πίσω…
Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 4 Μαρτίου 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.