Σέρρες : Αγγελία - Φέρελπις πολιτικός αναζητά πολιτική στέγη

 

 

 

Κείμενο : Κώστας Πασχάλης 

ΑΓΓΕΛΙΑ

(Το κείμενο που ακολουθεί διατίθεται προς υποβοήθηση υποψηφίων πολιτευτών, που έχουν την ευγενή φιλοδοξία να προσφέρουν στο δημόσιο βίο της χώρας. Επαφίεται σ’ αυτούς να προσθέσουν ή να αφαιρέσουν επιμέρους στοιχεία που αφορούν στις επιλογές τους)

Φέρελπις πολιτικός αναζητά πολιτική στέγη

Ο κάτωθι υπογεγραμμένος, γνωστός στην τοπική κοινωνία για την ανιδιοτελή προσφορά του στα κοινά, καταξιωμένος οικογενειάρχης, τίμιος, εργατικός, δραστήριος και ευπαρουσίαστος (σημαντικό και αυτό), εν’ όψει των επερχόμενων εκλογικών διαδικασιών (κυρίως των αυτοδιοικητικών) θέτω εαυτόν στην υπηρεσία οποιουδήποτε αξιόπιστου και επαρκώς φιλόδοξου πολιτικού παράγοντα κρίνει πως μπορεί να με αξιοποιήσει προς όφελος των πολιτών.

Ο μοναδικός όρος που βάζω είναι οι προτάσεις που θα κατατεθούν να προέρχονται από συλλογικότητες, παρατάξεις ή και κομματικούς φορείς που διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία στον πολιτικό στίβο και όχι από θνησιγενή σχήματα με άδηλο παρόν και μέλλον. Η στράτευσή μου και αυτό πρέπει να το τονίσω, γίνεται αποκλειστικά και μόνον με την προοπτική της νίκης. Η άλλη προοπτική, αυτή δηλαδή της βέβαιης ήττας, συνεπαίρνει μόνον τους παραιτημένους και τους φεγγαροχτυπημένους.

Να διευκρινίσω ακόμη πως δεν τίθεται από μέρους μου θέμα πολιτικής ταυτότητας. Σύνθημα μου, ανεξαρτήτως του χώρου στον οποίο και θα ταχθώ, είναι: «δεν ανήκω πουθενά, κοιτώ μπροστά». Τα πολιτικά πρόσημα, κυρίως στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, έχουν από καιρό μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Σήμερα η γλώσσα ενός φιλόδοξου πολιτικού πρέπει να είναι λεία, στρόγγυλη, απλή και συγκαταβατική, στοιχεία στα οποία με άνεση ανταποκρίνεται ο υπογράφων. Καλά τα προγράμματα και οι διακηρύξεις, αλλά ακόμη καλύτερες και αποδοτικότερες οι σωστές κοινωνικές συναναστροφές.

Πιθανώς να υπάρξουν κάποιοι, συνήθεις ύποπτοι, που θα με κακολογήσουν για τις παραπάνω απόψεις μου, όμως αυτοί, ούτως ή άλλως, από καιρό έχουν απαξιωθεί, ως μίζεροι και δογματικοί. Το μέλλον της πολιτικής διαχείρισης βρίσκεται στην επίδειξη λεπτών και ισορροπημένων χειρισμών, εκλεπτυσμένων και δεκτικών συμπεριφορών.

Όσο για το ενδεχόμενο, κάποιοι άλλοι (εν δυνάμει πολιτικοί αντίπαλοι) να μιλήσουν για «τέλος πολιτικού χρόνου», προφασιζόμενοι ηλικιακά όρια, θα απαντήσω λέγοντάς τους πως οι άξιοι πολιτικοί ανήκουν στην «ευγενή τάξη» των ιατρών, των ιερέων και των καλλιτεχνών που έχουν ορίσει να «φυλάγουν Θερμοπύλες» μέχρι τέλους.

Ολοκληρώνοντας να δηλώσω, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, πως δέχομαι μόνον σοβαρές προτάσεις και παρακαλώ να κατατεθούν το γρηγορότερο, καθώς δεν πρέπει να χάνεται πολύτιμος χρόνος όταν πρόκειται για κοινωνική προσφορά.