Μπροστά σε ένα απίθανο περιστατικό βρέθηκα το πρωί της Δευτέρας(25/07/22) σε κεντρικό δρόμο της πόλης των Σερρών. Ένα περιστατικό, το οποίο με προβλημάτισε αλλά και συνάμα μου άφησε και μία νότα ελπίδας ότι η νέα γενιά αλλά και η επόμενη είναι και θα είναι μακράν καλύτερες από αυτήν που έρχεται από το παρελθόν.
Πιο συγκεκριμένα, όντας ακινητοποιημένος με το όχημα μου στο κόκκινο του φωτεινού σηματοδότη στη συμβολή των οδών Βενιζέλου με 8ης Μαΐου, παρατηρώ μία μητέρα να κρατά από τα χέρια τα δύο παιδιά της και να αποφασίζει μαζί με αυτά να διασχίσει το οδόστρωμα την πιο ακατάλληλη και την πιο επικίνδυνη στιγμή.
Στο μεταξύ, το φανάρι έχει αλλάξει, έχει γίνει πράσινο για τους οδηγούς και εύλογα κόκκινο(σσ Σταμάτης) για τους πεζούς. Η γυναίκα δεν πτοείται, δείχνει αμετακίνητη. Θέλει να περάσει απέναντι παρά το γεγονός ότι τα πρώτα αυτοκίνητα ξεκίνησαν να περνούν κανονικά και με πράσινο την πολυσύχναστη αυτή διασταύρωση.
Τότε, αναλαμβάνουν δράση τα δύο παιδιά της, τα οποία, όπως πρόσεξα, εκτιμώ ότι ηλικιακά βρίσκονται περίπου στη μέση των τάξεων του δημοτικού σχολείου. «Μαμά όχι, δεν περνάμε τώρα. Μαμά, είναι Σταμάτης, δεν το βλέπεις; Ας περιμένουμε λίγο, δεν πειράζει μαμά», ακούω τα δύο αγόρια να φωνάζουν στη μητέρα τους με μία φωνή κι όλο αποφασιστικότητα και γνώση.
Η μητέρα υπάκουσε, συνετίστηκε και όλοι μαζί περίμεναν να έρθει η σειρά τους για να περάσουν με ασφάλεια το δρόμο.
Δεν είμαι σε θέση να ξέρω ούτε σε ποιο σχολείο φοιτούν τα εν λόγω δύο παιδιά ούτε την ταυτότητα της δασκάλας τους. Ξέρω, όμως, ότι εκεί στο σχολείο τους έχει γίνει καλή δουλειά και το μήνυμα της σωστής οδικής συμπεριφοράς και παιδείας εντυπώθηκε για τα καλά στη σκέψη των δύο αγοριών.
Κείμενο : Ιορδάνης Ξανθόπουλος (Φιλόλογος – Δημοσ/φος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.