Η Δικτατορία της αριστοκρατίας του πνεύματος

Κοντός. Μήπως τον πούμε νάνο, έναν άνδρα με ύψος 1 μ. 53. Κοντός κι άσχημος. Το ένα μάτι του γυάλινο. Τίποτα το ερωτικό, το ελκυστικό επάνω του. Κι όμως, ο Ζαν Πωλ Σατρ αγαπήθηκε, υμνήθηκε, επηρέασε μια γενιά. Γιατί; Ήταν ταλαντούχος. Με τη μια έβρισκε προσκυνητές και οπαδούς σ’ αυτά που έλεγε, που έγραφε.

Μπροστά στη δύναμη του ταλέντου δεν υπάρχει κάτι άλλο να το ανταγωνιστεί. Καμιά προπαγάνδα, όσο οργανωμένη και μελετημένη να ‘ναι αντέχει περισσότερο από κάποιες μέρες, αν δεν την ευλογάνε οι χαρισματικοί. Ο Ζαν Πωλ Σατρ είναι ο διανοούμενος- παλιάνθρωπος σε χαρακτήρα, άσχετο αυτό -  που τον έχει ανάγκη το νέο. Ο κομουνισμός, ο μαοϊσμός, το κίνημα κατά της αποικιοκρατίας, γενικά ό,τι νοείται αριστερά.

Κολοσσός στο πνεύμα ο φιλόσοφος Ζαν Πωλ Σατρ. Αυτή είναι η αληθινή δικτατορία της πνευματικής ελίτ. Δεν στέκει διάλογος ανάμεσα στον διάσημο γίγαντα της αριστερής σκέψης, τον ογκόλιθο του στοχασμού, και τον ανώνυμο θαυμαστή του, εκείνος ο οποίος έχει προδιάθεση να τον ακολουθήσει.

Ο Σατρ γεννήθηκε Ιούνιο του 1905 και πέθανε από πνευμονικό οίδημα το 1980, σα σήμερα 15 Απριλίου. Αρνήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας του 1964. Αυτός μεσολάβησε για να δημοσιευθεί στην εφημερίδα Liberation, της οποίας ήταν συνιδρυτής, η πρώτη προκήρυξη της 17 Νοέμβρη, αμέσως μετά το πρώτο της τρομοκρατικό κτύπημα, Δεκέμβριος 1975, τη δολοφονία του σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, του Αμερικανού πράκτορα Ρίτσαρντ Ουέλς

Στη φώτο, ο Ζαν Πωλ Σατρ με την αιώνια ερωμένη του φιλόσοφο Σιμόν ντε Μπωβουάρ, όταν είχαν επισκεφθεί στην Κούβα τον Τσε Γκεβάρα, συναγωνιστή του Φιντέλ Κάστρο στην επανάστασης της Κούβας.

 

 https://apodytiriakias.gr