Αυτοκινητοδρόμιο Σερρών : Χαμένες ευκαιρίες

Πριν λίγες μέρες, όπως παρακολουθούσα το δελτίο  ειδήσεων ξαφνιάστηκα, και ζήλεψα μην πω. 

Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος με επιτελείο εμπειρογνωμόνων επισκεπτόταν και κατά κάποιο τρόπο εγκαινίαζε το πολυπόθητο, στην χώρα μας, τεχνολογικό πάρκο  στην ΑΘΗΝΑ. Και μάλιστα σε εγκαταλειμμένες εγκαταστάσεις του πάλαι ποτέ ΟΣΕ. Αυτόματα γενόμενοι συνειρμοί μου γύρισαν τον χρόνο πίσω , όταν ίδρυα στο Αυτοκινητοδρόμιο Σερρών το ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ & ΤΕΧΝΗΣ ΠΑΡΚΟ (2016/17).

Τεράστιες  δυνατότητες, φαινόταν τότε στον ορίζοντα, να αποκτά   και μάλιστα  στο  μικρό χρονικό διάστημα της ζωής του. Χωρίς ποτέ να απαιτήσω  ούτε μια δραχμή. Περιελάμβανε ήδη τον πλούτο ιδεών να ξεκινά από παιδιά δημοτικού, να οδηγούμαστε στα Λύκεια , στα Πανεπιστήμια και σε κέντρα ερευνών της Ιταλίας. Και αυτά σαν αρχή. Ζητήσαμε και μας δόθηκε η πλέον άχρηστη (σχεδόν διάδρομος) αίθουσα του Αυτ/μίου. ANY WAY ( έκφραση αραμπατζημαχαλιώτικη) είπαμε. Γρήγορα περάσαμε και στο στάδιο της διδασκαλίας περί κυκλοφοριακής  αγωγής  με ομιλίες μου σε τάξεις  σχολείων μέσης εκπαιδεύσεως. Υποχρέωση που άλλωστε ( πέραν των μεροκάματων)  είχε το Αυτοκινητοδρόμιο προς μια κοινωνία η οποία το πίστεψε και το χρηματοδότησε. Και βέβαια προδόθηκε. Όλα τα παραπάνω συνέβαιναν  κατά την διάρκεια  του "τενεκεδένιου αιώνος" της διοίκησης  υπό των κυρίων κυρίων  Παπαβασιλείου (προέδρου) - Ζίχναλη (Δ/ντα Συμβούλου).

Ήμουν, και είμαι της άποψης, ότι πρέπει  να δίνουμε ευκαιρίες  στα παιδιά να αναπτύξουν τις ιδέες τους εφόσον πρώτα ως κοινωνία τα προστατέψουμε, και ζήσουν. Και οι ομιλίες μου περί της αγωγής των και της χρηστής χρήσης των μέσων (αυ/το-μοτ/κλετα) αυτό είχαν ως σκοπό. Εάν και ένα μόνο  νέο παιδί κατάφερα να σώσω και στη συνέχεια να αξιολογηθούν και εκτιμηθούν  οι ιδέες του,  νομίζω ότι η πολύχρονη εμπλοκή μου στον χώρο της αυτοκίνησης δεν πήγε στον βρόντο.  Πολύ γρήγορα όμως, αδιευκρίνιστα,  και χωρίς ουδεμία ενημέρωση, μας έκλεισαν την πόρτα και μας πέταξαν έξω. Και να που η πόλις μας,  για μια φορά ακόμη,  έχανε την ευκαιρία να αποκτήσει Τεχνολογικό Πάρκο που μετά την υποστήριξη που έτυχε (μοναδική) του υπουργείου ΜΑΚ/ΘΡΑΚ, εποχής Μαρίας Κόλλια, ίσως βλέπαμε και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, κάποτε, να συμπαρίσταται σε κάτι σχεδόν έτοιμο στον φυσικό του χώρο και με  ιστορικό καταγραμμένο.

Οφείλεται  η χαμένη ευκαιρία κυρίως  στους δυο πάρα πάνω κυρίους κυρίους  (Παπαβασιλείου / Ζίχναλη) και σε όσους τους όρισαν στις θέσεις. Και επί τέλους  ας τα βγάλουν πέρα με την συνείδησή τους, αφού έτσι και αλλιώς το ελαστικόν της κρίσεως  των ψηφοφόρων, τους επιτρέπουν ακόμη να μας κουνούν το δάκτυλο από εδράνου Δ.Συμβουλίου. Πόσο άξιοι της τύχης μας.                                 

Τασος   Χανλιογλου.