Tο μαύρο φθινόπωρο

Δεν προλαβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ να ενσωματώσει καν τις
εξελίξεις που τον αφορούν στο δικαστικό μέτωπο. Είναι τέτοια η ταχύτητα με την οποία προκύπτουν, που η Κουμουνδούρου εμφανίζεται συνεχώς να τρέχει πίσω από τα γεγονότα, αδύναμη σε κάθε περίπτωση να διαμορφώσει υπέρ της συσχετισμούς.
Του Χρήστου Υφαντή


Τελευταίο «απόκτημα» η ολοκλήρωση της διαδικασίας εκλογής των μελών του Δικαστικού Συμβουλίου που θα διαχειριστεί δικαστικά την υπόθεση «Παπαγγελόπουλος και σία – Παραδικαστικό κύκλωμα». Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις η σύνθεση του Δικαστικού Συμβουλίου (Εισαγγελέας και έδρα) είναι γνωστή, δημοσιοποιημένη, άρα έτοιμη να ξεκινήσει «με το λυκαυγές του Σεπτεμβρίου» τις εργασίες διερεύνησης της πολύκροτης υπόθεσης.
Τα δεδομένα, όπως διαμορφώθηκαν στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής είναι λίγο ως πολύ γνωστά. Στην ικανότητα του Δικαστικού Συμβουλίου να προχωρήσει ακόμη περισσότερο τη διερεύνηση των κατηγοριών και να προσθέσει (πιθανόν) νέους κατηγορούμενους θα κριθεί η θεσμικά επαρκής ολοκλήρωση της και η παραπομπή σε δίκη όσων κριθεί ότι πρέπει να κατηγορηθούν τελικώς.


Πολιτικά, η υπόθεση «Παπαγγελόπουλος» με τις παραφυάδες της θεωρείται (και είναι) η απαρχή μιας ολόκληρης περιόδου, στην οποία η αστική δημοκρατία θα διεκδικήσει, μέσω της ανεξάρτητης δικαιοσύνης, τη θεσμική ικανοποίηση της από όλους εκείνους που επιχείρησαν να επιβάλλουν το προτιμώμενο καθεστώς με την εργαλειοποίηση των θεσμών.
Συνιστούν «εσχάτη προδοσία»  οι ενέργειες της ομάδας «Παπαγγελόπουλου – δικαστών – δημοσιογράφων;» Μετείχε σε αυτές, με ενεργή συμμετοχή η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας; Έως που μπορούν να απλωθούν οι ποινικές ευθύνες ( οι πολιτικές είναι δεδομένες) για τις ενέργειες που είχαν στόχο να αποσταθεροποιήσουν το πολίτευμα;

Ανεξαρτήτως των απαντήσεων που θα δοθούν από την αρμόδια δικαστική σύνθεση στα παραπάνω ερωτήματα, θεωρείται βέβαιο, πως από την έναρξη των διαδικασιών του Δικαστικού Συμβουλίου θα διαφανεί η διάθεση μέρους των εμπλεκομένων στην υπόθεση να διευρυνθεί στον υπέρτατο βαθμό το κατηγορητήριο και να περιλάβει τουλάχιστον τους κ.κ. Τζανακόπουλο και Τσίπρα, αν όχι και τον κ. Κοντονή.
Αντώνης Σαμαράς, Ευάγγελος Βενιζέλος, Άδωνης Γεωργιάδης και Ανδρέας Λοβέρδος είναι στην εκκίνηση, έχουν πάρει την pollposition με στόχο να φέρουν τον Τσίπρα στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου « να βλέπει απέναντι του τα γουνάκια και να τρέμει», όπως λένε. Κι αν για τον κ. Βενιζέλο δεν προκύπτει η παραμικρή ανάγκη κομματικής του νομιμοποίησης για τη στάση του (ακόμη και αν άνηκε σε κόμμα δεν θα την είχε ανάγκη) και στον Ανδρέα Λοβέρδο «έχει δοθεί το ελεύθερο να το πάει μέχρι τέλους», για τον Αντώνη Σαμαρά και για τον Άδωνη Γεωργιάδη η κατάσταση είναι ελαφρώς πιο σύνθετη.

Ο πρώην πρωθυπουργός εξακολουθεί, δύο και κάτι ψιλά, χρόνια μετά από εκείνη την αποφράδα νύχτα στη Βουλή με τις δέκα κάλπες να πνέει μένεα κατά του Αλέξη Τσίπρα όχι τόσο για όσα ο ίδιος αντιμετώπισε (οι κατηγορίες ήταν έτσι ή αλλιώς αστείες και αστήρικτες) όσο για τα όσα υπέφεραν οι δικοί του άνθρωποι ( η γυναίκα του και ο αδερφός του) και οι συνεργάτες του ( κυρίως ο Παπασταύρου).
Επιμένει σε όλους τους τόνους ότι η ιστορία στήθηκε κεντρικά από το Μαξίμου με την εργαλειοποίηση δυο – τριών ψευτομαρτύρων και μερικών ανύπαρκτων δήθεν στοιχείων ( τον έχει στοιχειώσει η τροχήλατη βαλίτσα) «για να ανατρέψουν το πολίτευμα, μέσω της εγκαθίδρυσης τους ως καθεστώς στις πλάτες των διωκόμενων πολιτικών του αντιπάλων» και δεν πρόκειται να σταματήσει «για το χατίρι κανενός στον κόσμο να ζητάει την κεφαλή του Τσίπρα ( αν είναι ένοχος) επί πίνακι».

Αποκρούει παντελώς κάθε πιθανότητα «να το ξανασκεφτεί και να λειτουργήσει πολιτικά» επικαλούμενος την «υστεροφημία του, η οποία είναι το μόνο που του απόμεινε, καθώς δεν προσδοκά πολιτικά σε κάτι άλλο».
Συζητάει καθημερινά, σχεδόν τις εξελίξεις της υπόθεσης, συγκεντρώνει ακόμη στοιχεία, συνομιλεί με γνώστες της ιστορίας και ετοιμάζεται για μια σύγκρουση εφ’ όλης της ύλης. «Θα τους τελειώσω» είναι η μόνιμη επωδός του ( συχνά χρησιμοποιεί και πιο αργκό εκφράσεις) και στην επιλογή του αυτή δεν πρόκειται να ακούσει τίποτε και κανένα. Ούτε καν τον διεθνή παράγοντα, αν αποφασίσει να εμπλακεί για να ηρεμήσουν τα πνεύματα και να αποτραπεί ένας διχασμός στην ελληνική κοινωνία.
Ο Άδωνης Γεωργιάδης βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με τον πρώην πρωθυπουργό και μέντορά του.

Εκτιμάει, πως η υπόθεση είναι μια χρυσή ευκαιρία «για να ξεκαθαρίσει ήρα απ’ το στάρι» και να κυριαρχήσει πολιτικά η αστική δημοκρατία δυτικού τύπου απέναντι στους «κατσαπλιάδες της αριστεράς», επιθυμεί να προκύψει από τη διαδικασία μια κορυφαία ιδεολογική σύγκρουση δύο κόσμων εντελώς διαφορετικών και δηλώνει έτοιμος να ηγηθεί αυτής της ιδεολογικής κόντρας που την θεωρεί απολύτως απαραίτητη και ετοιμάζεται να εγγράψει υποθήκες στον κομματικό του χώρο ενόψει μελλοντικών εξελίξεων «υπέρ της δημοκρατίας και της διάκρισης των εξουσιών».
Ο κ Γεωργιάδης διαθέτει υπέρ του μια σχετική ελευθερία κινήσεων που ξεπερνάει κατά πολύ αυτή του μέσου βουλευτή, προβάλλει το επιχείρημα ότι υπερασπίζεται τον εαυτό του άρα έχει αυξημένη ευαισθησία για την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης και δεν επιτρέπει ούτε στον Κυριάκο Μητσοτάκη να αμφισβητήσει τη διάθεση του να κυνηγήσει «τη συμμορία Τσίπρα - Τζανακόπουλου – Παπαγγελόπουλου μέχρι να πατήσουν μαύρο χιόνι».
 Τι κάνει ο Αλέξης Τσίπρας απέναντι σε όλε αυτές τις εξελίξεις και στα όσα προμηνύονται να συμβούν; Προσεύχεται …



 https://www.lykavitos.gr