Από το όνομα και μόνο τρομάζεις. Τον λένε Βόλφγκανγκ.Ανατριχιαστικό. Δέκα γράμματα και τα επτά σύμφωνα. Σε παραπέμπει κατ΄ ευθείαν στις αρχαίες γερμανικές φυλές που τρώγανε ωμό το κρέας, μαζί με τις τρίχες και πολεμούσαν αλυσοδεμένοι για να μην την κοπανήσει κανείς.
Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο αντιπαθής. Ο κακός. Για οκτώ χρόνια υπουργός οικονομικών της ισχυρώτερης ευρωπαϊκής χώρας, της Γερμανίας, σήμερα πρόεδρος της Βουλής. Του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος και έκανε μια τοποθέτηση χριστιανική και δημοκρατική. «Δεν είναι απόλυτα ορθός ο ισχυρισμός ότι όλα υποχωρούν μπροστά στην προστασία της ζωής». Τι είπε ο άνθρωπος;
Ε, όχι να μας σαμποτάρει την οικονομία ο κορονοϊός. Ε, όχι το κράτος να σταματάει την επιχειρηματική και εμπορική δραστηριότητα για να μην πεθάνουν κάποιες χιλιάδες άνθρωποι στην πανδημία. Αυτό είπε ο 78χρονος καθηλωμένος σε αναπηρικό καρότσι, μετά από δολοφονική απόπειρα σε βάρος του το 1990.
Τον βρήκαν εύκολο τον Βολφγκανγκ και του τα έχωσαν για τα καλά όλοι οι... ανθρωπιστές. Μια στιγμή. Καλός ο ανθρωπισμός, αλλά υπάρχει και ο ρεαλισμός. Ο οποίος ρεαλισμός εκφράζει ανθρώπους, πραγματικότητα, αντίθετα με τον ανθρωπισμό που παίζει με όνειρα, ελπίδες, ευχές και καλές πράξεις. Μιλάμε πολιτικά, για την κουβέντα του πολιτικού Σόιμπλε, που- για να μη ξενιόμαστε- εκφράζει πολίτες. Αντιλήψεις, θέσεις.
Πολλοί είναι εκείνοι, δεν είναι λίγοι, που ενδιαφέρονται τι θα κονομήσουν από το μαγαζάκι τους ή το εργοστάσιο τους και αδιαφορούν αν κάποιοι συμπολίτες τους βρεθούνε στο νοσοκομείο ή το νεκροταφείο. Κακώς; Δεν το συζητάμε, κακώς ή καλώς, λέμε τι συμβαίνει στον κόσμο της πραγματικότητας. Πως τη βλέπουν τη δουλειά άνθρωποι. Όπως ο Σόιμπλε.
Πως θα είναι σε θέση να εγγυηθεί το κράτος για την καλύτερη δυνατή υγειονομική περίθαλψη σε όλους, όταν σταματήσει να έχει έσοδα; Κι αυτό είπε ο Σόϊμπλε, ο δημοκράτης, με την έννοια ότι εκλέγεται (από το 1972 συνεχώς). Δεν λέει προσωπικές του σκέψεις, αλλά αντιπροσωπεύει πολιτικά και χριστιανικά (χριστιανικό δόγμα και ο λουθηρανισμός του) τον κόσμο στον οποίο ανήκει.
http://www.apodytiriakias.gr
Και ο Χίτλερ πολιτικό λόγο είχε, και εξέφραζε τον κόσμο στον οποίο ανήκε. Τι μ' αυτό? Το βάρος των λεγόμενων τους σε σχέση με αυτό που απορρίπτουν δεν το λογαριάζουμε? Πολλές ώρες στεκόμαστε με δέος μπροστά σε ακραίες ιδέες μόνο και μόνο επειδή δεν τις χωράει ο νους μας. Δεν μπορεί, λέμε, κάτι δεν θα ξέρουμε εμείς οι αδαείς, οι λίγοι, οι μικροί, ενώ αυτός που το λέει,κοτζαμ μορφωμένος, κοτζαμ δυνατός, κοτζαμ ειδικός, σίγουρα ξέρει καλύτερα! Την τύφλα του και την δυσκοιλιότητα του μετά συγχωρήσεως!
ΑπάντησηΔιαγραφή