Θόδωρος Καστρινός : Προσφυγικα οικόπεδα και ¨¨υπερταμείο ¨¨

Τη «μερίδα του λέοντος» της δημοσιότητας των 10.119

ακινήτων που μεταβιβάστηκαν από το ελληνικό δημόσιο στην Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (Ε.Ε.ΣΥ.Π.) ή όπως είναι περισσότερο γνωστό «ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ», το «έκλεψαν» και δικαιολογημένα, τα ακίνητα που αναφέρονται σε εμβληματικά κτίρια μεγάλων πόλεων, σε Μουσεία και Δημόσια Κτίρια που παρουσιάζουν ιδιαίτερο Ιστορικό, Αρχιτεκτονικό και κυρίως Τουριστικό-Εμπορικό ενδιαφέρον.

Από την γενικότερη αυτή διαπίστωση και αντιμετώπιση, δεν ξέφυγαν και τα ακίνητα των Σερρών.

Σημειολογικά, η «αξία» της παλιάς Μητρόπολης, του Διοικητηρίου, του Μουσείου Μπεζεστένι, των Τζαμιών, υπερτερεί αδιαμφισβήτητα αυτών των «ταπεινών» ακινήτων στους συνοικισμούς της πόλης 40 Μάρτυρες, Σφαγεία ή στον Ξηρότοπο (αναφέρομαι συγκεκριμένα σ’ αυτές τις τρεις περιοχές γιατί το ελληνικό Κράτος και οι δημόσιες και δημοτικές Αρχές της πόλης των Σερρών τους φέρθηκαν ανέντιμα και «εκεί που τους χρωστάγανε τους πήραν και το βόδι»).

Έτσι πέρασαν στα «ψιλά» των δημοσιευμάτων και του γενικότερου κοινωνικού ενδιαφέροντος και «καταδικάστηκαν» στην αφάνεια. Πίσω, όμως, από την «ταπεινή» εμπορική αξία τους, τα ακίνητα αυτά κρύβουν τον ανθρώπινο πόνο των μεγάλων ιστορικών στιγμών αυτής της πόλης και αυτής της χώρας.

Γι’ αυτό το ιστορικό κομμάτι θα μιλήσουν, βέβαια, οι επιστημονικά αρμόδιοι.

Σήμερα θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε μια πτυχή ενός προβλήματος που διαρκεί κοντά έναν αιώνα και που ανέδειξε η πρόσφατη εγκληματική, για τα συμφέροντα της χώρας και του λαού της, ενέργεια της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖ-ΑΝΕΛΛ. Αυτή της μεταβίβασης της δημόσιας περιουσίας στο «ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ» (ένα όργανο που το έφτιαξαν και το ελέγχουν απόλυτα οι «σύμμαχοι», ευρωπαίοι δανειστές της Ελλάδας).

Να διευκρινίσω ότι παρόμοιες καταστάσεις ίσως να αντιμετώπισαν κι άλλες περιοχές της χώρας, σε μικρότερη έκταση, όμως, αυτής των Σερρών.     

Μετά την Μικρασιατική καταστροφή και την αναγκαστική ανταλλαγή των πληθυσμών, στους πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην πόλη των Σερρών, τους παραχωρήθηκε ένα οικόπεδο, για να καλύψουν τις στεγαστικές ανάγκες τους, ως παρακολούθημα του γεωργικού κλήρου, των λίγων, δηλαδή, στρεμμάτων αγροτικής γης, για να καλλιεργήσουν και να ταΐσουν την οικογένειά τους.

Μετά την ολοκλήρωση της χαρτογράφησης και της καταγραφής των αγροτεμαχίων, εκδίδονταν τίτλοι κυριότητας για τους δικαιούχους πρόσφυγες (μια διαδικασία που διήρκησε πολλές δεκαετίες και φτάνει μέχρι και τα πρώτα χρόνια του 2000), οι οποίοι μεταγράφονταν στα βιβλία του Υποθηκοφυλακείου Σερρών και έτσι αποκτούσαν και τυπικά την κυριότητα των αγροτικών ακινήτων.

Δεν έγινε όμως το ίδιο και με τα οικόπεδα, τα οποία τους δόθηκαν μεν (στην πλειοψηφία τους στις περιοχές των 40 Μαρτύρων και Σφαγείων), δεν τους παραχωρήθηκαν όμως, ποτέ με τον αντίστοιχο τίτλο κυριότητας  δε.

Και όχι μόνο δεν τους παραχωρήθηκαν με αντίστοιχους τίτλους κυριότητας, αλλά για πολλές δεκαετίες, το επίσημο ελληνικό Κράτος και οι αρμόδιες τοπικές υπηρεσίες του (εκτός της δημιουργίας επιτροπών που λειτούργησαν αποσπασματικά –όσο έφταναν τα κρατικά κονδύλια για την πληρωμή των υπερωριών των υπαλλήλων- και τακτοποίησαν μερικά οικοδομική τετράγωνα στον Συνοικισμό ΟΜΟΝΟΙΑ-ΚΑΛΥΒΙΑ), δεν έκαναν καμιά προσπάθεια να χαρτογραφήσουν και να καταγράψουν τα οικόπεδα, ώστε να δημιουργηθεί ένα υπόβαθρο, για να γνωρίζουν ποιος είναι ο δικαιούχος και τι κατέχει.

Η μοναδική προσπάθεια χαρτογράφησης και καταγραφής των πέριξ της πόλης των Σερρών οικοπέδων και των κατόχων τους, έγινε από τον Τζιμόπουλο, ένα ιδιώτη τοπογράφο, που αποτύπωσε με ακρίβεια τα οικόπεδα και κατέγραψε σε πίνακες τους κατόχους τους. Ολοκληρώνοντας το 1962 το έργο της αποτύπωσης και καταγραφής των πέριξ της πόλης των Σερρών οικοπέδων και κατόχων, παρέδωσε στις τοπικές δημόσιες υπηρεσίες ένα πολύτιμο (στο οποίο ανατρέχει και επικαλείται κάθε αρμόδια, δημόσια και μη, υπηρεσία) πλην όμως, συμβουλευτικό εργαλείο. Το εργαλείο αυτό, που θα μπορούσε να δώσει οριστική λύση στο ιδιοκτησιακό καθεστώς, με την απόδοση τίτλων κυριότητας στα οικόπεδα των προσφύγων, δεν έγινε ποτέ επίσημο έγγραφο των κρατικών και δημοτικών Αρχών.

   

Το επίσημο ελληνικό Κράτος και οι αρμόδιες τοπικές υπηρεσίες του, κατάφεραν μόλις το 2004 να κυρώσουν την Πράξη Εφαρμογής της Πολεοδομικής Μελέτης στην περιοχή των 40 Μαρτύρων και Σφαγείων, η οποία μέχρι και σήμερα τροποποιείται και διορθώνεται. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η πλειοψηφία των οικοπέδων (εκτός εκείνων των περιπτώσεων που στην διάρκεια των δεκαετιών κατέφευγαν στα ελληνικά δικαστήρια και αναγνώρισαν την κυριότητα τους στα οικόπεδα) να μεταγραφούν υπέρ του ελληνικού Δημοσίου, αφού στην διαδικασία της κατάρτισης του πίνακα ιδιοκτητών της Πράξης Εφαρμογής της περιοχής 40 Μάρτυρες-Σφαγεία, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης (Γεωργίας, τότε), απαίτησε και κατάφερε να πετύχει να αναρτηθεί ως κύριος όλων των οικοπέδων στα οποία δεν είχε εκδοθεί τίτλος κυριότητας από το ελληνικό δημόσιο ή οι κάτοχοί τους δεν είχαν προσφύγει στην ελληνική δικαιοσύνη για να αναγνωριστούν κύριοι, ακόμα και σε εκείνα που υπήρξαν και καταγράφηκαν ως ιδιοκτησίες (αφού κάποιοι είχαν αγοράσει τα οικόπεδα από Τούρκους ιδιοκτήτες πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών).

Τα οικόπεδα αυτά μετά την κύρωση της Πράξης Εφαρμογής, μεταγράφηκαν στο Υποθηκοφυλακείο Σερρών με την ένδειξη «ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΣ» και με την κατάρτιση του Εθνικού Κτηματολογίου καταχωρίσθηκαν στο Κτηματολογικό Γραφείο Σερρών στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου.

Η μεταβίβαση των ακινήτων του ελληνικού δημοσίου δυνάμει των νόμων 4336/2015 (ο νόμος του 3^ου Μνημονίου), 4389/2016 (ο ιδρυτικός νόμος του «ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟΥ» 4549/2018 (κύρωση ανακεφαλαιοποίησης του «Υπερταμείου» και τέλος η απόφαση με αριθμό 86 του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής, με τη οποία μεταβιβάστηκαν τα 10.119 ακίνητα κυριότητας (;) ελληνικού δημοσίου στο «ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ» (το περίφημο ΦΕΚ 2317-19/6/2018 με τις 84 σελίδες ΚΑΕΚ), είχε σαν αποτέλεσμα να μεταβιβαστούν και τα οικόπεδα των προσφύγων (ακόμα κι εκείνων που καταγράφτηκαν στους πίνακες του Τζιμόπουλου, ως ιδιοκτησίες, αφού είχαν αποκτηθεί από τους ιδιοκτήτες τους με νόμιμα μεταγραμμένα συμβόλαια. Δημιούργησαν έτσι στους ιδιοκτήτες των οικοπέδων, πέραν του προβλήματος της ελληνικής κρατικής γραφειοκρατίας με την εκκρεμότητα έκδοσης τίτλου κυριότητας, επιπρόσθετα προβλήματα και με το «ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ» και τους αδίστακτους ξένους εκπροσώπους των δανειστών.

Ήταν τόσο μεγάλη η βιασύνη των υποτελών «υπαλλήλων των δανειστών», αρμόδιων Υπουργών της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖ-ΑΝΕΛΛ να ικανοποιήσουν τα αφεντικά τους, που δεν σκέφτηκαν ότι τα αποτελέσματα των αρχικών κτηματολογικών εγγραφών σε πολλές πόλεις της χώρας, δεν έχουν καταστεί ακόμα οριστικά, ούτε παράγουν αμάχητο τεκμήριο υπέρ των φερόμενων σ’ αυτές ως δικαιούχων, πριν την παρέλευση της νόμιμης προθεσμίας διόρθωσης που ορίζει ο νόμος (στη πόλη των Σερρών η ημερομηνία αυτή είναι στις 29/05/2021).

Αυτό σημαίνει πως μέχρι εκείνη την ημερομηνία, η εγγραφή που εμφανίζει σήμερα το ελληνικό δημόσιο κύριο ενός ακινήτου, αύριο μπορεί να προσβληθεί ή να διορθωθεί και να αλλάξει.

Ποιος θα πάρει την ευθύνη να ζητήσει από τους δανειστές να διαγραφεί από την κατάσταση του«ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟΥ»;

Και θα αποδεχτούν οι δανειστές αυτή την επαναμεταβίβαση;

Καθίσταται πια αναγκαίο, ΧΘΕΣ το αρμόδιο Υπουργείο Οικονομικών και όλα τα συναρμόδια Υπουργεία να καταργήσουν όλους τους νόμους και τις αποφάσεις που αφορούν στην ίδρυση και λειτουργία του «ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟΥ»

Σε κάθε περίπτωση οφείλουν ΑΜΕΣΑ να καταθέσουν τροποποίηση του Νόμου για να αναβάλουν την Πράξη Μεταβίβασης των ακινήτων του ελληνικού Δημοσίου στο «ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ», μέχρι την οριστική περαίωση -όπως ορίζει ο νόμος- του Κτηματολογίου, για κάθε περιοχή που ολοκληρώνει την διαδικασία κτηματογράφησης..    

Στο επόμενο κείμενο θα ασχοληθούμε με τον οικισμό του Ξηροτόπου και τα ιδιοκτησιακά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι και κύρια οι Αγρότες-Κτηνοτρόφοι, από την εγκληματική πολιτική του επίσημου ελληνικού Κράτους, την αδιαφορία των δημοτικών Αρχών και τα οποία αναδείχτηκαν με την μεταβίβαση των οικοπέδων στο «Υπερταμείο».

Υ.Γ. Πέρασαν περίπου 4 (τέσσερις) μήνες από την δημοσίευση στο ΦΕΚ της μεταβίβασης των 10.119 (μεταξύ αυτών και 40 από τας Σέρρας) ακινήτων του ελληνικού Δημοσίου στο «ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ».

Πέρασαν περίπου 2 (δύο) μήνες που δημοσιοποιήθηκε και έγινε γνωστό στας Σέρρας. Μεσολάβησαν ερωτήσεις στο δημοτικό συμβούλιο Σερρών και στο περιφερειακό συμβούλιο της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

Έγινε ο «κακός χαμός» με την ακύρωση του Δημοπρατηρίου της Αγροδιατροφικής Σύμπραξης που θα δημιουργούνταν στας Σέρρας.

Κινητοποιήθηκαν σύλλογοι, φορείς Τ.Α., υπάλληλοι υπουργείων κ.α.

Και μόνον της δημοτικής και περιφερειακής Αρχής της πόλης των Σερρών δεν «ιδρώνει το αυτί» τους!

«. μήτε φωνή, μήτε κλάψα, μήτε αναστεναγμός, ήθελε πης ότι είχε παύση η ζωή ..»!

Σαν να μην τους αφορά η μεταβίβαση του κτιρίου που στεγάζονται οι υπηρεσίες τους, του Διοικητηρίου, της Καπναποθήκης, του Μουσείου της πόλης, του Μπεζεστένι, των οθωμανικών μνημείων της πόλης, των Τζαμιών, οι ιδιοκτησίες των Σερραίων κ.ά..

Σαν να μην αποτελούν τα ακίνητα αυτά κομμάτι της Ιστορίας της πόλης των Σερρών! 

Θόδωρος Καστρινός

μέλος της Λαϊκής Ενότητας Σερρών

Σέρρες, Οκτώβρης 2018