Ετοιμάστε βαλίτσες…

Ραγίζει καρδιές το άρθρο του Μανώλη Καψή στο capital.gr. Kι αυτό γιατί πολύ σωστά ο Μανώλης
ετοιμάζει τα πράγματά του για να εγκαταλείχει μια χώρα, ένα κράτος και (κυρίως) έναν λαό μη αναστρέψιμο…Αντε γεια…Και από το άρθρο του Μανώλη διαπιστώνει κανείς ότι ο Μητσοτάκης θα κερδίσει δύσκολα και ακόμη πιο δύσκολα θα πάρει την αυτοδυναμία.
Ιδου τι γράφει ο Μανώλης>Τα καλά νέα πρώτα. Α. Σύντομα (ελπίζω), θα απαλλαγούμε από το τσούρμο της αριστεράς (με ολίγη από ψεκασμένη δεξιά). Όσο τρενάρει την προσφυγή στις κάλπες ο Αλέξης Τσιπρας, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ήττα στις εκλογές. (Αμήν…). Θα ξεκινήσουν τα πρωτοβρόχια και θα κάνουμε τον σταυρό μας, μην μας βρει η στραβή στην βάρδια της Δούρου.
Β. Η χώρα, ύστερα από 8 πολύ δύσκολα χρόνια, επιστρέφει σε μια (σχεδόν) κανονικότητα. Μπορεί να γελάνε και οι πέτρες με την Παπακώστα στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, αλλά κανείς δεν αμφισβητεί ότι μπήκε μια τάξη τέλος πάντων στα δημοσιονομικά. Φυσικά χάρη στα τρισκατάρατα μνημόνια…
Τα κακά νέα τώρα. Α. Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Η χώρα έχει ένα τερατώδες χρέος στο 180% του ΑΕΠ, ανεργία ρεκόρ στο 20%, ασθενική ανάπτυξη, τα επιτόκια δανεισμού είναι στον Θεό, οι φόροι λίγο πιο πάνω… και τους επενδυτές ακόμα τους περιμένουμε. Κερδάμε παντού… Β. Τα μνημόνια τελείωσαν αλλά τα προβλήματα παραμένουν. Η δημόσια διοίκηση παραμένει το ίδιο δυσλειτουργική όσο ήταν και πριν από την κρίση, το ασφαλιστικό σύστημα ακόμα απειλεί τα δημόσια οικονομικά, η Δικαιοσύνη ακολουθεί τους ίδιους προπολεμικούς ρυθμούς στην απονομή του δικαίου και η φοροδιαφυγή οργιάζει. Και δυστυχώς οι κακοί ξένοι που ήταν μια κάποια (τεχνοκρατική) λύση, μας άφησαν χρόνους. Τώρα μπορούμε να κάνουμε (σχεδόν) του κεφαλιού μας.
Οι επόμενοι (προεκλογικοί) μήνες θα είναι κρίσιμοι. Είμαστε ακόμα στο test drive. Και επειδή στην Ελλάδα προεκλογική περίοδος σημαίνει (παραδοσιακά) παροχές έναντι ψήφων, τα σύννεφα πυκνώνουν. Βάλτε στον λογαριασμό και τον νεοαριστερό κυνισμό της κυβέρνησης Τσίπρα, που δεν θα διστάσει να παίξει στα ζαριά την έξοδο στις αγορές, για να μην εξαερωθεί πολιτικά και αρχίστε να ανησυχείτε.
Και κάτι ακόμα: Η εκλογική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη μπορεί να φαίνεται εξασφαλισμένη, αλλά τίποτα δεν εγγυάται ακόμα, μια κανονική και απρόσκοπτη 4ετια. Το 2020 έχουμε προεδρικές εκλογές, ο Προκόπης Παυλόπουλος επιδιώκει την επανεκλογή του με νύχια και με δόντια και θα χρειαστούν 180 ψήφοι. Αλλιώς ξανά εκλογές και με απλή αναλογική. Το χάος με υπογραφή Αλέξης Τσίπρας.

Υπό αυτές τις συνθήκες, μια κυβέρνηση Μητσοτάκη (άνευ απροόπτου), δεν καλείται απλώς να διαχειριστεί το ναρκοθετημένο έδαφος που αφήνει πίσω της η κυβέρνηση Τσίπρα, αλλά μοιάζει περισσότερο με μια δύσκολη άσκηση σοβαρότητας και υπευθυνότητας.

Καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα στην ανάγκη για ένα restart της Ελλάδας και της ελληνικής οικονομίας, την συνέχιση των (πάντα επώδυνων πολιτικά) μεταρρυθμίσεων και την πολιτική επιβίωση. “Σύμμαχος” θα είναι ένα παλαιό κόμμα και ένα γερασμένο (στις αντιλήψεις) πολιτικό προσωπικό. Ενώ την ίδια στιγμή οι σειρήνες του λαϊκισμού και ο “νεοριζοσπαστικός” ΣΥΡΙΖΑ (από την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης), θα υπονομεύουν κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού.
Η άσκηση θα είναι δύσκολη. Θα χρειαστεί υπομονή, αποφασιστικότητα και πολύ, πολύ θάρρος. Αλλά αν χαθεί και αυτή η ευκαιρία ας ετοιμάζουμε τις βαλίτσες μας. Αυτή η χώρα είναι unreformable…



 https://kourdistoportocali.com