Αθανάσιος Μπόικος :Ο Σεπτέμβριος του Κ. Zαχαριάδη

Λοιπόν. Βρισκόμαστε στο Σεπτέμβριο του 2018. Νέα

κύματα «προσφυγικών ροών» «χτυπούν» την Ελλάδα. Αυτή τη φορά από τη Υεμένη. Σε μια χώρα ισοπεδωμένη από τους βομβαρδισμούς του «ελεύθερου» δυτικού κόσμου, στο πλαίσιο του ανένδοτου κατά της τρομοκρατίας, κανείς δε ξέρει αν θα ζει την επόμενη στιγμή. Μόνη λύση η διαφυγή, η προσφυγιά, η μετανάστευση.

Γεμίζουν τα νησιά της χώρας μας και με Υεμενίτες πλέον. Ο «κοινωνικά ευαίσθητος» κος (ή σύντροφος, αν προτιμάτε) Κώστας Ζαχαριάδης, διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, προκηρύσσει εκστρατεία συμπαράστασης στους νέους πρόσφυγες και αναλαμβάνει το συντονισμό της «ανθρωπιστικής βοήθειας» προς αυτούς.

Ναι, ο «σύντροφος» Κ. Ζαχαριάδης. Αυτός που στις 24/11/17 δήλωνε κυνικά: «Αναφορικά με τη διένεξη της  Σαουδικής Αραβίας  με την Υεμένη, δεν πιστεύω ότι το ζήτημα αυτό λύνεται με το αν πουλήσουμε εμείς όπλα στη Σαουδική Αραβία» … «Έτσι κι αλλιώς η κατάσταση αυτή υπάρχει πολύ πριν εμείς υπογράψουμε».

Ακριβώς. Ακριβώς γι΄αυτό οι ιθύνοντες της Ευρώπης και του κόσμου θα κάνουν τα πάντα για να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Και, αν χρειαστεί, να συγκυβερνήσει  με την «επάρατη» δεξιά του Κούλη.  Ακριβώς γι’αυτό «σύντροφοι» του φυράματος Κ. Ζαχαριάδη αποτελούν το μέλλον της «κυβερνώσας αριστεράς» του ρεαλισμού και της «ανάληψης των ευθυνών». Αυτής που με χίλιους δυο τρόπους επιβεβαιώνει καθημερινά το δόγμα: «Δεν υπάρχει εναλλακτική». Πολιτικός δαιμονισμός.

Χωνέψτε το. Μόνο από τον έσχατο απελπισμό μπορεί να προκύψει (επ)ανάσταση.