Οταν συγκρούονται οι δήθεν αρχές των «προοδευτικών» με την τσέπη τους, η τσέπη νικάει 12-0
Tο πετρέλαιο κάνει καλό στα μαλλιά και στο δέρμα. Σκοτώνεις τις ψείρες και τις κόνιδες. Πώς, νομίζετε, διατηρείται έτσι καθαρός και λαμπερός ο Καρανίκας; Περνάς και τον σουμιέ για τους κορέους, όπως στον Στρατό. Πόσο μάλλον το μαζούτ, που είναι ακατέργαστο, φυσικό πράγμα. Βιολογικό καλλυντικό από τα σπλάχνα της μάνας γης. Γιατί παραπονιέστε από τη Σαλαμίνα μέχρι τη Γλυφάδα;
Απλά ως τώρα δεν ξέρατε να εκτιμήσετε τις ιδιότητές του, δεν το είδατε ποτέ με τα μάτια ενός αριστερού, ενός οικολόγου, από αυτούς που κάτι βράδια κλείνουν δρόμους στην Αθήνα ποδηλατώντας με ύφος «εγώ τώρα σώζω τον πλανήτη και μετά θα φάω μάραθο γιαχνί και θα ταΐσω τα 65 γατάκια μου». Το ό,τι πίσω τους εκατοντάδες μηχανές και αυτοκίνητα πάνε πρώτη δευτέρα και αναγκαστικά ντουμανιάζουν με ρύπους την πόλη, διότι οι χομπίστες ποδηλάτες κάνουν το κομμάτι τους, δεν απασχολεί κανέναν.
Τώρα μην τους είδατε. Πού είναι όλοι εκείνοι οι γλυκολόγοι ανταλλακτικοί, συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, στη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή του Αργοσαρωνικού; Ο σφηνωμένος στην καρέκλα κώλος τους σιγεί τις βρόμικες συνειδήσεις τους. Κάνουν την πάπια, όπως όλοι οι επαγγελματίες «προοδευτικοί». Οταν συγκρούονται οι δήθεν αρχές τους με την τσέπη τους, η τσέπη νικάει 12-0.
Δεν ξέρω αν το πρόσεξα μόνον εγώ. Στην αρχή νόμισαν πολλοί πως το πρόβλημα αφορά μόνον τη Σαλαμίνα, που τυγχάνει λαϊκή. Δεν ανέβηκε και σε πολλά ντεσιμπέλ η αντίδραση. Είχαμε, βέβαια, και την αριστερή παχυδερμοσύνη, την παντελή έλλειψη ακεραιότητας που διακρίνει τους μηδενιστές, οι οποίοι, ως καψοκαλύβηδες αρμόδιοι, διαβεβαίωναν ότι όλα είναι υπό έλεγχο. Επειδή όμως είναι άχρηστοι και χάσανε την μπάλα, η πετρελαιοκηλίδα απλώθηκε ως την «ελληνική Ριβιέρα», ως τη Γλυφάδα, που η θάλασσά της πλέον μοιάζει με του Κουβέιτ αμέσως μετά το «ντου» των Ιρακινών και το κόντρα «ντου» των Αμερικανών. Τότε πια, που ο ελέφαντας άρχισε να κάνει πιρουέτες στο δωμάτιο, τον είδαν όλοι και κυρίως τον μύρισαν σε όλο το παραλιακό μέτωπο.
Ο δε διαγωνισμός παχυδερμίας συνεχίζεται. Ο ένας μάς είπε πως μια χαρά μπορεί να κολυμπήσει ο κόσμος. Πιθανώς όσοι έχουν ψείρες και όσοι θέλουν να γίνουν σαν τον Ιντι Αμίν Νταντά, μέγα Ηγέτη της Ουγκάντα και αυτοανακηρυχθέντα τελευταίο Βασιλιά της Σκοτίας. Με μια βουτιά, ένα σεντόνι για κελεμπία και ένα τραπεζομάντιλο στο κεφάλι, πας μετά στον Μουζάλα και παίρνεις σπίτι και μηνιαίο επίδομα. Ούτε ΕΝΦΙΑ ούτε Εφορία, ούτε ΕΦΚΑ. Στους πετρελαιωμένους δίδυμους αδένες σου η Μέρκελ, αν περνάς για φιμέ μουσαφιραίος άνευ πόσθης. Μια βουτιά στο μαζούτ και ανεβαίνεις κοινωνική κατηγορία, λιγδώνει το άντερό σου, παντελονιάζεις φράγκα και γίνεσαι φετίχ για όλες τις ξεμαλλιασμένες ΜΚΟ.
Βγήκε κι ένας άλλος αριστερός κουτομόγιας και είπε ότι φταίμε όλοι, ο καπιταλισμός, η εξάρτηση από το πετρέλαιο κ.λπ. Δηλαδή, ρε ταβάριτς, φταίμε όλοι για όλοι; Και οι φαρμακοποιοί; Και οι κομμώτριες; Και οι σαλεπιτζήδες; Επειδή εσείς δεν μπορείτε να μοιράσετε δύο γαϊδουριών άχυρο, φταίνε και οι κοπτοραπτούδες, οι ψυκτικοί, ακόμη κι η Αγγελική που έχει το σουβλατζίδικο «Ο κυρ Αντρέας» πίσω από τις φυλακές; Δεν της το είχα της Αγγελικής να ρυπαίνει με μαζούτ.
Ως συνήθως, κανείς δεν παραιτήθηκε. Σε λίγο, είπε ο ανακυκλωμένος πασόκος υπουργός, θα είναι καλύτερη από πριν η θάλασσα. Μα, είναι γνωστό, το μαζούτ τη βελτιώνει τη θάλασσα, παλιοφασίστες άπιστοι Θωμάδες. Ρίχνεις μπόλικους τόνους μαζούτ και γίνεται λαμπίκο, άνευ κορέων, ψείρας και κόνιδας, και τα ψάρια έχουν μαλλί στιλπνό σαν φρεσκολουσμένης Τσιγγάνας.
Τι χρειάζεται; Αστυνόμευση, μέσα, προσωπικό και εκπαίδευση. Κι αυτά όλα απαιτούν χρήμα. Εμείς, βέβαια, είμαστε κιμπάρηδες. Τα σκορπάμε για τους μουσαφιραίους, που, αν δεν τους αρέσει το φαγητό, το πετάνε και μάλιστα έξω από τα βαρέλια. Και κανείς δεν έστειλε μια διμοιρία ΜΑΤ και να τους πει: «Νηστικοί σήμερα και, αν δεν τα μαζέψετε τώρα με τα βρομόχερα σας, θα πείτε τον Δεσπότη Παναγιώτη». Απλώς τους αφήνουμε να κάψουν και τις σκηνές και ύστερα τους νοικιάζουμε σπίτια. Τώρα έπαθε ο Αργοσαρωνικός τη μεγαλύτερη καταστροφή και μας λείπουν χίλια πράγματα, γιατί ταΐζουμε ΜΚΟ και έναν στρατό από κυρίως μαντράχαλους, που μας στέλνει ο Ερντογάν.
Οποιος πει πως είμαι «λαϊκιστής», «ρατσιστής» κ.λπ., ενημέρωσα τον σκύλο μου να κλάψει, και ας πάει να κάνει ένα μπανάκι στη Σαλαμίνα να γίνει Καζαβούμπου. Το είπα στο TV 100 του Μπουτάρ Μπέη στη Θεσσαλονίκη, «να κόψουμε από τα κονδύλια για τους μετανάστες και να τα δώσουμε για το περιβάλλον» και σε λίγο μπήκε τύπος με χαρτάκι προς την καλή δημοσιογράφο και φινίτο η συνέντευξη, σαν γάμος όπου η νύφη έκανε ξέρετε τι. Σύμπτωσις. Απλώς στο παλαιό μέλος της 4ης Αυγούστου, που δημαρχεύει, έχω φυλαγμένο ένα Μαυροματαίικο δώρο από τα μέρη μου, όπου δεν υπάρχει «συγγνώμη».
Κι εκεί που τα έβλεπα με στεναχώρια όλα αυτά στον Σαρωνικό και έλεγα πως έχουμε πιάσει πάτο, είδα φωτογραφία τον Μητσοτάκη με το σκαρπίνι να βουτάει το μπαμπακάκι στο πετρέλαιο στην παραλία της Γλυφάδας και τον Μίλτο να τον φωτογραφίζει χαρωπός με το iPhone. Ε, μετά είμαι εγώ κακός;
Τώρα μην τους είδατε. Πού είναι όλοι εκείνοι οι γλυκολόγοι ανταλλακτικοί, συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, στη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή του Αργοσαρωνικού; Ο σφηνωμένος στην καρέκλα κώλος τους σιγεί τις βρόμικες συνειδήσεις τους. Κάνουν την πάπια, όπως όλοι οι επαγγελματίες «προοδευτικοί». Οταν συγκρούονται οι δήθεν αρχές τους με την τσέπη τους, η τσέπη νικάει 12-0.
Δεν ξέρω αν το πρόσεξα μόνον εγώ. Στην αρχή νόμισαν πολλοί πως το πρόβλημα αφορά μόνον τη Σαλαμίνα, που τυγχάνει λαϊκή. Δεν ανέβηκε και σε πολλά ντεσιμπέλ η αντίδραση. Είχαμε, βέβαια, και την αριστερή παχυδερμοσύνη, την παντελή έλλειψη ακεραιότητας που διακρίνει τους μηδενιστές, οι οποίοι, ως καψοκαλύβηδες αρμόδιοι, διαβεβαίωναν ότι όλα είναι υπό έλεγχο. Επειδή όμως είναι άχρηστοι και χάσανε την μπάλα, η πετρελαιοκηλίδα απλώθηκε ως την «ελληνική Ριβιέρα», ως τη Γλυφάδα, που η θάλασσά της πλέον μοιάζει με του Κουβέιτ αμέσως μετά το «ντου» των Ιρακινών και το κόντρα «ντου» των Αμερικανών. Τότε πια, που ο ελέφαντας άρχισε να κάνει πιρουέτες στο δωμάτιο, τον είδαν όλοι και κυρίως τον μύρισαν σε όλο το παραλιακό μέτωπο.
Ο δε διαγωνισμός παχυδερμίας συνεχίζεται. Ο ένας μάς είπε πως μια χαρά μπορεί να κολυμπήσει ο κόσμος. Πιθανώς όσοι έχουν ψείρες και όσοι θέλουν να γίνουν σαν τον Ιντι Αμίν Νταντά, μέγα Ηγέτη της Ουγκάντα και αυτοανακηρυχθέντα τελευταίο Βασιλιά της Σκοτίας. Με μια βουτιά, ένα σεντόνι για κελεμπία και ένα τραπεζομάντιλο στο κεφάλι, πας μετά στον Μουζάλα και παίρνεις σπίτι και μηνιαίο επίδομα. Ούτε ΕΝΦΙΑ ούτε Εφορία, ούτε ΕΦΚΑ. Στους πετρελαιωμένους δίδυμους αδένες σου η Μέρκελ, αν περνάς για φιμέ μουσαφιραίος άνευ πόσθης. Μια βουτιά στο μαζούτ και ανεβαίνεις κοινωνική κατηγορία, λιγδώνει το άντερό σου, παντελονιάζεις φράγκα και γίνεσαι φετίχ για όλες τις ξεμαλλιασμένες ΜΚΟ.
Βγήκε κι ένας άλλος αριστερός κουτομόγιας και είπε ότι φταίμε όλοι, ο καπιταλισμός, η εξάρτηση από το πετρέλαιο κ.λπ. Δηλαδή, ρε ταβάριτς, φταίμε όλοι για όλοι; Και οι φαρμακοποιοί; Και οι κομμώτριες; Και οι σαλεπιτζήδες; Επειδή εσείς δεν μπορείτε να μοιράσετε δύο γαϊδουριών άχυρο, φταίνε και οι κοπτοραπτούδες, οι ψυκτικοί, ακόμη κι η Αγγελική που έχει το σουβλατζίδικο «Ο κυρ Αντρέας» πίσω από τις φυλακές; Δεν της το είχα της Αγγελικής να ρυπαίνει με μαζούτ.
Ως συνήθως, κανείς δεν παραιτήθηκε. Σε λίγο, είπε ο ανακυκλωμένος πασόκος υπουργός, θα είναι καλύτερη από πριν η θάλασσα. Μα, είναι γνωστό, το μαζούτ τη βελτιώνει τη θάλασσα, παλιοφασίστες άπιστοι Θωμάδες. Ρίχνεις μπόλικους τόνους μαζούτ και γίνεται λαμπίκο, άνευ κορέων, ψείρας και κόνιδας, και τα ψάρια έχουν μαλλί στιλπνό σαν φρεσκολουσμένης Τσιγγάνας.
Τι χρειάζεται; Αστυνόμευση, μέσα, προσωπικό και εκπαίδευση. Κι αυτά όλα απαιτούν χρήμα. Εμείς, βέβαια, είμαστε κιμπάρηδες. Τα σκορπάμε για τους μουσαφιραίους, που, αν δεν τους αρέσει το φαγητό, το πετάνε και μάλιστα έξω από τα βαρέλια. Και κανείς δεν έστειλε μια διμοιρία ΜΑΤ και να τους πει: «Νηστικοί σήμερα και, αν δεν τα μαζέψετε τώρα με τα βρομόχερα σας, θα πείτε τον Δεσπότη Παναγιώτη». Απλώς τους αφήνουμε να κάψουν και τις σκηνές και ύστερα τους νοικιάζουμε σπίτια. Τώρα έπαθε ο Αργοσαρωνικός τη μεγαλύτερη καταστροφή και μας λείπουν χίλια πράγματα, γιατί ταΐζουμε ΜΚΟ και έναν στρατό από κυρίως μαντράχαλους, που μας στέλνει ο Ερντογάν.
Οποιος πει πως είμαι «λαϊκιστής», «ρατσιστής» κ.λπ., ενημέρωσα τον σκύλο μου να κλάψει, και ας πάει να κάνει ένα μπανάκι στη Σαλαμίνα να γίνει Καζαβούμπου. Το είπα στο TV 100 του Μπουτάρ Μπέη στη Θεσσαλονίκη, «να κόψουμε από τα κονδύλια για τους μετανάστες και να τα δώσουμε για το περιβάλλον» και σε λίγο μπήκε τύπος με χαρτάκι προς την καλή δημοσιογράφο και φινίτο η συνέντευξη, σαν γάμος όπου η νύφη έκανε ξέρετε τι. Σύμπτωσις. Απλώς στο παλαιό μέλος της 4ης Αυγούστου, που δημαρχεύει, έχω φυλαγμένο ένα Μαυροματαίικο δώρο από τα μέρη μου, όπου δεν υπάρχει «συγγνώμη».
Κι εκεί που τα έβλεπα με στεναχώρια όλα αυτά στον Σαρωνικό και έλεγα πως έχουμε πιάσει πάτο, είδα φωτογραφία τον Μητσοτάκη με το σκαρπίνι να βουτάει το μπαμπακάκι στο πετρέλαιο στην παραλία της Γλυφάδας και τον Μίλτο να τον φωτογραφίζει χαρωπός με το iPhone. Ε, μετά είμαι εγώ κακός;
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
*Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.