Οι δυνάμεις της βίας, του σωβινισμού και του ρατσισμού
Επί εβδομήντα περίπου χρόνια ο Ποντιακός Ελληνισμός έζησε σε ένα περιβάλλον σιωπής, λήθης, υποβάθμισης, συγκάλυψης των γεγονότων, των αδικημάτων, των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν σε βάρος του.
Με την ιστορική πρωτοβουλία του Ανδρέα Παπανδρέου που ανέδειξε το ζήτημα της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, η Βουλή των Ελλήνων στις 24 Φεβρουαρίου του 1994 αποφάσισε ομόφωνα την καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης αυτού του εγκλήματος, αποδίδοντας την πρέπουσα τιμή στον Ποντιακό Ελληνισμό καθώς και σε όλα τα αθώα θύματα του Ποντιακού Ολοκαυτώματος.
Η υπόθεση όμως της γενοκτονίας υπερβαίνει τον Ποντιακό Ελληνισμό. Αφορά όλους καθώς αποτελεί διαρκή υπενθύμιση αλλά και απαίτηση για παγκόσμια ειρήνη και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα με στόχο την αποφυγή παρόμοιων εγκληματικών πράξεων στο μέλλον.
Η 19η Μαΐου δεν είναι μόνο ημέρα μνήμης, τιμής και σεβασμού σε αυτούς που χάθηκαν, στο αίμα των χιλιάδων μαρτύρων του Ποντιακού λαού. Είναι ημέρα υπενθύμισης της διεκδίκησης της διεθνούς αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Είναι ημέρα υπενθύμισης της δίκαιης απαίτησής μας για μια τουλάχιστον ειλικρινή συγγνώμη από την γειτονική μας χώρα.
Η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και είναι απαράγραπτο.
Η γόνιμη και δημιουργική συνεργασία που επιθυμούμε με τους γείτονές μας περνάει μέσα από την συμφιλίωσή τους με το ιστορικό παρελθόν τους και την παραδοχή της γενοκτονίας που συντελέστηκε κατά του Ποντιακού Ελληνισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.