Πανσερραικός : ¨¨Έφυγε ¨¨ ο Τόζα

Έφυγε  από τη ζωή, σε ηλικία 86 ετών, σε νοσοκομείο της Αθήνας, ο Τόντορ (ή Τόζα, όπως ήταν πιο
γνωστός) Βεσελίνοβιτς.

Ο εκλιπών είναι μία από τις πιο σπουδαίες μορφές του μεταπολεμικού ποδοσφαίρου της Γιουγκοσλαβίας, ενώ δούλεψε για αρκετά χρόνια ως προπονητής στην Ελλάδα καθοδηγώντας, μεταξύ άλλων, τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ.

Ο «Σέφε» («δάσκαλος»), όπως ήταν το παρατσούκλι του, ήλθε για πρώτη φορά στη χώρα μας το 1977, για λογαριασμό των «ερυθρολεύκων» του Πειραιά, τους οποίους κοουτσάρισε για περίπου τρία χρόνια. Ακολούθως εργάστηκε στον Απόλλωνα Σμύρνης το 1985-1986, στον Διαγόρα το 1986-1987 και στην ΑΕΚ το 1987-88, ενώ το δεύτερο μισό της σεζόν 1991-1992 βρέθηκε στον πάγκο του Πανσερραϊκού, μην καταφέρνοντας να τον κρατήσει στην Α' Εθνική. Οι δύο τελευταίες δουλειές του ως προπονητής ήταν ξανά στην Ελλάδα, για σχεδόν μία σεζόν (1997-1998) στον Εθνικό, ενώ το 2006-2007 άρχισε τη χρονιά στον Αιολικό στη Γ' Εθνική, ωστόσο αποχώρησε τον Σεπτέμβριο μετά από μόλις έναν (νικηφόρο) αγώνα.

Ο Βεσελίνοβιτς γεννήθηκε στο Νόβισαντ στις 22 Οκτωβρίου 1930 και άρχισε την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής στη Βοϊβοντίνα στα 15 του. Αγωνιζόταν ως επιθετικός και γρήγορα προσέλκυσε το ενδιαφέρον της Παρτίζαν, όπου αγωνίστηκε μία σεζόν (1952-1953). Επέστρεψε στη Βοϊβοντίνα, με τα χρώματα της οποίας αναδείχθηκε τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος Γιουγκοσλαβίας (1956 με 21 γκολ, 1957 με 28 γκολ, 1958 με 19 γκολ και 1961 με 16 γκολ).

Το 1961 πήγε στην ιταλική Σαμπντόρια. Μετά από 15 αγώνες και τέσσερα γκολ στη Serie A, μετακόμισε στην αυστριακή Φερστ Βιέννης (1962-1964) και από εκεί μεταπήδησε στο Βέλγιο για την Σεν Ζιλουάζ (1964-1965). Επέστρεψε στην Αυστρία για την Αούστρια Κλάγκενφουρτ και το 1967-1968 ολοκλήρωσε την καριέρα του πίσω στη Γιουγκοσλαβία, στην Προλετέρ. Με την Εθνική της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας «έγραψε» 37 συμμετοχές και 28 γκολ μεταξύ 1953 και 1961, σκοράροντας 28 φορές. Συμμετείχε στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1954 στην Ελβετία και του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1958 στη Σουηδία, σημειώνοντας τρία τέρματα.

Αφού κρέμασε τα παπούτσια του αφοσιώθηκε στην προπονητική. Αρχικά ανέλαβε την Αούστρια Κλάγκενφουρτ και στη συνέχεια έκατσε στον πάγκο της Ιντεπεντιέντε Σάντα Φε της Κολομβίας, με την οποία στέφθηκε πρωταθλητής. Το 1972 ανέλαβε ομοσπονδιακός προπονητής της Κολομβίας, με μεγαλύτερη διάκριση τη νίκη για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1974 με 1-0 μέσα στην Ουρουγουάη, η οποία ήταν αήττητη επί 63 χρόνια στην έδρα της. Αν και αήττητοι, οι «καφετέρος» έχασαν την πρόκριση στην τελική φάση της Δυτικής Γερμανίας στη διαφορά τερμάτων από τη «σελέστε», μετά από μία αμφιλεγόμενη νίκη της τελευταίας επί του Εκουαδόρ.

Το 1974 αναλαμβάνει τη Νασιονάλ του Εκουαδόρ, ωστόσο λίγους μήνες αργότερα επιστρέφει στη Βοϊβοντίνα. Τρία χρόνια κάθισε στην πατρίδα του και ακολούθησε η τριετία του Ολυμπιακού και οι σύντομες θητείες σε Λεβάντε και Μιγιονάριος, προτού αποδεχθεί την πρόταση της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Γιουγκοσλαβίας.

Με τους «πλάβι» φτάνει στην τελική φάση του Euro 1984, έχοντας στο ρόστερ του παίκτες όπως ο Βέλιμιρ Ζάετς, ο Μίλος Σέστιτς, ο Σρέτσκο Κάτανετς (όλοι τους με πέρασμα μικρό ή μεγάλο από την Ελλάδα), αλλά και τους Σάφετ Σούσιτς, Μεχμέντ Μπαζντάρεβιτς και Ντράγκαν Στόικοβιτς. Πάντως, η Γιουγκοσλαβία ηττήθηκε και στα τρία παιχνίδια του ομίλου της, με τον Βεσελίνοβιτς να κατηγορείται για το συνεχές rotation και για το γεγονός ότι σε δύο χρόνια θητείας χρησιμοποίησε σχεδόν εξήντα ποδοσφαιριστές.

Το 1984 αναλαμβάνει τη Φενέρμπαχτσε, την οποία έστεψε πρωταθλήτρια Τουρκίας, ωστόσο αποχωρεί για τον Απόλλωνα. Πηγαίνει στην Ιταλία τον Ιανουάριο του 1986 και μετά από μία σεζόν σε Διαγόρα και ΑΕΚ το 1988 γύρισε στη «Φενέρ», οδηγώντας τη ξανά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Τη σεζόν 1990-1991 ανέλαβε την Γκαζιαντέπσπορ και ακολούθησαν Πανσερραϊκός, Μπακιρκέισπορ και Καρσίγιακα το 1993, μέχρι να σταματήσει για τέσσερα χρόνια. Ανέλαβε τη Φενέρμπαχτσε για τρίτη φορά στις 7 Φεβρουαρίου 1997 μέχρι το τέλος της σεζόν και εγκατέλειψε την προπονητική με τις θητείες του σε Εθνικό και Αιολικό.

Τέλος, να αναφερθεί ότι η αγάπη του για την Ελλάδα ήταν τέτοια που αγόρασε σπίτι στο Παλαιό Φάληρο όταν ήλθε για πρώτη φορά στη χώρα μας και δεν το εγκατέλειψε σχεδόν ποτέ, μένοντας εκεί μαζί με τη σύζυγό του Μίλκα μέχρι να φύγει από τη ζωή.